عيسی مسيح فرزند خداست
1در زمانهای گذشته، خدا بوسيلهٔ پيامبران، اراده و مشيت خود را به تدریج بر اجداد ما آشكار میفرمود. او از راههای گوناگون، گاه در خواب و رؤيا، گاه حتی روبرو، با پيامبران سخن میگفت. 2اما در اين ايام آخر، او توسط فرزندش با ما سخن گفت. خدا در واقع، اختيار همه چيز را به فرزند خود سپرده و جهان و تمام موجودات را بهوسیله او آفريده است. 3فرزند خدا، منعكس كننده جلال خدا و مظهر دقيق وجود اوست. او با كلام نيرومند خود تمام عالم هستی را اداره میكند. او به اين جهان آمد تا جانش را فدا كند و ما را پاک ساخته، گذشتهٔ گناهآلود ما را محو نمايد؛ پس از آن، در بالاترين مكان افتخار، يعنی به دست راست خدای متعال نشست.
برتری مسيح بر فرشتگان
4به اين طريق، او از فرشتهها برتر گرديد. نام او نيز گواه بر اين برتری است: «پسر خدا!» اين نامی است كه خدای پدر به او داده، و از نام و لقب همه فرشتهها بالاتر است؛ 5زيرا خدا خطاب به عيسی فرمود: «تو پسر من هستی؛ امروز اين نام را با تمام افتخاراتش به تو میبخشم.» اما دربارهٔ هيچيک از فرشتگان چنين نگفت. در جای ديگری از كتاب آسمانی، خدا فرمود: «من پدر او هستم، و او پسر من است.» 6همچنين، در جای ديگر، هنگامی كه فرزند ارشد او به جهان میآمد، فرمود: «همهٔ فرشتگان خدا او را پرستش نمايند!»
7خدا دربارهٔ فرشتگان میفرمايد: «همچون باد، به سرعت پيغام میبرند، و چون شعلههای آتش، با شور و حرارت خدمت میكنند.»
8اما دربارهٔ فرزندش میگويد: «ای خدا، سلطنت تو تا ابد برقرار است؛ اساس حكومت تو، بر عدل و راستی است؛ 9راستی را دوست میداری، و از ناراستی تنفر داری. بنابراين، خدا، يعنی خدای تو، بيش از هر کس ديگر تو را از شادی لبريز كرده است.»
10خدا همچنين او را «خداوند» ناميده است. از اين جهت در كتاب آسمانی آمده است: «خداوندا، تو در ابتدا زمين را آفريدی، و آسمانها ساختهٔ دستهای توست. 11آنها نيست و نابود خواهند شد، اما تو تا ابد باقی هستی. آنها همچون لباسی كهنه، پوسيده و مندرس خواهند شد؛ 12روزی آنها را در هم خواهی پيچيد و تغيير خواهی داد. اما تو هرگز تغيير نخواهی يافت و سالهای عمر تو پايان نخواهد پذيرفت.»
13خدا به فرزندش فرمود: «در كنار من بنشين تا دشمنانت را زير پايهايت بيفكنم.» اما خطاب به هيچ فرشتهای چنين نگفت. 14زيرا فرشتهها فقط روحهايی خدمتگزار هستند، و برای كمک و مراقبت از كسانی فرستاده میشوند كه مايلند نجات الهی را دريافت نمايند.
God’s Final Word: His Son
1In the past God spoke to our ancestors through the prophets at many times and in various ways, 2but in these last days he has spoken to us by his Son, whom he appointed heir of all things, and through whom also he made the universe. 3The Son is the radiance of God’s glory and the exact representation of his being, sustaining all things by his powerful word. After he had provided purification for sins, he sat down at the right hand of the Majesty in heaven. 4So he became as much superior to the angels as the name he has inherited is superior to theirs.
The Son Superior to Angels
5For to which of the angels did God ever say,
“You are my Son;
today I have become your Father”1:5 Psalm 2:7?
Or again,
“I will be his Father,
and he will be my Son”1:5 2 Samuel 7:14; 1 Chron. 17:13?
6And again, when God brings his firstborn into the world, he says,
“Let all God’s angels worship him.”1:6 Deut. 32:43 (see Dead Sea Scrolls and Septuagint)
7In speaking of the angels he says,
“He makes his angels spirits,
and his servants flames of fire.”1:7 Psalm 104:4
8But about the Son he says,
“Your throne, O God, will last for ever and ever;
a scepter of justice will be the scepter of your kingdom.
9You have loved righteousness and hated wickedness;
therefore God, your God, has set you above your companions
by anointing you with the oil of joy.”1:9 Psalm 45:6,7
10He also says,
“In the beginning, Lord, you laid the foundations of the earth,
and the heavens are the work of your hands.
11They will perish, but you remain;
they will all wear out like a garment.
12You will roll them up like a robe;
like a garment they will be changed.
But you remain the same,
and your years will never end.”1:12 Psalm 102:25-27
13To which of the angels did God ever say,
“Sit at my right hand
until I make your enemies
a footstool for your feet”1:13 Psalm 110:1?
14Are not all angels ministering spirits sent to serve those who will inherit salvation?