مجازات ادوم
1خداوند، آيندهٔ سرزمين ادوم را در رؤيايی به عوبديا نشان داد.
از جانب خداوند خبر رسيده كه قاصدی با اين پيام نزد قومها فرستاده شده است: «آماده شويد تا به جنگ ادوم برويم.»
2خداوند می‌فرمايد: «ای ادوم، تو را در ميان قومها خوار و ضعيف می‌سازم.
3«از اينكه بر صخره‌های بلند ساكن هستی به خود می‌بالی و با غرور می‌گويی: ”كيست كه دستش در اين بلنديها به من برسد!“ خود را گول نزن! 4اگر همچون عقاب به اوج آسمانها بروی و آشيانهٔ خود را بين ستارگان بر پا داری، تو را از آنجا به زمين می‌آورم.
5«اگر دزدها شبانگاه آمده تو را غارت می‌كردند به مراتب برای تو بهتر می‌بود، زيرا همه چيز را نمی‌بردند! يا اگر انگورچينان به سراغ تو می‌آمدند پس از چيدن انگور خوشه‌ای چند باقی می‌گذاشتند! 6ولی وقتی به چنگ دشمن بيفتی تمام ثروت تو به يغما خواهد رفت و چيزی برای تو باقی نخواهد ماند.
7«تمام هم‌پيمانانت دشمن تو می‌شوند و دست به دست هم داده، تو را از سرزمينت بيرون می‌رانند. دوستان مورد اعتمادت، برايت دام می‌گذارند و تو از آن آگاه نخواهی شد.»
8خداوند می‌فرمايد: «در آن روز در سراسر ادوم حتی يک شخص دانا باقی نخواهد ماند! زيرا من همهٔ دانايان1:8 ادوم به داشتن حکيمان و دانايان معروف بود. اليفاز تيمانی، داناترين دوست ايوب نيز از ادوم بود. نگاه کنيد به ايوب 4. ادوم را از حماقت پر می‌سازم. 9دليرترين سربازان تيمان، هراسان و درمانده شده نخواهند توانست از كشتار جلوگيری كنند.
دليل مجازات ادوم
10«به سبب ظلمی كه به برادر خود اسرائيل كردی رسوا و برای هميشه ريشه‌كن خواهی شد؛ 11زيرا اسرائيل را به هنگام سختی و احتياجش ترک كردی. وقتی كه مهاجمان، ثروت او را غارت می‌كردند و بر اورشليم قرعه انداخته، آن را ميان خود تقسيم می‌نمودند، تو كنار ايستاده، نخواستی هيچ كمكی به او بكنی و مانند يكی از دشمنانش عمل نمودی.
12«تو نمی‌بايست اين كار را می‌كردی. وقتی كه او را به سرزمينهای بيگانه می‌بردند تو نمی‌بايست می‌نشستی و او را تماشا می‌كردی. در روز مصيبتش نمی‌بايست شادی می‌كردی و زمانی كه در سختی بود نمی‌بايست به او می‌خنديدی. 13روزی كه اسرائيل گرفتار اين مصيبت و بلا شده بود، تو نيز به او بدی رساندی و رفته، غارتش كردی. 14بر سر چهارراه‌ها ايستادی و كسانی را كه سعی می‌كردند فرار كنند كشتی. در آن زمان وحشت و پريشانی، بازماندگان اسرائيل را دستگير نموده، تحويل دشمن دادی.
مجازات قومها
15«من، خداوند بزودی از تمام قومها انتقام خواهم كشيد. ای ادوم، همانطور كه با اسرائيل رفتار كردی، با تو نيز به همانگونه رفتار خواهد شد. هر چه كردی بر سر خودت خواهد آمد. 16بر بالای كوه مقدس من، جام مكافاتم را نوشيدی، قومهای ديگر نيز آن را خواهند نوشيد. آری، آنها خواهند نوشيد و از بين خواهند رفت و اثری از آنها باقی نخواهد ماند.
پيروزی اسرائيل
17«ولی كوه مقدس من در اورشليم، پناهگاه و محل نجات خواهد شد. اسرائيل سرزمين خود را دوباره تصرف خواهد نمود 18و مانند آتش، ادوم را خواهد سوزاند به طوری كه از ادوم كسی باقی نخواهد ماند.» اين را خداوند می‌فرمايد.
