1Meu filho, obedece às minhas palavras;
esconde dentro de ti os meus mandamentos.
2Cumpre os meus mandamentos e viverás;
guarda os meus preceitos como o bem mais precioso que possuis.
3Escreve-os, para que os tenhas sempre à mão;
grava-os no teu íntimo.
4Considera a sabedoria como uma irmã a quem amas,
como um membro querido da tua família.
5Para que te proteja da mulher leviana,
da estranha que te procura atrair com conversas sedutoras.
6Um dia, aproximando-me da janela da minha casa
e olhando para a rua,
7vi um grupo de rapazes simples,
e entre eles um moço insensato,
8que se dirigia para a casa duma dessas mulheres,
num recanto da rua.
9Era já o fim do dia, anoitecia;
as sombras favoreciam-no.
10E ela saiu-lhe ao encontro,
arranjada de forma provocante.
11Com o ar ligeiro de quem nunca para em casa.
12Daquelas que andam pelas esquinas das ruas,
nos lugares mais frequentados, procurando por todo o lado.
13Então aproximou-se, beijou-o
e disse-lhe com descaramento:
14“Decidi sacrificar ofertas de paz
e assim cumpri os meus votos.
15Por isso, vim a correr à tua procura,
a saber onde estavas.
16Olha, já fiz a cama bonitas colchas bordadas
com linho fino do Egito,
17e perfumei-a com mirra, aloés e canela.
18Vem já, vamo-nos saciar de amores
e gozar até de manhã.
19Porque o meu marido não está em casa;
deve ter ido a um sítio distante.
20Eu vi que até levou bagagem e dinheiro;
com certeza que não volta para casa antes da lua cheia.”
21E assim o seduziu, com muita conversa e palavrinhas doces;
e ele deixou-se enfeitiçar.
22Quando vi que a seguia,
veio-me à lembrança um boi que levam para o matadouro,
ou um veado apanhado numa armadilha de caça.
23Só lhe resta esperar que um tiro certeiro lhe atravesse o corpo;
é como a ave que corre para o sítio
onde vai ficar presa num laço,
sem pensar que estará ali o fim da sua vida.
24Agora ouçam-me, meus filhos,
mas ouçam-me com atenção!
25Não percam o controlo dos vossos desejos;
afastem-se delas e dos sítios por onde andam!
26Porque têm sido a causa da ruína de muita gente;
são muitas as suas vítimas.
27Frequentar a casa delas
é seguir o caminho que conduz à morte e ao mundo dos mortos.
1Anak, tumana ug tipigi sa imong kasingkasing ang akong mga gipanudlo ug mga sugo. 2Tipigi ang akong mga sugo aron motaas ang imong kinabuhi. Ampingi ang gipanudlo ko kanimo sama sa pag-amping mo sa imong mga mata. 3Itanom kini sa imong hunahuna aron dili mo gayod malimtan. 4Isipa ang kaalam ingon nga imong igsoong babaye ug ang maayong pagsabot ingon nga imong suod nga higala. 5Kay ilikay ka niini gikan sa babayeng daotan nga makadaning manulti.
Ang Babayeng Daotan
6Usa ka adlaw, namintana ako sa akong balay, 7ug nakita ko ang mga batan-ong lalaki nga walay alamag sa kinabuhi. Ang usa kanila walay buot. 8Misubay siya sa dalan paingon sa kanto diin atua ang balay sa usa ka babayeng daotan. 9Kilomkilom na kadto ug paingon na mongitngit. 10Unya gisugat siya sa usa ka babaye nga nagsul-ob ug bisti sa babayeng nagabaligyag dungog, nga may plano nang daan sa unsay iyang himuon sa maong lalaki. 11Kining babayhana sabaan ug gahig ulo. Dili makapuyo sa balay. 12Anaa siya kanunay sa dalan o sa mga eskinita, ug usahay sa mga plasa. 13Inigkakita niyag lalaki, gakson niya kinig hagkan. Ug dili gayod maulaw moingon: 14“Gituman ko karon ang akong saad nga maghalad, ug may mga karne didto sa balay gikan sa mananap nga akong gihalad. 15Busa gipangita ko ikaw, ug maayo kay nakita ko ikaw. 16Gihapinan ko na ang akong higdaanan ug dekolor nga panapton nga gikan pa sa Ehipto. 17Gibutangan ko kini sa mga mira, aloe, ug cinamon. 18Busa dali, magdulog kita; tagbawon ta ang atong kaugalingon hangtod magbuntag, 19kay wala dinhi ang akong bana. Atua siya sa layo. 20Nagdala siyag daghang kuwarta ug mga duha pa ka semana ayha siya mobalik.”
21Busa nahaylo niya ang lalaki pinaagi sa iyang tam-is ug makadani nga mga pulong. 22Diha-diha misunod ang lalaki kaniya nga daw sa baka nga giguyod paingon sa ihawanan o sa lagsaw7:22 lagsaw: Mao kini sa Syriac (tan-awa usab ang Septuagint); apan sa Hebreo, buang-buang. nga nagpadulong sa lit-ag 23diin mamatay siya pinaagi sa pana. Sama usab siya sa usa ka langgam nga nagdali-dali ug paingon sa lit-ag, nga walay kalibotan nga kamatayon diay ang iyang padulngan.
24Busa, mga anak, pamatia ninyo pag-ayo ang akong ginasulti. 25Ayaw kamo pagpadala niining matanga sa babaye; ayaw kamo pagpahisalaag kaniya. 26Daghan nang mga lalaki ang nalaglag tungod kaniya. 27Kon moadto kamo sa iyang balay, sama rag nagpaingon kamo sa dapit sa mga patay.
