1“Escutem! Enviarei o meu mensageiro perante mim, para me preparar o caminho. O Senhor, a quem buscam, virá de repente ao seu templo; o mensageiro da aliança que vocês desejam. Sim, ele virá com toda a certeza!”, diz o Senhor dos exércitos.
2Mas quem poderá sobreviver quando ele aparecer? Quem poderá suportar a sua vinda? Porque é como um fogo flamejante, refinando o metal precioso e branqueando o mais sujo vestuário! 3Tal como um perito em refinar a prata, sentar-se-á a observar, enquanto a escória vai escorrendo. Purificará os levitas, os ministros de Deus, purificando-os como o ouro e a prata, e eles passarão a apresentar diante do Senhor ofertas com justiça. 4Então, uma vez mais, o Senhor terá prazer nas ofertas que lhe forem trazidas pelo povo de Judá e Jerusalém, tal como antes.
5“Nesse tempo, os meus castigos serão rápidos e certos. Mover-me-ei destramente contra os que praticam bruxarias, contra os adúlteros, contra os mentirosos, contra todos os que enganam os seus empregados, que oprimem as viúvas e os órfãos, que desfraudam os estrangeiros e que não me temem”, diz o Senhor dos exércitos.
Roubando a Deus
6“Eu sou o Senhor e não mudo! Por isso, é que vocês ainda não foram totalmente destruídos. 7Ainda que tenham feito troça das minhas leis, logo desde os primeiros tempos, mesmo assim, ainda podem voltar para mim, diz o Senhor dos exércitos. Venham e vos perdoarei!
Mas vocês dizem: ‘Nós nunca te abandonámos!’
8Roubará o homem a Deus? Mas vocês roubam-me!
‘Que quer isso dizer? Como é que te roubámos?’
Nos dízimos e nas ofertas que me devem. 9E assim a terrível maldição de Deus recai sobre vocês, porque toda a nação me tem roubado. 10Tragam todos os dízimos à casa do tesouro, para que haja alimento suficiente no meu templo. Se assim fizerem, abrirei as janelas do céu e derramarei uma bênção tão abundante sobre vocês que nem sequer arranjarão espaço para a receber! Experimentem! Deixem que vos dê prova disso! 11As searas serão abundantes, porque as preservarei dos insetos e das pragas. As vinhas não secarão antes das vindimas, diz o Senhor dos exércitos. 12Todas as nações vos chamarão abençoados, porque a terra espalhará felicidade. Isto é o que vos promete o Senhor dos exércitos.
13A vossa atitude para comigo tem sido de altivez e arrogância, diz o Senhor.
Mas vocês dizem: ‘Que queres dizer com isso? O que é que foi que dissemos contra ti?’
14Prestem atenção! Vocês dizem assim: ‘É uma coisa inútil e sem sentido adorar a Deus e obedecer-lhe. Para que serve cumprir os seus mandamentos, lamentarmo-nos e arrependermo-nos diante do Senhor dos exércitos? 15Portanto, daqui em diante, diremos: Abençoados os soberbos! Porque os que praticam o mal prosperam e os que ousam enfrentar os castigos divinos, escapam.’ ”
16Então, os que temiam o Senhor falaram uns com os outros. E diante do Senhor foi escrito um memorial sobre os que o temem e centram nele o seu pensamento.
17“Serão meus, diz o Senhor dos exércitos! Nesse dia, serão como o meu tesouro particular. Poupá-los-ei como um homem poupa o seu filho obediente e fiel. 18Verão então a diferença que Deus faz entre os justos e os ímpios, entre os que o servem e os que não o servem.”
1Pamati kamo sa ginasiling sang Ginoo nga Makagagahom, “Ipadala ko ang akon mensahero sa pagpreparar sang akon alagyan. Dayon ang Ginoo nga inyo ginapaabot gulpi lang nga magaabot sa iya templo. Magaabot ang ginahandom ninyo nga mensahero nga magapatigayon sang akon kasugtanan.”
2-3Pero sin-o ang makaantos sa adlaw sang iya pag-abot? Sin-o ang makaagwanta kon magpakita na siya? Kay pareho siya sa kalayo nga nagapapuraw sang metal ukon pareho sang habon nga nagapatinlo. Pagatinluan niya ang mga pari nga mga kaliwat ni Levi pareho sang pagpuraw sang pilak kag bulawan, agod mangin matarong ang ila kabuhi sa ila paghalad sa Ginoo.3:2-3 agod… Ginoo: ukon, agod magahalad sila sang husto nga mga halad sa Ginoo. 4Gani malipay na ang Ginoo sa mga halad sang katawhan sang Juda kag Jerusalem, pareho sang una.
5Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom sa mga Israelinhon, “Magaabot ako sa paghukom sa inyo. Magasaksi ako gilayon kontra sa mga babaylan, sa mga nagapanginbabayi ukon sa mga nagapanginlalaki, sa mga nagasaksi sang butig, sa mga nagadaya sa suweldo sang ila mga trabahador, sa mga nagapigos sa balo nga mga babayi kag sa mga ilo, kag sa mga nagabaliwala sa kinamatarong sang mga indi Israelinhon nga nagaestar upod sa inyo. Himuon ko ini sa inyo nga wala nagatahod sa akon.”
Ang Paghatag sang Ikanapulo
6Nagsiling pa ang Ginoo nga Makagagahom, “Ako, ang Ginoo, wala nagabaylo. Gani kamo nga mga kaliwat ni Jacob wala malaglag. 7Pareho kamo sa inyo mga katigulangan; wala kamo nagasunod kag nagatuman sa akon mga pagsulundan. Karon, magbalik kamo sa akon, ang Ginoo nga Makagagahom, kag magabalik3:7 magabalik: ukon, magabulig. ako sa inyo. Pero nagapamangkot kamo, ‘Paano kami makabalik sa imo?’ 8Mamangkot man ako sa inyo, mahimo bala sang tawo nga kawatan ako? Daw imposible! Pero kamo, ginakawatan ninyo ako. Kag karon nagapamangkot pa kamo, ‘Paano ka namon ginakawatan?’ Ginakawatan ninyo ako kay wala kamo nagahatag sang inyo ikanapulo3:8 ikanapulo: Katungdanan sang mga Israelinhon nga maghatag sang ikanapulo sang ila mga patubas kag mga kasapatan sa Ginoo (Lev. 27:30-33; Deu. 14:22-29). kag mga halad. 9Amo ina nga ginapakamalaot ko ang inyo bug-os nga nasyon. 10Karon, ginahangkat ko kamo nga tilawan ninyo ako, ang Ginoo nga Makagagahom. Dal-a ninyo ang inyo bug-os nga ikanapulo sa bodega sang templo agod may pagkaon sa akon templo. Kon himuon ninyo ini, padal-an ko na kamo sang ulan3:10 padal-an… ulan: sa literal, buksan ko ang mga bintana sang langit. Tan-awa ang kahulugan sini sa Gen. 7:11. kag hatagan sang sobra-sobra nga pagpakamaayo. 11Indi ko pagtugutan nga kaunon sang peste ang inyo mga pananom. Kag ang inyo mga ubas indi magkalapulak. 12Tawgon kamo nga bulahan3:12 bulahan: ukon, ginpakamaayo. sang tanan nga nasyon kay maayo ang inyo duta. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagasiling sini.”
13Nagsiling pa sa ila ang Ginoo, “Masakit ang inyo ginpanghambal parte sa akon. Pero nagapamangkot pa kamo, ‘Ano bala ang ginhambal namon parte sa imo?’ 14Nagsiling kamo, ‘Wala sing pulos ang pag-alagad sa Dios. Ano bala ang aton makuha kon tumanon ta ang iya mga ginapatuman sa aton? Kag ano ang aton makuha kon maglakat-lakat kita nga nagapangasubo sa pagpakita sa Ginoo nga Makagagahom nga nagahinulsol kita sa aton mga sala? 15Makasiling kita nga bulahan pa gani ang bugalon nga mga tawo. Kay sa pagkamatuod, sila nga mga nagahimo sing malain nagauswag. Kag bisan ginatilawan nila ang pasensya sang Dios wala man sila ginasilutan.’ ”
16Dayon atong mga nagatahod sa Ginoo naghambalanay. Nagpamati sa ila ang Ginoo kag nabatian niya ang ila ginahambalan. Ginsulat ang ila mga ngalan3:16 mga ngalan: ukon, maayo nga mga binuhatan; ukon, mga ginahambalan parte sa ila nga pagtahod sa Ginoo. sa libro nga ara sa atubangan sang Ginoo, agod madumduman niya sila nga nagatahod kag nagadumdom permi sa iya.
17Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom parte sa mga tawo nga nagatahod sa iya, “Mangin akon sila espesyal nga katawhan sa adlaw nga magahukom ako. Indi ko sila pagsilutan pareho sang ginahimo sang isa ka amay nga indi magsilot sa iya anak nga nagatuman sa iya. 18Kag sa liwat makita sang mga tawo ang kinalain sang matarong kag sang malaot, ang kinalain sang nagaalagad sa akon kag sang wala nagaalagad sa akon.”
