A oferta da viúva
(Mc 12.41-44)
1Enquanto estava no templo, observava os ricos a porem as ofertas na caixa das ofertas. 2Em certo momento, apareceu uma viúva pobre que deitou nela duas pequenas moedas. 3Jesus disse: “É realmente como vos digo: aquela pobre viúva foi quem deu mais! 4De facto, todos eles ofereceram um pouco da sua abundância, mas ela deu todo o dinheiro que lhe restava.”
Sinais do fim do tempo
(Mt 24.1-22; Mc 13.1-20)
5Alguns dos discípulos começaram a falar-lhe acerca da bela construção que era o templo e das dádivas comemorativas que ornamentavam os seus muros. 6Jesus, porém, disse-lhes: “Isto que estão a ver, virá o tempo em que não ficará pedra sobre pedra que não seja derrubada.”
7Eles perguntaram-lhe: “Mestre! Quando será? Haverá algum sinal que o anuncie?”
8Jesus respondeu: “Cuidado! Que ninguém vos engane. Porque virão muitos apresentando-se em meu nome como sendo o Cristo e dizendo: ‘Chegou a hora!’ Não lhes deem crédito! 9Quando ouvirem falar em guerras e insurreições, que o pânico não se apodere de vocês. De facto, estas coisas têm de acontecer, mas o fim não chegará imediatamente. 10As nações levantar-se-ão umas contra as outras e reino contra reino. 11E haverá grandes terramotos e fomes em muitos sítios e epidemias, e ver-se-ão grandes sinais vindos dos céus.
12Mas, antes disto tudo, prender-vos-ão e perseguir-vos-ão. Levar-vos-ão às sinagogas e prisões e conduzir-vos-ão à presença de reis e governantes por causa do meu nome. 13Isto servir-vos-á para darem testemunho. 14Portanto, ponham isto nos vossos corações: não se preocupem com a vossa defesa, 15porque vos darei as palavras e sabedoria a que nenhum dos vossos inimigos poderá resistir nem refutar.
16Mesmo aqueles que vos são mais próximos, os vossos pais, irmãos, parentes e amigos, vos entregarão; farão morrer alguns de vocês. 17E todos vos odiarão por serem meus e por causa do meu nome. 18Mas nem um único cabelo da vossa cabeça cairá. 19Se permanecerem firmes, salvarão as vossas almas.
20Mas, quando virem Jerusalém cercada por exércitos, saberão que chegou a hora da sua destruição. 21Então aqueles que estiverem na Judeia fujam para as montanhas! Quem estiver em Jerusalém trate de fugir e quem estiver fora da cidade não tente voltar. 22Porque aqueles serão os dias do juízo de Deus, em que as Escrituras serão totalmente cumpridas. 23Ai das grávidas e das que amamentarem naqueles dias! Porque haverá grande angústia nesta nação e cólera sobre este povo. 24Serão brutalmente mortos ou enviados como exilados e cativos para todas as nações do mundo. E Jerusalém será conquistada e pisada pelos gentios, até que se cumpra o tempo destes.
Jesus fala do seu regresso
(Mt 24.23-35; Mc 13.21-31)
25Haverá então sinais no Sol, Lua e estrelas. Aqui na Terra as nações andarão perturbadas e perplexas com o rugir dos mares e com estranhas marés. 26A coragem de muitos ficará enfraquecida ao verem o destino terrível que se aproxima da Terra, porque as forças que suportam o universo serão sacudidas. 27E então os povos da Terra verão o Filho do Homem, vindo numa nuvem com poder e grande glória. 28Quando todas estas coisas começarem a acontecer, ergam o olhar e levantem a cabeça, porque a vossa salvação está próxima!”
29E deu-lhes esta parábola: “Reparem nas figueiras ou em quaisquer outras árvores. 30Quando rebentam as folhas, não é preciso que vos digam que o verão está perto. 31E quando virem acontecer estas coisas que vos contei, podem estar certos de que o reino de Deus está próximo. 32É realmente como vos digo: esta geração não passará sem que todas estas coisas aconteçam. 33O céu e a Terra desaparecerão, mas as minhas palavras permanecem para sempre.
Vigiem!
