Salmo 48
Salmo dos descendentes de Coré. Para o diretor do coro.
1Grande é o Senhor!
Ele é digno do nosso louvor!
Deus está na sua cidade, no seu santo monte.
2É um lugar muito belo!
Vejam o monte Sião erguendo-se a norte da cidade!
É a alegria de toda a Terra!
É a morada do grande Rei!
3Deus mesmo, na sua fortaleza sublime,
é conhecido como o seu refúgio bem seguro.
4Os reis da Terra chegaram juntos para avançarem contra a cidade.
5Ficaram maravilhados com o que viram
e voltaram para as suas terras, cheios de espanto.
6Ficaram mesmo cheios de apreensão e medo,
tal como uma mulher que está prestes a dar à luz.
7Deus pareceu-lhes como uma rajada de vento oriental
que destrói os grandes navios de Társis.
8Já tínhamos ouvido falar na excelência dessa cidade,
a cidade do nosso Deus, o Senhor dos exércitos,
mas agora vemos por nós mesmos!
Deus firmou Jerusalém para sempre. (Pausa)
9Deus, aqui no teu templo meditamos
sobre a tua bondade e o teu amor.
10O teu nome é conhecido em toda a Terra.
Por isso, também és louvado por toda a parte,
porque a tua mão exerce a justiça plenamente,
sobre o mundo inteiro.
11Que o monte Sião se alegre e também o povo de Judá,
por causa da justiça com que Deus vos trata!
12Vão, observem bem Sião!
Andem à sua volta e contem todas as suas torres.
13Vejam bem as muralhas, visitem as suas fortalezas,
para que possam contar tudo à geração vindoura.
14Porque este Deus é o nosso Deus para sempre.
Ele será o nosso guia até morrermos.
1Een psalm van de Korachieten.
2De Here is groot en alle lof komt Hem toe
in de stad van God op zijn heilige berg.
3De berg Sion is zo mooi doordat zij zo hoog gelegen is,
een vreugde voor ieder die haar ziet.
Zafon is werkelijk Sion,
waar de stad van onze grote Koning ligt.
4In de paleizen van Jeruzalem maakt God Zich kenbaar,
Hij beschermt ons.
5Let maar eens op:
er was een samenzwering van koningen,
met elkaar trokken zij op naar Jeruzalem.
6Maar zodra zij er kwamen en het zagen,
waren zij verbijsterd.
Van schrik sloegen ze op de vlucht.
7Zij sidderden angstig als een vrouw die een kind baart.
8U laat de schepen van Tarsis door de oostenwind vergaan.
9Eerst hadden wij ervan gehoord,
maar later zagen wij het zelf
in de stad van de Almachtige Here,
in de stad van onze God:
Hij houdt de stad in stand.
10Steeds opnieuw, o God, herinneren wij ons uw goedheid
en trouw wanneer wij in uw tempel zijn.
11De eer die U toekomt, is net als uw naam, o God,
zo groot dat die reikt tot aan het einde der aarde.
U bent de bron van de rechtvaardigheid.
12De berg Sion is blij
en de dochters van Juda juichen over uw rechtvaardigheid.
13Loop maar eens om Jeruzalem heen
en tel haar wachttorens.
14Kijk eens goed naar haar muren en loop door haar paleizen.
Dan kunt u het aan uw nakomelingen vertellen:
15kijk, zo is God. Hij is voor eeuwig onze God
en tot de dag dat wij sterven
is Hij bij ons en wijst ons de weg.
