قربانی سوختنی
1-2خداوند از خيمهٔ عبادت با موسی سخن گفت و به او فرمود كه دستورات زير را به قوم اسرائيل بدهد:
وقتی كسی برای خداوند قربانی می‌كند، قربانی او بايد گاو، گوسفند و يا بز باشد. 3اگر بخواهد برای قربانی سوختنی يک گاو قربانی كند، آن گاو بايد نر و بی‌عيب باشد. گاو را دم در ورودی خيمهٔ عبادت بياورد تا مورد قبول خداوند قرار گيرد. 4شخصی كه آن را می‌آورد، بايد دستش را روی سر حيوان بگذارد. به اين ترتيب آن قربانی پذيرفته شده، گناهان شخص را كفاره می‌كند. 5بعد خود آن شخص حيوان را در حضور خداوند سر ببرد و پسران هارون كه كاهنند، خون آن را بياورند و بر چهار طرف قربانگاه كه جلو در ورودی خيمهٔ عبادت است، بپاشند. 6سپس آن شخص پوست گاو را بكند و آن را قطعه‌قطعه كند، 7و كاهنان هيزم روی قربانگاه بگذارند، آتش روشن كنند 8و قطعه‌ها و سر و پيه آن را روی هيزم قرار دهند. 9آنگاه آن شخص بايد دل و روده و پاچه‌های گاو را با آب بشويد و كاهنان همه را روی قربانگاه بسوزانند. اين قربانی سوختنی كه بر آتش تقديم می‌شود، مورد پسند خداوند خواهد بود.
10اگر گوسفند يا بز برای قربانی بياورند، آن نيز بايد نر و بی‌عيب باشد. 11شخصی كه آن را می‌آورد بايد در سمت شمالی قربانگاه در حضور خداوند سرش را ببرد و كاهنان كه پسران هارونند، خونش را بر چهار طرف قربانگاه بپاشند. 12سپس، آن شخص حيوان قربانی شده را قطعه‌قطعه كند و كاهنان اين قطعه‌ها را با سر و پيه آن روی هيزم قربانگاه بگذارند. 13آن شخص بايد دل و روده و پاچه‌های گوسفند يا بز را با آب بشويد. سپس كاهنان همهٔ آنها را روی آتش قربانگاه بسوزانند. اين قربانی سوختنی كه بر آتش تقديم می‌شود، مورد پسند خداوند خواهد بود.
14اگر كسی می‌خواهد برای قربانی سوختنی پرنده قربانی كند، آن پرنده بايد قمری يا جوجه كبوتر باشد. 15-17كاهن، پرنده را بگيرد و جلو قربانگاه ببرد، سرش را بكند به طوری كه خونش بر پهلوی قربانگاه بريزد. چينه‌دان و محتويات داخل شكمش1:15-17 (1:16) «محتويات داخل شکمش» يا «پرهايش». را درآورد و آنها را در طرف شرق قربانگاه در جايی كه خاكستر قربانگاه ريخته می‌شود بيندازد. سپس بالهای پرنده را گرفته، آن را از وسط پاره كند بدون اينكه پرنده دو تكه شود. آنگاه كاهن آن را روی هيزم قربانگاه بسوزاند. اين قربانی سوختنی كه بر آتش تقديم می‌شود، مورد پسند خداوند خواهد بود.
Arderea‑de‑tot
1Domnul l‑a chemat pe Moise și i‑a vorbit din Cortul Întâlnirii, zicând: 2„Vorbește‑le fiilor lui Israel și spune‑le: «Când cineva dintre voi aduce Domnului vreo ofrandă, să vă aduceți ofranda dintr‑un animal din turmă sau cireadă.
3Dacă ofranda lui este o ardere‑de‑tot din cireadă, atunci să aducă un mascul fără meteahnă. Să‑l aducă la intrarea în Cortul Întâlnirii ca să fie plăcut3 Textul se referă fie la dar, fie la persoana care dăruiește. înaintea Domnului. 4Să‑și pună mâna pe capul animalului adus ca ardere‑de‑tot, și acesta va fi primit în locul lui ca ispășire pentru el. 5Vițelul să fie înjunghiat înaintea Domnului, și fiii lui Aaron, preoții, să aducă sângele și să‑l stropească de jur împrejurul altarului de la intrarea în Cortul Întâlnirii. 6Arderea‑de‑tot să fie jupuită și tăiată în bucăți. 7Fiii preotului Aaron vor face foc pe altar și vor pune lemne în foc. 8Apoi preoții, fiii lui Aaron, să așeze bucățile, capul și grăsimea pe lemnele puse în focul de pe altar, 9iar măruntaiele și picioarele lui să le spele cu apă. Și preotul să le ardă pe altar ca o ardere‑de‑tot, o jertfă mistuită de foc de o aromă plăcută Domnului.
10Dacă ofranda lui ca ardere‑de‑tot este din turmă, din miei sau din capre, atunci să aducă un mascul fără meteahnă. 11Să‑l înjunghie în partea de nord a altarului, înaintea Domnului și fiii lui Aaron, preoții, să‑i stropească sângele pe altar, de jur împrejur. 12Preotul să‑l taie în bucăți, după care să așeze bucățile împreună cu capul și grăsimea pe lemnele puse pe focul de pe altar, 13iar măruntaiele și picioarele să le spele cu apă. Apoi preotul să le aducă pe toate și să le ardă pe altar. Aceasta este o ardere‑de‑tot, o jertfă mistuită de foc de o aromă plăcută Domnului.
14Dacă ofranda lui pentru Domnul este o ardere‑de‑tot din păsări, atunci să‑și aducă ofranda din turturele sau din pui de porumbel. 15Preotul să aducă pasărea lângă altar, să‑i frângă capul și s‑o ardă pe altar, iar sângele să i se scurgă pe o parte a altarului. 16Apoi să‑i scoată gușa cu ce are în ea16 Sau: gușa și penele. Sensul termenului ebraic este nesigur. și s‑o arunce lângă altar, pe partea de răsărit, în locul pentru cenușă. 17Să‑i rupă aripile, fără să le desprindă. După aceea, preotul să ardă pasărea pe altar, pe lemnele de pe foc. Aceasta este o ardere‑de‑tot, o jertfă mistuită de foc de o aromă plăcută Domnului.
