A acusação contra Israel
1Ouve a palavra do Senhor, ó povo de Israel! O Senhor tem contra ti um processo de acusação, com as seguintes denúncias: “Não há nem honestidade, nem bondade, nem conhecimento de Deus na tua terra. 2Juras, mentes, matas, roubas e cometes adultério. Vê-se violência por toda a parte; os homicídios sucedem-se uns após outros.
3É por isso que a tua terra está ressequida; está cheia de tristeza e tudo o que vive tem doença e acaba por morrer; quadrúpedes, aves e até os peixes começam a desaparecer.
4Não apontes para outros, tentando aliviar as culpas de cima de ti! Para ti, sacerdote, é que eu aponto o dedo. 5Em consequência dos vossos crimes, vocês, os sacerdotes, serão derrubados tanto em pleno dia como durante a noite, conjuntamente com os vossos falsos profetas; destruirei igualmente a vossa mãe, Israel. 6O meu povo é destruído porque não me conhece! E tudo por culpa vossa, sacerdotes, porque vocês mesmos não se interessam por me conhecer; por isso, recuso reconhecer-vos como meus sacerdotes. Visto que se esqueceram da Lei do vosso Deus, também me esquecerei de abençoar os vossos filhos. 7Quanto mais o meu povo se multiplicou, tanto mais pecou contra mim; trocou a glória de Deus pela vergonha dos ídolos.
8Os sacerdotes alimentam-se dos pecados do meu povo e intimamente desejam que o povo continue a pecar! 9Por isso, se pode dizer: Tal povo, tais sacerdotes! Se o povo é mau, os sacerdotes não lhe ficam atrás. Por isso, castigarei ambos, sacerdotes e povo, pelos seus atos perversos.
10Comerão e nunca se sentirão satisfeitos. Farão grande negócio com a prostituição e nunca terão filhos, porque me voltaram as costas e procuraram outros deuses. 11Vinho novo, mulheres e canções tiraram a inteligência ao meu povo. 12Consultam um pedaço de madeira sobre o que devem fazer. A divina resposta é-lhes dada pela maneira como uma vara cai, quando atirada ao chão. O correr atrás de outros deuses os corrompeu; o espírito de luxúria enganou-os e apartaram-se da sujeição ao seu Deus. 13Fazem sacrifícios no cimo das elevações; sobem aos montes para queimar incenso sob a sombra agradável dos carvalhos, choupos e olmeiros. Ali se prostituem as vossas filhas e as vossas mulheres adulteram.
14Mas não serão estas que eu castigarei; são vocês, os homens, os responsáveis por isso mesmo, adulterando com meretrizes e com as prostitutas dos templos. Loucos! A vossa condenação está decretada, pois recusaram ter inteligência!
15Mas se tu, Israel, te queres corromper, que Judá se mantenha afastado de uma tal vida! Ó Judá, não te corrompas juntamente com esses que hipocritamente me vão adorar em Gilgal e em Bete-Aven4.15 Significa casa de pecado e surge como nome de vergonha, para aqueles que dizem adorar a Deus em Betel, casa de Deus., e que dizem: ‘Tão certo como vive o Senhor!’ O culto que celebram é uma simples aparência. 16Não te faças semelhante a Israel, teimoso como uma novilha rebelde, resistindo ao Senhor que queria conduzi-lo para pastagens verdes. 17A gente de Efraim está toda entregue aos ídolos! Deixem-na!
18Os homens de Israel acabaram as suas rodadas de vinho; vão para a rua à procura de meretrizes. A sua atração pelo que é corrupto é muito maior do que o amor pela honra.
19Por isso, um vento ciclónico os varrerá com violência; morrerão no meio de vileza, por causa do culto da idolatria.
Оптужба против Израиља
1Чујте реч Господњу, о, народе израиљски,
јер се Господ парничи
са становницима земље:
„Нема истине, нема милости
и нема богопознања у земљи.
2Проклињање и обмањивање, убијање,
крађе и прељубе су прокуљали,
а крв се на крв пролива.
3Зато ће земља да тугује,
свенуће свако у њој.
Угинуће звери пољске, небеске птице,
па и рибе у мору.
4Ипак, нека се нико не парничи,
нико никога нека не прекорева,
јер народ је твој попут оних
који се буне против свештеника.
5Посрнућеш дању
али ће и пророк заједно са тобом да посрне ноћу.
А и мајку твоју погубићу!
6Погибе мој народ јер нема знања.
Зато што си ти одбацио знање
и ја ћу тебе да одбацим,
да ми више не будеш свештеник.
Заборавио си Закон Бога свога,
па ћу и ја да заборавим децу твоју.
7И што их је више било,
грешили су више против мене;
срамотом ћу да заменим ја њихову славу.
8Грехом мог народа се хране,
кривица њихова глад им разгаљује.
9Народу ће бити као и свештеницима;
и ја ћу да му судим, да узвратим по његовим путевима
и по делима његовим.
10Јешће они, али сити неће бити;
блудничили су, али се неће умножити
јер су Господу престали да служе.
11Блудничење, вино и шира залуђују срце.
12Са дрветом се својим саветује мој народ
и штап му његов савет даје!
Заведен је духом блудништва.
Блудничили су и отпали од Бога.
13Жртвују на врх гора;
каде по брдима
и испод храста, тополе и бреста
јер је тамо добар хлад.
А ћерке вам блудниче
и снахе вам прељубу чине.
14Али нећу да судим вашим ћеркама
јер блудниче
и снахама вашим
јер чине прељубу.
Јер, сами се мушкарци одвајају са блудницама
и жртвују са храмским блудницама.
А народ који то не схвата биће упропашћен.
15Ако ти блудничиш, о, Израиљу,
нека Јуда не сагреши!
Не идите у Галгал!
Не пењите се у Вет-Авен4,15 Вет-Авен значи кућа покварености, што је погрдни назив за Ветиљ, Дом Божији.
и не куните се: ’Тако ми живог Господа!’
16Као јогунаста јуница
Израиљ је јогунаст.
Хоће ли их сада Господ водити
као јагње на пространо место?
17Јефрем се удружио са идолима.
Прођи га се!
18А када им понестане пића
они упорно блудниче,
а њихове старешине баш воле срамоту.
19Ветар их је својим крилима сапео;
биће посрамљени због жртава својих.
