Números 32 – OL & HLGN

O Livro

Números 32:1-42

Rúben e Gad ficam aquém do Jordão

(Dt 3.12-20)

1Quando Israel chegou à terra de Jazer e à terra de Gileade, as tribos de Rúben e de Gad, que tinham grandes rebanhos de ovelhas, deram-se conta de como aquela região era ótima para o gado. 2Por isso, vieram ter com Moisés, com o sacerdote Eleazar e com os chefes das outras tribos e disseram-lhes: 3-4“O Senhor usou-nos para destruir as populações de toda esta zona; Atarote, Dibom, Jazer, Ninra, Hesbom, Eleale, Sebã, Nebo e Beom. Trata-se de uma região belíssima para criar gado e para os rebanhos pastarem. 5Pedimos pois que nos deixem ficar aqui com esta terra como a parte que nos caberia na partilha geral e não passaremos para além do Jordão.”

6“Ficariam aqui descansados, enquanto os vossos irmãos continuavam a lutar no outro lado do rio?”, perguntou Moisés. 7“Assim estão a desencorajar o resto do povo a passar para a margem de lá, para a terra que o Senhor lhes deu! 8Isso é o mesmo que fizeram os vossos pais, quando os mandei de Cades-Barneia para observarem secretamente a terra. 9Quando regressaram, depois de terem passado pelo vale de Escol, desanimaram o povo, levando-o a desistir de entrar na terra prometida. 10A ira do Senhor ardeu contra eles e jurou então 11que todos os que tinham sido tirados do Egito, com mais de 20 anos, nunca haveriam de ver a terra que prometera a Abraão, a Isaque e a Jacob, visto que recusaram obedecer-lhe. 12As únicas exceções foram Calebe, filho de Jefoné, o quenezeu, e Josué, filho de Num, porque persistiram em seguir o Senhor com todo o seu coração.

13Assim, o Senhor fez-nos vaguear dum lado para o outro no deserto, durante 40 anos, até que toda aquela geração que praticou o mal morresse. 14Agora aqui estão vocês, um bando de pecadores, fazendo exatamente a mesma coisa, seguindo o exemplo dos vossos antepassados, aumentando por isso, a ira do Senhor sobre Israel. 15Se recusarem dessa forma segui-lo, isso fará ficar todo o povo ainda por mais tempo no deserto, e serão vocês os responsáveis pela destruição do seu povo e por terem trazido tamanha catástrofe sobre esta nação inteira!”

16“De maneira nenhuma!”, esclareceram eles. “A nossa intenção é construir currais e estábulos para o nosso gado e cidades para as nossas crianças; 17quanto a nós, estamos decididos a ir combater, à frente do povo de Israel, até que os tenhamos estabelecido definitivamente na terra que vão receber. Mas primeiro precisávamos edificar cidades fortificadas aqui para as nossas famílias, para deixá-las em segurança, na eventualidade de algum ataque das populações locais. 18Não voltaremos à nossa possessão até que o povo tenha ocupado aquilo que é seu por herança. 19Além disso, não precisamos de ter terra do outro lado do rio; basta-nos aquela com que ficamos aqui nesta zona oriental.”

20Moisés respondeu-lhes: “Pois sim, está bem, se fizerem tudo o que disseram, e se se armarem para a guerra do Senhor, 21levando as vossas tropas a atravessar o Jordão até que o Senhor tenha expulsado os seus inimigos; quando a terra estiver enfim subjugada na sua presença, 22não serão culpados perante o Senhor. Terão cumprido o vosso dever para com o Senhor e todo o resto do povo de Israel. Então a terra que está neste lado oriental será o domínio que o Senhor vos dá. 23Mas se não fizerem como prometeram, terão pecado contra o Senhor, e podem ter a certeza de que virão a receber o devido castigo. 24Vão então e construam as cidades de que precisam para as vossas famílias e os estábulos para os vossos rebanhos; façam tudo o que disseram.”

25“Faremos precisamente conforme nos mandas”, replicaram as gentes de Gad e de Rúben. 26“Os nossos filhos, mulheres, rebanhos e gado ficarão aqui nas cidades de Gileade. 27Mas todos os que nos alistarmos iremos lutar pelo Senhor, tal como nos mandaste.”

28Moisés deu assim a sua aprovação à pretensão deles, dizendo ao sacerdote Eleazar, a Josué e aos líderes de Israel: 29“Se todos os homens das tribos de Gad e de Rúben, que estão recrutados para as guerras do Senhor, forem convosco para além do Jordão, quando a terra for conquistada, deverão dar-lhe o território de Gileade; 30mas se recusarem, terão de aceitar aquela que lhes for distribuída, entre todos, no país de Canaã.”

