Salmo 129
Cântico de peregrinação.
1Isto é o que Israel poderá dizer:
“Muitas vezes fui perseguido,
já desde a minha juventude!
2Sim, já na minha mocidade me oprimiram;
contudo, não conseguiram acabar comigo!
3Exploraram-me como o agricultor que lavra a terra;
os açoites que me deram abriram sulcos profundos.”
4Mas o Senhor é justo;
ele corta as amarras dos ímpios.
5Sejam envergonhados e retirem-se,
todos os que odeiam a Sião.
6Que todos esses sejam como a erva dos telhados,
que seca depressa, antes de a arrancarem.
7Ninguém lhe liga;
nem o agricultor, nem o ceifeiro.
8Que ninguém, ao vê-los, diga:
“O Senhor vos abençoe!
Que sejam abençoados em nome do Senhor!”
Псалам 129
Песма поклоничка.
1„Много су ме тлачили још од како млад сам био“ –
нек каже Израиљ –
2„Много су ме тлачили још од како млад сам био,
а ипак ме нису надвладали.
3Преко мојих леђа су орали орачи
своје дуге бразде.
4Праведан је Господ,
пресекао је конопце злотвора!“
5Нек се стиде, нек устукну
сви што Сион мрзе.
6Нек су као трава по крововима,
која свене пре него се почупа;
7која жетеоцу руку не испуни,
ни наручје оном који снопље веже.
8А ни пролазници нек не кажу:
„Благословени од Господа да сте!
Благосиљамо вас у Господње име!“