19اهالی جنوب يهودا، كوهستان ادوم را اشغال خواهند كرد و اهالی جلگه‌های يهودا، دشتهای فلسطين را تصرف نموده، دوباره مراتع افرايم و سامره را به چنگ خواهند آورد و قبيلهٔ بنيامين، جلعاد را خواهد گرفت. 20تبعيدشدگان اسرائيلی مراجعت نموده، فينيقيه را تا صرفه در شمال، اشغال خواهند كرد و آنانی كه از اورشليم به آسيای صغير به اسارت رفته بودند، به وطن خود بازگشته، شهرهای جنوب يهودا را خواهند گرفت. 21فاتحان اورشليم بر سرزمين ادوم حكومت خواهند كرد و خداوند، پادشاه ايشان خواهد بود!
O Julgamento de Edom
1Visão de Obadias.
Assim diz o Soberano, o Senhor, a respeito de Edom:
Nós ouvimos uma mensagem do Senhor.
Um mensageiro foi enviado às nações para dizer:
“Levantem-se! Vamos atacar Edom!”
2“Veja! Eu tornarei você pequeno entre as nações.
Será completamente desprezado!
3A arrogância do seu coração o tem enganado,
você que vive nas cavidades das rochas3 Ou de Selá
e constrói sua morada no alto dos montes;
que diz a você mesmo:
‘Quem pode me derrubar?’
4Ainda que você suba tão alto como a águia
e faça o seu ninho entre as estrelas,
dali eu o derrubarei”, declara o Senhor.
5“Se ladrões o atacassem,
saqueadores no meio da noite
como você está destruído!—
não roubariam apenas quanto achassem suficiente?
Se os que colhem uvas chegassem a você,
não deixariam para trás pelo menos alguns cachos?
6Entretanto, como Esaú foi saqueado!
Como foram pilhados os seus tesouros ocultos!
7Empurram você para as fronteiras todos os seus aliados;
enganam você e o sobrepujarão os seus melhores amigos;
aqueles que comem com você para você armam ciladas”.
E Esaú não percebe nada!
8“Naquele dia”, declara o Senhor,
“destruirei os sábios de Edom,
e os mestres dos montes de Esaú.
9Então os seus guerreiros, ó Temã, ficarão apavorados
e serão eliminados todos os homens dos montes de Esaú.
10Por causa da violenta matança
que você fez contra o seu irmão Jacó,
você será coberto de vergonha
e eliminado para sempre.
11No dia em que você ficou por perto,
quando estrangeiros roubaram os bens dele,
e estranhos entraram por suas portas
e lançaram sortes sobre Jerusalém,
você fez exatamente como eles.
12Você não devia ter olhado com satisfação
o dia da desgraça de seu irmão;
nem ter se alegrado com a destruição do povo de Judá;
não devia ter falado com arrogância
no dia da sua aflição.
13Não devia ter entrado pelas portas do meu povo
no dia da sua calamidade;
nem devia ter ficado alegre com o sofrimento dele
no dia da sua ruína;
nem ter roubado a riqueza dele
no dia da sua desgraça.
14Não devia ter esperado nas encruzilhadas,
para matar os que conseguiram escapar;
nem ter entregado os sobreviventes
no dia da sua aflição.
15“Pois o dia do Senhor está próximo
para todas as nações.
Como você fez, assim será feito a você.
A maldade que você praticou recairá sobre você.
16Assim como vocês beberam do meu castigo
no meu santo monte,
também todas as nações16 Muitos manuscritos do Texto Massorético dizem todas as nações ao redor. beberão sem parar.
Beberão até o fim
e serão como se nunca tivessem existido.
17Mas no monte Sião estarão os que escaparam;
ele será santo
e a descendência de Jacó possuirá a sua herança.
18A descendência de Jacó será um fogo,
e a de José uma chama;
a descendência de Esaú será a palha.
Eles a incendiarão e a consumirão.
Não haverá sobreviventes da descendência de Esaú”,
declara o Senhor.
19Os do Neguebe se apossarão dos montes de Esaú,
e os da Sefelá19 Pequena faixa de terra de relevo variável entre a planície costeira e as montanhas. ocuparão a terra dos filisteus.
Eles tomarão posse dos campos de Efraim e de Samaria,
e Benjamim se apossará de Gileade.
20Os israelitas exilados se apossarão
do território dos cananeus até Sarepta;
os exilados de Jerusalém que estão em Sefarade
ocuparão as cidades do Neguebe.
21Os vencedores subirão ao21 Ou do monte Sião
para governar a montanha de Esaú.
E o reino será do Senhor.
