عيسی مسيح فرزند خداست
1در زمانهای گذشته، خدا بوسيلهٔ پيامبران، اراده و مشيت خود را به تدریج بر اجداد ما آشكار میفرمود. او از راههای گوناگون، گاه در خواب و رؤيا، گاه حتی روبرو، با پيامبران سخن میگفت. 2اما در اين ايام آخر، او توسط فرزندش با ما سخن گفت. خدا در واقع، اختيار همه چيز را به فرزند خود سپرده و جهان و تمام موجودات را بهوسیله او آفريده است. 3فرزند خدا، منعكس كننده جلال خدا و مظهر دقيق وجود اوست. او با كلام نيرومند خود تمام عالم هستی را اداره میكند. او به اين جهان آمد تا جانش را فدا كند و ما را پاک ساخته، گذشتهٔ گناهآلود ما را محو نمايد؛ پس از آن، در بالاترين مكان افتخار، يعنی به دست راست خدای متعال نشست.
برتری مسيح بر فرشتگان
4به اين طريق، او از فرشتهها برتر گرديد. نام او نيز گواه بر اين برتری است: «پسر خدا!» اين نامی است كه خدای پدر به او داده، و از نام و لقب همه فرشتهها بالاتر است؛ 5زيرا خدا خطاب به عيسی فرمود: «تو پسر من هستی؛ امروز اين نام را با تمام افتخاراتش به تو میبخشم.» اما دربارهٔ هيچيک از فرشتگان چنين نگفت. در جای ديگری از كتاب آسمانی، خدا فرمود: «من پدر او هستم، و او پسر من است.» 6همچنين، در جای ديگر، هنگامی كه فرزند ارشد او به جهان میآمد، فرمود: «همهٔ فرشتگان خدا او را پرستش نمايند!»
7خدا دربارهٔ فرشتگان میفرمايد: «همچون باد، به سرعت پيغام میبرند، و چون شعلههای آتش، با شور و حرارت خدمت میكنند.»
8اما دربارهٔ فرزندش میگويد: «ای خدا، سلطنت تو تا ابد برقرار است؛ اساس حكومت تو، بر عدل و راستی است؛ 9راستی را دوست میداری، و از ناراستی تنفر داری. بنابراين، خدا، يعنی خدای تو، بيش از هر کس ديگر تو را از شادی لبريز كرده است.»
10خدا همچنين او را «خداوند» ناميده است. از اين جهت در كتاب آسمانی آمده است: «خداوندا، تو در ابتدا زمين را آفريدی، و آسمانها ساختهٔ دستهای توست. 11آنها نيست و نابود خواهند شد، اما تو تا ابد باقی هستی. آنها همچون لباسی كهنه، پوسيده و مندرس خواهند شد؛ 12روزی آنها را در هم خواهی پيچيد و تغيير خواهی داد. اما تو هرگز تغيير نخواهی يافت و سالهای عمر تو پايان نخواهد پذيرفت.»
13خدا به فرزندش فرمود: «در كنار من بنشين تا دشمنانت را زير پايهايت بيفكنم.» اما خطاب به هيچ فرشتهای چنين نگفت. 14زيرا فرشتهها فقط روحهايی خدمتگزار هستند، و برای كمک و مراقبت از كسانی فرستاده میشوند كه مايلند نجات الهی را دريافت نمايند.
Chúa Cứu Thế Giê-xu Là Con Đức Chúa Trời
1Thời xưa, Đức Chúa Trời đã dùng các nhà tiên tri dạy bảo tổ phụ chúng ta nhiều lần nhiều cách. 2Nhưng trong những ngày cuối cùng này, Đức Chúa Trời sai Con Ngài là Chúa Cứu Thế dạy dỗ chúng ta. Đức Chúa Trời đã nhờ Con Ngài sáng tạo vũ trụ, cũng cho Con Ngài thừa kế quyền chủ tể vạn vật. 3Chúa Cứu Thế là vinh quang rực rỡ của Đức Chúa Trời, là hiện thân của bản thể Ngài. Chúa dùng lời quyền năng bảo tồn vạn vật. Sau khi hoàn thành việc tẩy sạch tội lỗi. Chúa ngồi bên phải Đức Chúa Trời uy nghiêm trên thiên đàng. 4Đức Chúa Con cao trọng hơn các thiên sứ nên danh vị Ngài cũng cao cả hơn.
Đức Chúa Con Cao Trọng Hơn Thiên sứ
5Có khi nào Đức Chúa Trời phán với thiên sứ như Ngài đã phán với Chúa Giê-xu:
“Ngươi thật là Con Ta.
Ngày nay Ta đã trở nên Cha của ngươi.1:5 Thi 2:7”
Hoặc:
“Ta sẽ làm Cha ngươi,
và ngươi sẽ làm Con Ta?”1:5 2 Sa 7:14
6Hơn nữa, khi đưa Con trưởng của Ngài vào đời, Đức Chúa Trời ra lệnh:
“Tất cả thiên sứ của Đức Chúa Trời phải thờ lạy Con!”1:6 Phục 32:43
7Về các thiên sứ, Ngài phán:
“Ngài làm cho thiên sứ giống như gió
và đầy tớ Ngài như ngọn lửa.”1:7 Thi 104:4
8Nhưng Đức Chúa Trời phán về Con Ngài:
“Ngai Đức Chúa Trời sẽ trường tồn vĩnh cửu.
Chúa dùng công lý cai trị nước Ngài.
9Chúa yêu lẽ công chính, ghét điều gian ác.
Vì thế Đức Chúa Trời, là Đức Chúa Trời của vua đã cất nhắc vua,
xức dầu hân hoan cho vua nhiều hơn các vua khác.”1:9 Thi 45:6-7
10Đức Chúa Trời phán với Con Ngài:
“Ban đầu Chúa lập nền trái đất
và các tầng trời cũng do tay Chúa dựng nên.
11Trời đất sẽ tiêu tan nhưng Chúa hằng còn.
Vạn vật sẽ rách nát như áo cũ.
12Chúa sẽ cuốn chúng lại như áo dài
như chiếc áo tồi tàn, cũ mục.
Nhưng Chúa vẫn là Chúa Hằng Hữu,
năm tháng Chúa vẫn đời đời bất tận.”1:12 Thi 102:25-27
13Chẳng khi nào Đức Chúa Trời bảo một thiên sứ:
“Hãy ngồi bên phải Ta,
cho đến kỳ Ta cho kẻ thù Con làm bệ chân cho Con.”
14Các thiên sứ chỉ là thần phục dịch được Chúa sai đi phục vụ những người hưởng ân cứu rỗi.