1Ó Senhor, lembra-te de tudo o que nos sobreveio! Vê quantas tristezas temos de aguentar!
2Os nossos lares, a nossa nação, estão cheios de estrangeiros.
3Somos órfãos; os nossos pais morreram; as nossas mães estão viúvas.
4Temos de pagar até a água que bebemos; a lenha é-nos vendida a preços astronómicos.
5Temos de dobrar os pescoços sob os pés daqueles que nos venceram; o nosso quinhão agora é executar trabalhos intermináveis.
6Vemo-nos na contingência de ter de pedir pão e estender as mãos aos egípcios e também aos assírios.
7Os nossos antepassados pecaram, mas morreram antes que a mão do julgamento caísse sobre eles. Fomos nós, afinal, que tivemos de suportar aquilo que eles também mereciam!
8Os nossos antigos servos tornaram-se os nossos senhores e ninguém ficou para nos salvar.
9Fomos para o deserto para caçar, à procura de alimento, arriscando ser mortos pelos inimigos.
10A fome faz-nos arder em febre; até a pele nos abrasa como um forno.
11Violaram as mulheres de Sião e as raparigas das cidades de Judá.
12Os nossos nobres foram pendurados pelas mãos e até os velhos foram desrespeitados, sem consideração pelos seus cabelos brancos.
13Levaram os moços para os obrigarem a moer o trigo e as criancinhas para as carregarem com fardos pesados, sob os quais cambaleiam sem forças.
14Os anciãos já não se sentam mais à entrada da cidade, junto aos portais, e os jovens já não cantam.
15Acabou tudo o que nos dava tanta alegria aos corações; os nossos bailados tornaram-se danças de carpideiras.
16Foi-se a nossa glória! Caiu-nos da cabeça a coroa, que era o nosso privilégio, o nosso orgulho! Ai de nós, porque pecámos!
17Temos os corações oprimidos e amargurados; os nossos olhos incham e vamos perdendo a vista.
18O monte Sião está deserto; foi abandonado por todos, menos pelos chacais que fazem a toca entre as ruínas.
19Ó Senhor, mas tu permaneces eternamente o mesmo! O teu trono subsiste de geração em geração!
20Porque haverias de nos esquecer para sempre? Será que nos vais desamparar por um tempo sem fim?
21Converte-nos, Senhor, faz-nos voltar de novo para ti! É essa a nossa esperança! Faz-nos viver de novo os bons dias antigos!
22Será que nos rejeitaste efetivamente para sempre? Será que a tua cólera contra nós não vai ter um termo?
1O Ginoo, dumduma kon ano ang natabo sa amon. Tan-awa ang amon kahuy-anan. 2Ang amon mga duta kag mga balay ginkuha sang mga taga-iban nga lugar. 3Nangin ilo kami, kag ang amon mga iloy nangin balo. 4Kinahanglan pa namon nga baklon ang tubig nga amon ginainom kag ang kahoy nga amon ginagatong. 5Ginapaobra kami nga daw sa mga sapat nga ginagutahan. Kag wala gid kami ginapapahuwaya. 6Nagpasakop kami sa mga taga-Egipto kag taga-Asiria agod lang may pagkaon kami. 7Nagpakasala ang amon mga katigulangan nga patay na subong, kag kami ang nagaantos tungod sang ila sala. 8Ginadumalahan kami sang mga ulipon kag wala sing may makahilway sa amon sa ila mga kamot. 9Sa amon pagpangita sang pagkaon nabutang sa peligro ang amon kabuhi sa mga armado nga mga tawo sa kamingawan. 10Ginahilanat kami sa puwerte nga kagutom, kag ang amon lawas daw hurnohan kainit. 11Ginpanglugos ang amon mga asawa kag mga anak nga babayi sa Zion kag sa mga banwa sang Juda. 12Ginbitay sa kamot ang amon mga pangulo, kag wala pagtahura ang amon mga tigulang. 13Ang amon mga pamatan-on nga mga lalaki ginpilit nga maggaling nga daw mga ulipon, kag ang mga kabataan nagakaladusmo sa pagpas-an sang mabug-at nga mga kahoy. 14Ang mga tigulang wala na nagapungko sa puwertahan sang siyudad sa paghatag sang laygay, kag ang pamatan-on nga mga lalaki wala na nagatukar sang sunata. 15Wala na kami sang kalipay. Imbes nga magsinaot kami, nagapangasubo kami. 16Wala na ang amon kadungganan. Kaluluoy kami, tungod kay nakasala kami. 17Tungod sini nagasakit ang amon balatyagon kag nagapalangdulom ang amon panulok. 18Kay mamingaw na ang Bukid sang Zion, kag ginalagawan na lang ini sang talunon nga mga ido.5:18 talunon nga mga ido: sa English, jackals.
19O Ginoo, nagahari ka sa wala sing katapusan. Ang imo paghari nagapadayon hasta san-o. 20Ngaa permi mo kami ginakalimtan? Ngaa ginsikway mo kami sing malawig? 21O Ginoo, pabalika kami sa imo kag magabalik kami. Ibalik sa amon ang amon maayo nga kahimtangan sang una. 22Sobra na bala ang imo kaakig sa amon nga ginsikway mo na gid kami?
