Salmo 129
Cântico de peregrinação.
1Isto é o que Israel poderá dizer:
“Muitas vezes fui perseguido,
já desde a minha juventude!
2Sim, já na minha mocidade me oprimiram;
contudo, não conseguiram acabar comigo!
3Exploraram-me como o agricultor que lavra a terra;
os açoites que me deram abriram sulcos profundos.”
4Mas o Senhor é justo;
ele corta as amarras dos ímpios.
5Sejam envergonhados e retirem-se,
todos os que odeiam a Sião.
6Que todos esses sejam como a erva dos telhados,
que seca depressa, antes de a arrancarem.
7Ninguém lhe liga;
nem o agricultor, nem o ceifeiro.
8Que ninguém, ao vê-los, diga:
“O Senhor vos abençoe!
Que sejam abençoados em nome do Senhor!”
สดุดี 129
(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม)
1พวกเขาข่มเหงรังแกข้าพเจ้าอย่างหนักตั้งแต่วัยเยาว์
ให้อิสราเอลกล่าวเถิดว่า
2พวกเขาข่มเหงรังแกข้าพเจ้าอย่างหนักตั้งแต่วัยเยาว์
ถึงกระนั้นพวกเขาก็ไม่ชนะข้าพเจ้า
3พวกเขาทำนาบนหลังข้าพเจ้า
และฝากรอยไถไว้ยาว
4แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชอบธรรม
พระองค์ทรงตัดเชือกมัดของคนชั่วออก ปลดปล่อยข้าพเจ้าให้เป็นอิสระ
5ขอให้ผู้ที่เกลียดชังศิโยน
ล่าถอยกลับไปด้วยความอับอาย
6ขอให้พวกเขาเป็นเหมือนหญ้าบนหลังคา
ซึ่งเหี่ยวเฉาไปเมื่อยังไม่ทันโต
7ซึ่งคนเก็บไม่แยแส
และคนมัดก็ยังเมิน
8ขอให้ทุกคนที่ผ่านไปมาปฏิเสธที่จะอวยพรพวกเขาว่า
“ขอพระพรขององค์พระผู้เป็นเจ้าจงมีแก่ท่าน
เราขออวยพรท่านในพระนามพระยาห์เวห์”