31As tribos de Gad e de Rúben disseram de novo: “Estamos dispostos a fazer conforme o mandamento do Senhor; 32seguiremos todo o exército do Senhor até Canaã, mas depois a nossa terra será aqui deste lado do Jordão.”

33Assim, Moisés distribuiu o território do rei Siom dos amorreus e do rei Ogue de Basã, incluindo terras e cidades, às tribos de Gad e de Rúben, assim como à meia tribo de Manassés, filho de José.

34O povo de Gad construiu as seguintes cidades: Dibom, Atarote, Aroer, 35Atarote-Sofã, Jazer, Jogboa, 36Bete-Nimra, Bete-Harã; todas cidades fortificadas e com currais.

37O povo de Rúben edificou: Hesbom, Eleale, Quiriataim, 38Nebo, Baal-Meom e Sibma. Os israelitas mais tarde mudaram o nome de algumas cidades que tinham conquistado e reconstruído.

39Os descendentes de Maquir, filho de Manassés, foram à terra de Gileade e expulsaram os amorreus na zona que conquistaram. 40Por isso, Moisés deu também aos maquiritas terra em Gileade e passaram a viver ali. 41Os homens de Jair, outro agregado da tribo de Manassés, ocuparam igualmente muitas cidades de Gileade, e alterou-se o nome da sua área para Havote-Jair (Aldeias de Jair). 42Entretanto, um homem chamado Noba, à frente dum destacamento militar, foi a Quenate e conquistou-a, assim como as aldeias dos arredores, ocupando-as e dando àquele sítio o seu próprio nome.

Ang Pulong Sang Dios

Numero 32:1-42

Ang mga Tribo sa Sidlangan sang Suba sang Jordan

(Deu. 3:12-22)

1Ang mga tribo ni Reuben kag ni Gad may madamo gid nga mga kasapatan. Gani pagkakita nila nga ang duta sang Jazer kag Gilead maayo nga lugar para sa mga kasapatan, 2nagkadto sila kay Moises, Eleazar, kag sa mga pangulo sang katilingban sang Israel kag nagsiling, 3“Ang Atarot, Dibon, Jazer, Nimra, Heshbon, Eleale, Sebam, Nebo, kag Beon— 4ang mga lugar nga ginlaglag sang Ginoo paagi sa mga Israelinhon—maayo nga lugar para sa mga kasapatan, kag kami madamo sang kasapatan. 5Gani kon nalipay ka sa amon, sir, ihatag ini nga mga duta sa amon bilang amon parte. Indi kami pagpaestara sa tabok sang Suba sang Jordan.”

6Nagsiling si Moises sa mga tribo ni Gad kag ni Reuben, “Ano ang buot ninyo silingon, mapabilin lang kamo diri samtang ang inyo kapareho nga mga Israelinhon magkadto sa inaway? 7Ginapalas-ay lang ninyo ang mga Israelinhon sa pagkadto sa duta nga ginhatag sang Ginoo sa ila. 8Amo man ini ang ginhimo sadto sang inyo mga katigulangan sang ginpadala ko sila halin sa Kadesh Barnea sa pagtan-aw sang sini nga duta. 9Sang nakaabot sila sa Eshcol nga ililigan sang tubig kag nakita nila ang duta, ginpalas-ay nila ang mga Israelinhon sa pagkadto sa duta nga ginhatag sang Ginoo sa ila. 10Puwerte gid ang kaakig sang Ginoo sadto nga adlaw kag nagsumpa siya: 11‘Tungod kay wala sila nagsunod sa akon sing tinagipusuon, wala sing bisan isa sa ila nga nagaedad sing 20 ka tuig paibabaw nga naghalin sa Egipto nga makakita sang duta nga ginpromisa ko kay Abraham, Isaac kag Jacob 12luwas lang kay Caleb nga anak ni Jefune nga Keniznon kag kay Josue nga anak ni Nun, kay nagsunod sila sa akon sing tinagipusuon.’ 13Puwerte ang kaakig sang Ginoo sa mga Israelinhon. Gani ginpatalang-talang niya sila sa kamingawan sa sulod sang 40 ka tuig, hasta nga nagkalamatay atong bug-os nga henerasyon nga naghimo sang malain sa iya panulok.

14“Kag karon, kamo nga mga kaliwat sang mga makasasala amo naman ang nagbulos sa inyo mga katigulangan kag ginadugangan pa gid ninyo ang kaakig sang Ginoo sa mga Israelinhon. 15Kon indi kamo magsunod sa Ginoo pabay-an niya liwat ini nga katawhan diri sa kamingawan, kag kamo ang mangin kabangdanan sang ila kalaglagan.”

