Provérbios 18 – OL & VCB

O Livro

Provérbios 18:1-24

1O individualista, que faz tudo sempre sozinho, é um egoísta;

recusa toda a espécie de conselhos.

2Os loucos não querem saber como são as coisas na realidade;

só lhes interessa gritar aos quatro ventos aquilo que pensam.

3Aparecem os malfeitores

e com eles logo vem a infâmia, o desprezo, o insulto.

4As palavras de um homem sábio

exprimem profundas torrentes de pensamento.

5Quem favorece os malfeitores, a fim de poder condenar o inocente,

está a agir com profunda injustiça.

6As palavras do insensato provocam contendas;

a sua língua clama por açoites.

7A boca do insensato traz-lhe dissabores;

os seus lábios armam-lhe ciladas.

8As conversas do caluniador são como saborosos petiscos

que se engolem com muita facilidade.

9O preguiçoso que faz um trabalho com negligência

é como se estivesse a destruir uma obra de valor.

10O nome do Senhor é como uma poderosa fortaleza;

os justos acorrem e acham aí perfeita segurança.

11O rico considera a sua riqueza como uma cidade impenetrável,

como uma muralha perfeitamente segura.

12O orgulho acaba sempre na ruína,

mas a honra vem sempre precedida da humildade.

13Responder antes de ouvir é loucura;

é mesmo uma vergonha para quem o faz.

14A moral duma pessoa pode ajudá-la na doença,

mas para um espírito abatido que esperança haverá?

15Uma pessoa esclarecida está sempre pronta a adquirir novos conhecimentos;

tem o ouvido atento a tudo o que possa enriquecer o seu espírito.

16Os presentes são coisas que, por vezes, até fazem milagres;

conseguem dar acesso a pessoas consideradas muito importantes.

17Quando há um debate, o primeiro a falar parece ter toda a razão;

depois aparecem outros a contestá-lo e a rebater os seus argumentos.

18Tirar à sorte pode decidir o fim de uma discussão

e a posição de gente poderosa.

19Um irmão ofendido torna-se mais impenetrável que uma fortaleza militar;

as querelas fecham-no como se fossem ferrolhos dum velho castelo.

20Para a pessoa que sabe dar bons conselhos,

isso dá-lhe satisfação como um bom prato de comida, quando está com fome.

21A morte e a vida estão à mercê da força da língua;

os que a usam habilmente serão recompensados.

22Um homem que encontra uma esposa acha uma boa coisa;

ela é uma bênção da parte do Senhor.

23O pobre fala suplicando,

mas o rico responde duramente.

24Quem tem muitos amigos pode dar-se por muito satisfeito,

mas há um amigo que é mais chegado do que um irmão.

Vietnamese Contemporary Bible

Châm Ngôn 18:1-24

1Người sống tách biệt theo đường vị kỷ

Chẳng buồn nghe lý luận khôn ngoan.

2Người điên dại không nghe lời tri thức;

nhưng rêu rao ý kiến điên rồ.

3Tội ác cùng đi với khinh rẻ,

sỉ nhục đồng hành với nhuốc nhơ.

4Lời từ miệng người, như nước vực sâu;

nhưng nguồn khôn ngoan là suối tuôn tràn.

5Vị nể người ác là điều chẳng phải,

khước từ công lý với người vô tội là đại bất công.

6Lời người dại tạo nên tranh chấp;

khiến người ta lấy cớ đánh mình.

7Miệng ngu muội làm mình thất bại,

đôi môi thành cạm bẫy linh hồn.

8Lời rỉ tai như của ngon vật lạ,

nuốt vào, thỏa lòng mát dạ.

9Làm việc mà cứ biếng nhác,

là anh em của người phá hoại.

10Danh Chúa Hằng Hữu là pháo đài kiên cố;

người công chính đến được nơi trú ẩn an toàn.

11Người giàu coi tài sản là thành kiên cố;

như tường thành không thể vượt qua.

12Tự cao dẫn đến suy bại;

khiêm nhường đem lại tôn trọng.

13Đáp lời mà chẳng chịu nghe,

là mang sỉ nhục, để cho chúng cười.

14Bệnh thuyên giảm nhờ tinh thần phấn khởi,

xuống tinh thần, thân thể hết cậy trông.

15Lòng người thận trọng đón nhận tri thức.

Tai người khôn ngoan tìm kiếm hiểu biết.

16Tặng phẩm có tác dụng dọn đường mở lối;

dẫn đưa người đến trước mặt yếu nhân.

17Nghe một bên chỉ thấy vài khía cạnh—

nghe cả hai mới biết trọn vấn đề.

18Bắt thăm hòa giải đôi đường;

hai bên quyền thế không còn chống nhau.

19Đánh chiếm pháo đài còn dễ hơn lấy lòng anh em bị xúc phạm.

Vì mối giận như cửa khóa then gài.

20Bông trái của miệng làm dạ dày no đủ;

hoa lợi của môi làm thỏa thích tâm can.

21Quyền sống chết nằm nơi cái lưỡi;

ai nuông chiều, lãnh hậu quả tày đình.

22Ai tìm được vợ là tìm ra phước hạnh,

và hưởng ân lành của Chúa ban.

23Người nghèo xin rủ lòng thương;

người giàu hách dịch nói năng phũ phàng.

24Nhiều bè bạn có thể là điều tai hại,

nhưng có một bạn chí thân hơn cả anh em ruột.