Salmo 32
Salmo didático de David.
1Feliz aquele cujas transgressões são perdoadas
e cujo pecado é coberto!
2Feliz é aquele cujo pecado
não é tido em conta pelo Senhor
e cujo espírito foi limpo de engano!
3Houve um tempo em que eu me calei;
não quis reconhecer o meu pecado.
Por causa disso, o meu corpo definhava
perante o meu gemido ao longo do dia.
4Dia e noite a tua mão pesava sobre mim;
a minha vida secou como um charco no verão. (Pausa)
5Até que te confessei os meus pecados
e deixei de encobrir a minha maldade.
Disse para mim mesmo:
“Confessarei ao Senhor as minhas transgressões.”
E tudo me perdoaste!
Toda a minha culpa desapareceu! (Pausa)
6Agora posso afirmar que todo aquele que crê
deve confessar os seus pecados a ti, Deus,
enquanto for possível encontrar-te.
Na angústia, mesmo que seja como um grande caudal,
não será derrubado.
7Tu és o lugar em que me escondo.
Tu me livras no meio das angústias.
Tu me rodeias de alegres cantos de vitória. (Pausa)
8Diz o Senhor: “Eu te instruirei e ensinarei o caminho que deves seguir;
guiar-te-ei com os meus olhos.
9Não sejas como o cavalo selvagem ou como a mula,
que não têm entendimento,
que precisam dum freio para serem dominados.”
10Muitas tristezas têm os maus,
mas os que confiam no Senhor
são permanentemente rodeados pelo seu amor.
11Alegrem-se no Senhor!
Encham-se de alegria, vocês, os que têm um coração íntegro.
Cantem de alegria, vocês que se conduzem com retidão.
Salmo 3232:0 Salmo 32 Ang ulohan sa Hebreo: Ang “maskil” ni David.
Pagsulti sa Sala ug Pagpangayo ug Pasaylo sa Dios
1Bulahan ang tawo kansang mga kalapasan gipasaylo,
kansang mga sala gipanas.
2Bulahan ang tawo nga wala na isipang sad-an sa Ginoo
ug walay gitagoang sala sa iyang kasingkasing.
3Sa wala ko pa masulti ang akong mga sala, nagluya ako,
daw sa nangagupok ang akong mga bukog tungod sa akong pag-agulo sa tibuok adlaw.
4Kay adlaw ug gabii gisilotan mo ako;
nawad-an na akog kusog nga daw sa nabulad ako sa init sa adlaw.
5Unya gisulti ko ang akong mga sala kanimo;
wala akoy gitago.
Miingon ako sa akong kaugalingon, “Isulti ko sa Ginoo ang akong mga sala,”
ug gipasaylo mo ako.
6Busa ang tanang matinud-anon kanimo angayng mag-ampo sa panahon sa kalisod aron dili sila maunsa,
labi na kon moabot kini nga daw usa ka baha.
7Ikaw ang akong tagoanan;
panalipdan mo ako sa panahon sa kalisod,
ug palibotan mo ako sa mga tawong nagahugyaw sa kalipay tungod sa imong pagluwas kanako.
8Miingon ka kanako,
“Tudloan ko ikaw sa dalan nga angay mong agian.
Tambagan ko ikaw samtang nagabantay ako kanimo.
9Ayaw pagpakasama sa kabayo o mula nga walay pagsabot,
nga kinahanglan pa unang busalan ug rendahan aron motuman.”
10Daghan ang mga kalisdanan nga moabot sa mga daotan,
apan ang nagasalig sa Ginoo higugmaon ug panalipdan gayod niya.
11Busa kamong mga matarong,
pagmaya kamo tungod sa gihimo sa Ginoo kaninyo!
Kamong nagkinabuhing matarong,
panghugyaw kamo sa kalipay!