(Mt 24.36-51; Mc 13.32-37)
34Vigiem, para que a minha vinda súbita não vos apanhe desprevenidos! Que esse dia não vos encontre vivendo descuidados, obcecados com a comida e a bebida e com os problemas desta vida! 35Pois ele virá como uma armadilha sobre toda a Terra. 36Mantenham uma vigilância constante e orem para que cheguem firmes à presença do Filho do Homem sem ter de passar por estes horrores.”
37Durante o dia Jesus ia ao templo ensinar, voltando ao monte, conhecido como monte das Oliveiras, para aí passar a noite. 38E as multidões começavam a juntar-se logo pela manhã para o ouvir.
Ang Halad sa Babaye nga Balo
(Mar. 12:41-44)
1Samtang nagtan-aw si Jesus nakita niya ang mga adunahan nga naghulog sa ilang kuwarta didto sa sudlanan sa kuwarta sa templo. 2Ug nakita usab niya ang usa ka kabos nga biyuda nga naghulog ug duha lang ka sinsilyo. 3Unya miingon si Jesus, “Sa pagkatinuod, mas dako ang gihulog sa kabos nga balo kay kanilang tanan. 4Kay sila daghan ug kuwarta ug ang ilang gihatag bale-wala lang kanila; apan ang balo, bisan tuod kabos siya, gihatag niya ang tanan niyang kabuhian.”
Ang Pagkaguba sa Templo
(Mat. 24:1-2; Mar. 13:1-2)
5May mga tawo didto nga naghisgot mahitungod sa matahom nga mga bato ug sa mga butang nga gihalad sa mga tawo nga nagpatahom sa templo. Apan miingon si Jesus kanila, 6“Moabot ang adlaw nga kining mga butang nga inyong nakita gun-ubon, ug wala gayoy bisan usa ka bato nga magpabilin ibabaw sa laing bato.”
Ang Bahin sa Umaabot nga mga Adlaw
(Mat. 24:3-14; Mar. 13:3-13)
7Nangutana sila kang Jesus, “Magtutudlo, kanus-a ba mahitabo kining imong giingon? Unsa man ang mga timailhan nga kining mga butanga hapit nang mahitabo?”
8Miingon si Jesus kanila, “Pagbantay kamo nga walay makapahisalaag kaninyo. Kay daghan ang muabot ug moingon nga sila mao ako, ug moingon usab sila nga miabot na ang panahon. Apan ayaw kamo pagtuo o pagsunod kanila. 9Kon makadungog kamo nga may mga gira ug mga kagubot, ayaw kamo kahadlok, kay kana kinahanglan nga mahitabo una, apan wala kana magkahulogan nga muabot na ang kataposan.”
10Ug miingon pa gayod si Jesus kanila, “Makiggubat ang nasod batok sa laing nasod, ang gingharian batok sa laing gingharian. 11May muabot nga kusog nga mga linog, ug may kagutom ug kamatay nga muabot sa nagkalain-lain nga mga dapit. Ug makita usab ninyo ang mga makalilisang ug kahibulongan nga mga timailhan gikan sa langit.
12“Apan sa dili pa kini mahitabo, dakpon kamo ug lutoson sa mga tawo. Dad-on nila kamo sa mga simbahan sa mga Judio aron hukman ug prisohon. Dad-on usab nila kamo ngadto sa mga hari ug mga gobernador aron imbistigahon. Kining tanan himuon nila kaninyo tungod sa inyong pagsunod kanako. 13Apan kini mahimong kahigayonan alang kaninyo aron isulti kanila ang Maayong Balita. 14Busa itisok sa inyong alimpatakan nga kon mahitabo kini dili kamo maglisod kon unsa ang inyong itubag, 15kay hatagan ko kamo ug kaalam sa pagtubag aron dili makasupak kaninyo ang inyong mga kaaway. 16Bisan gani ang inyong kaugalingon nga mga ginikanan, mga igsoon, mga paryente, ug mga amigo magsumbong batok kaninyo. Ug ang uban kaninyo patyon gayod nila. 17Dumtan kamo sa tanan tungod kay kamo akong mga tinun-an. 18Apan walay kadaot nga mahitabo kaninyo.21:18 sa literal, Apan walay bisan usa ka lugas sa buhok sa inyong ulo nga mawala. 19Ug kon magpadayon kamo makaangkon kamo ug kinabuhi nga walay kataposan.