16Pero nagpalapit pa sila kay Moises kag nagsiling, “Mahimo lang kami diri sang mga toril para sa amon mga kasapatan, kag mga banwa para sa amon mga kababayihan kag kabataan. 17Pero handa kami sa pagpanguna sa amon kapareho nga mga Israelinhon sa pagpakig-away hasta nga madala namon sila sa ila mga lugar. Samtang nagapakig-away kami, diri lang ang amon mga kababayihan kag kabataan mag-estar sa napaderan nga mga banwa nga amon patindugon, agod hilway sila sa mga pumuluyo sang sini nga duta. 18Indi kami magpauli hasta nga ang tanan nga Israelinhon makabaton sang duta nga ila palanublion. 19Pero indi namon gusto nga makabaton sang duta upod sa ila sa tabok sang Jordan. Kay ang duta diri sa sidlangan dampi sang Jordan amo ang amon palanublion.”

20Nagsiling si Moises sa ila, “Kon desidido gid man kamo sa atubangan sang Ginoo nga mag-upod sa inaway, 21kag magtabok ang tanan ninyo nga mga soldado sa Jordan hasta nga matabog sang Ginoo ang iya mga kaaway, 22kag mapanag-iyahan ang duta, ti, puwede na kamo makabalik diri kay natuman na ninyo ang inyo obligasyon sa Ginoo kag sa kapareho ninyo nga Israelinhon. Kag ini nga duta mangin inyo na sa atubangan sang Ginoo.

23“Pero kon indi ninyo ini paghimuon, makasala kamo sa Ginoo, kag sigurado gid nga bayaran ninyo ang inyo sala. 24Sige, magtukod kamo sang mga banwa para sa inyo nga kababayihan kag mga kabataan, kag maghimo sang mga toril para sa inyo mga kasapatan, pero dapat tumanon ninyo ang inyo ginpromisa.”

25Nagsabat ang mga tribo ni Gad kag ni Reuben kay Moises, “Sir, tumanon namon ang imo mga sugo. 26Magapabilin diri sa mga banwa sang Gilead ang amon mga asawa, mga kabataan, kag mga kasapatan. 27Pero kami iya nga makasarang sa pagpakig-away magatabok sa Jordan sa pagpakig-away suno sa mando mo sa amon.”

28Gani nagmando si Moises kay Eleazar nga pari, kay Josue nga anak ni Nun, kag sa mga pangulo sang mga tribo sang Israel. 29Siling niya, “Kon desidido gid man sa atubangan sang Ginoo ang mga tribo ni Gad kag ni Reuben nga magtabok sa Jordan sa pagpakig-away, kag kon maagaw na ninyo ang amo nga duta, ihatag ninyo sa ila ang duta sang Gilead agod ila panag-iyahan. 30Pero kon indi gani sila magtabok upod sa inyo, ti dapat magbaton sila sang duta upod sa inyo didto sa duta sang Canaan.”

31Nagsiling ang mga tribo ni Gad kag ni Reuben, “Sir, tumanon namon ang ginsiling sang Ginoo. 32Desidido kami sa atubangan sang Ginoo nga magtabok sa Jordan pakadto sa Canaan sa pagpakig-away, pero ang amon palanublion nga duta amo ining diri sa sidlangan dampi sang Jordan.”

33Gani ginhatag ni Moises sa mga tribo ni Gad, ni Reuben, kag sa katunga sang tribo ni Manase nga anak ni Jose ang ginharian ni Sihon nga hari sang mga Amornon kag ang ginharian ni Og nga hari sang Bashan—ang bug-os gid nga duta pati ang mga banwa kag mga teritoryo sa palibot sini.

34Gintukod liwat sang tribo ni Gad ang Dibon, Atarot, Aroer, 35Atrot Shofan, Jazer, Jogbeha, 36Bet Nimra, kag Bet Haran. Ini nga mga banwa ginpalibutan nila sang pader. Naghimo man sila sang mga toril para sa ila mga kasapatan. 37Kag gintukod liwat sang mga tribo ni Reuben ang Heshbon, Eleale, Kiriataim 38pati ang mga lugar nga ginatawag anay nga Nebo kag Baal Meon, kag ang Sibma. Gin-ilisan nila ang mga ngalan sang mga banwa nga ila gintukod liwat.

39Ang mga kaliwat ni Makir nga anak ni Manase nagsalakay sa Gilead, kag naagaw nila ini kag ginpangtabog nila ang mga Amornon nga nagaestar didto. 40Gani ginhatag ni Moises ang Gilead sa mga kaliwat ni Makir, nga mga kaliwat man ni Manase, kag didto sila nag-estar. 41Si Jair nga kaliwat man ni Manase nakaagaw sang mga baryo sa Gilead kag gin-ngalanan niya ini nga “Mga Baryo ni Jair.” 42Naagaw ni Noba ang Kenat kag ang mga baryo sa palibot sini kag gintawag niya ini nga “Noba” suno sa iya ngalan.