Salmo 40
(Sl 70)
Salmo de David. Para o diretor do coro.
1Esperei com paciência que o Senhor me socorresse;
então ele me ouviu e atendeu ao meu apelo.
2Tirou-me dum poço de desespero, dum charco de lodo;
pôs os meus pés sobre uma rocha,
fez-me andar num caminho seguro.
3Deu-me um novo cântico de louvor ao nosso Deus.
Muitos poderão ouvir as coisas maravilhosas que fez
e porão igualmente a sua confiança no Senhor.
4Felizes são aqueles que põem a sua confiança no Senhor,
que não confiam em gente orgulhosa,
nem que se desvia para a mentira.
5Senhor, meu Deus,
têm sido muitas as maravilhas que tens feito
e nós estamos sempre no teu pensamento.
Eu queria poder falar de todas as tuas obras maravilhosas,
mas não tenho palavras para o fazer;
ninguém pode ser comparado contigo.
6Não quiseste holocaustos nem ofertas,
mas abriste-me os ouvidos;
não são animais queimados que reclamas pelo pecado.
7Então eu disse: “Aqui venho, ó Deus,
como está escrito a meu respeito no livro do Senhor.
8Deleito-me em fazer a tua vontade, meu Deus,
porque a tua Lei está escrita no meu coração.”
9Anunciei a toda a gente as boas notícias de justiça;
não fui acanhado, como bem sabes, Senhor.
10Não conservei para mim a tua justiça,
mas preguei a todo o povo a tua salvação,
o teu amor e a tua verdade através dos tempos.
11Não me negues, Senhor, a tua misericórdia!
Que o teu amor e verdade me guardem continuamente.
12Porque os problemas se têm amontoado
e já ultrapassam as minhas forças.
Também o número dos meus pecados é maior do que os cabelos na minha cabeça;
até tenho vergonha de levantar os olhos.
O meu coração enfraquece dentro de mim.
13Digna-te livrar-me, Senhor!
Vem depressa em meu auxílio!
14Que aqueles que procuram destruir a minha vida
sejam apanhados pela confusão e vergonha.
15Que tropecem e caiam os que troçam de mim;
os que com afronta dizem: “É bem feito!”
16Mas alegrem-se em ti todos os que te buscam.
Que todos os que te amam e à tua salvação digam:
“O Senhor é grande!”
17Eu sou pobre e necessitado,
mas o Senhor cuida de mim.
Tu és o meu auxílio e o meu libertador, ó meu Deus!
Vem depressa socorrer-me!
سرود پرستشی
1با صبر و شكيبايی انتظار خداوند را كشيدم، و او به سوی من توجه نمود و فريادم را شنيد. 2او مرا از چاه هلاكت و از گل لجن بيرون كشيد و در بالای صخره گذاشت و جای پايم را محكم ساخت. 3او به من آموخت تا سرودی تازه بخوانم، سرودی در ستايش خدايمان! بسياری چون اين را بينند خواهند ترسيد و بر خداوند توكل خواهند كرد.
4چه خوشبختند كسانی كه بر خداوند توكل دارند و از اشخاص متكبر و خدايان دروغين پيروی نمی‌كنند. 5ای خداوند، خدای ما، تو كارهای شگفت‌انگيز بسياری برای ما انجام داده‌ای و پيوسته به فكر ما بوده‌ای؛ تو بی‌نظيری! كارهای شگفت‌انگيز تو چنان زيادند كه زبانم از بيان آنها قاصر است.
6تو از من قربانی و هديه نطلبيدی؛ از من نخواستی كه برای پاک شدن گناهم حيوانی ذبح كنم؛ بلكه گوشهايم را باز كردی تا سخنان تو را بشنوم و اطاعت كنم. 7آنگاه گفتم: «آماده‌ام تا دستورات تو را كه در كتاب شريعت دربارهٔ من نوشته شده انجام دهم. 8ای خدای من، چقدر دوست دارم خواست تو را بجا آورم! دستورات تو را در دل خود حفظ می‌كنم.»
9-10در اجتماع بزرگ قوم تو بشارت داده‌ام كه تو ما را نجات می‌دهی! ای خداوند، تو می‌دانی كه من اين خبر خوش را برای خود نگه نداشته‌ام و در دادن اين مژده كوتاهی نكرده‌ام. آری، در اجتماع بزرگ قوم تو پيوسته از رحمت و راستی تو سخن گفته‌ام.
11ای خداوند، لطف و محبت خود را از من دريغ مدار. رحمت و صداقت تو همواره مرا حفظ كند.
دعا برای كمک
12بلايای بی‌شماری مرا احاطه كرده و گناهان زيادم بر من سنگينی می‌كند به طوری كه نمی‌توانم سرم را بلند كنم. در دل خود آرامش ندارم. 13ای خداوند، رحم كن و مرا از اين وضعيت نجات ده! به كمک من بشتاب! 14بگذار خجل و سرافكنده شوند آنانی كه قصد جانم را دارند؛ مغلوب و رسوا گردند كسانی كه به دشمنی با من برخاسته‌اند؛ 15خوار و پريشان شوند آنانی كه مرا تحقير و مسخره می‌كنند.
16اما طالبان تو، ای خداوند، شاد و خوشحال شوند؛ و آنانی كه نجات تو را دوست دارند پيوسته بگويند كه خداوند بزرگ است! 17من فقير و درمانده‌ام، اما خداوند برای من فكر می‌كند. ای خداوند من، تو مددكار و رهانندهٔ من هستی، پس تأخير نكن.
