كتاب اول
(مزامير 1—41)
خوشبختی واقعی
1خوشا به حال كسی كه با بدكاران مشورت نمی‌كند و راه گناهكاران را در پيش نمی‌گيرد و با كسانی كه خدا را مسخره می‌كنند همنشين نمی‌شود، 2بلكه مشتاقانه از دستورات خداوند پيروی می‌كند و شب و روز در آنها تفكر می‌نمايد. 3او همچون درختی است كه در كنار نهرهای آب كاشته شده و به موقع ميوه می‌دهد و برگهايش هرگز پژمرده نمی‌شود؛ كارهای او هميشه ثمربخش است.
4اما بدكاران چنين نيستند. آنها مانند كاهی هستند كه در برابر باد پراكنده می‌شود. 5آنها در برابر مسند داوری خدا محكوم خواهند شد و به جماعت خداشناسان راه نخواهند يافت.
6درستكاران توسط خداوند محافظت و هدايت می‌شوند، اما بدكاران به سوی نابودی پيش می‌روند.