Ang Bahin sa Pagkapukan sa Jerusalem
(Mat. 24:15-21; Mar. 13:14-19)
20“Kon makita ninyo nga ang Jerusalem gilibotan na sa mga sundalo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang iyang pagkapukan. 21Busa ang mga tawo sa Judea kinahanglan mokalagiw ngadto sa kabukiran. Papahawaa ang naa sa siyudad sa Jerusalem, ug kadtong atua sa uma ayaw na paadtoa sa Jerusalem. 22Kay nianang mga adlawa silotan sa Dios ang Jerusalem aron sa pagtuman sa gi-ingon sa Kasulatan. 23Nianang mga adlawa alaot ang mga mabdos ug ang mga inahan nga nagapasuso tungod kay maglisod sila sa pagkagiw. Dako nga pag-antos ang muabot niining dapita, kay dako ang kapungot sa Dios sa katawhan niini. 24Ang uban kanila mangamatay sa gira, ug ang uban bihagon ug dad-on ngadto sa uban nga mga nasod. Ug kining siyudad sa Jerusalem pukanon ug dumalahon sa mga dili Judio hangtod matapos ang gitagal sa Dios.”
Ang Pagbalik ni Jesus Dinhi sa Kalibotan
(Mat. 24:29-31; Mar. 13:24-27)
25“Mahitabo usab nga may mga timailhan nga makita sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bitoon. Dinhi sa kalibotan makuyawan ang mga nasod tungod sa dahunog sa dagkong mga balod. 26Makuyapan ang mga tawo sa kahadlok kon unsa ang mahitabo niining kalibotan. Tungod kay ang mga bitoon ug ang uban nga atua sa kalangitan21:26 mga bitoon… sa kalangitan: sa literal, mga gahom sa langit. pahisalaagon gikan sa ilang naandan nga agianan. 27Unya ako nga Anak sa Tawo makita diha sa mga panganod nga moanhi sa kalibotan uban sa gahom nga nagadan-ag gayod. 28Kon magsugod na kini nga mga panghitabo, ayaw kamo kahadlok tungod kay duol na ang pagluwas kaninyo.”
Ang Pagtulon-an bahin sa Kahoy nga Igos
(Mat. 24:32-35; Mar. 13:28-31)
29Unya gisuginlan sila ni Jesus niini nga sambingay: “Tan-awa ninyo ang kahoy nga igos ug ang uban pang mga kahoy. 30Kon makita nato nga nanalingsing na, dili ba moingon kita nga hapit na ang ting-init? 31Sa ingon usab nga pamaagi, kon makita ninyo nga nangahitabo na kining akong gisulti kaninyo, mahibaloan ninyo nga hapit na ang paghari sa Dios. 32Sa pagkatinuod, matuman kining tanan sa dili pa mamatay ang mga tawo niining panahona. 33Mawala ang langit ug ang yuta, apan ang akong mga pulong dili mawala kondili matuman gayod.
Pagbantay Kamo
34“Busa bantayi ninyo ang inyong kaugalingon nga dili mawili sa pagkinabuhi nga mapatuyangon, sa paghubog, ug sa pagkabalaka sa inyong panginabuhi, kay basin kalit lang muabot kadtong adlawa nga dili kamo makabantay, ug sama unya kamo sa nalit-agan. 35Kay sa kalit lang muabot kini sa tanan nga nagpuyo dinhi sa kalibotan. 36Busa kanunay kamong mangandam ug mag-ampo nga kon mahitabo na kining tanan, may kalig-on kamo aron makalingkawas kamo niining panghitabo, ug makaatubang kamo nga dili maulaw kanako nga Anak sa Tawo.”
37Sa adlaw mag-adtoan si Jesus sa templo aron magtudlo. Pagkagabii, didto siya magtulogan sa Bukid sa mga Olibo. 38Sayo pa sa buntag mangadto na ang mga tawo sa templo aron sa pagpaminaw kaniya.
