Juízes 3 – OL & HLGN

O Livro

Juízes 3:1-31

Os povos que Israel não expulsou

1Segue-se uma lista dos povos que o Senhor deixou na terra para experimentar as novas gerações de Israel, que ainda não tinham passado pelas guerras de Canaã. 2Porque Deus pretendia dar oportunidade à juventude de Israel de pôr à prova a sua fé e a sua obediência, dominando os inimigos. 3São eles os filisteus, com cinco cidades, os cananeus, os sidónios e os heveus, que viviam nas montanhas do Líbano, desde o monte Baal-Hermon até à entrada de Hamate. 4Estes povos foram um teste para a nova geração de Israel, para ver se obedeceriam aos mandamentos que o Senhor lhes tinha dado através de Moisés.

5E assim viveu Israel entre os cananeus, os hititas, os amorreus, os perizeus, os heveus e os jebuseus. 6Em vez de os destruir, o povo de Israel cruzou-se com eles através de casamentos. Os moços israelitas tomaram as raparigas deles como mulheres e vice-versa. E daí, até que Israel começasse a adorar também os seus deuses, foi um pequeno passo. 7Por isso, o povo de Israel fez o que era mau aos olhos do Senhor, porque esqueceu-se do Senhor, seu Deus, e puseram-se a oferecer adoração a Baal e aos postes ídolos de Achera.

Otniel

8A ira do Senhor inflamou-se contra Israel e permitiu que o rei Cusã-Risataim da Mesopotâmia os vencesse na guerra. E ficaram sob o seu domínio durante oito anos. 9Mas quando Israel gritou ao Senhor por socorro, deu-lhes Otniel, filho de Quenaz, irmão mais novo de Calebe, que os salvou. 10O Espírito do Senhor tomou posse dele e pôde assim reformar e limpar Israel, de tal forma que quando conduziu as forças militares de Israel contra Cusã-Risataim, rei de Aram, o Senhor ajudou Israel a vencê-lo duma forma absoluta.

11Depois, durante os 40 anos que estiveram sob a chefia de Otniel, filho de Quenaz, houve paz na terra. 12Quando Otniel faleceu, o povo de Israel começou de novo a fazer o que era mau aos olhos do Senhor, e o Senhor deixou que o rei Eglom de Moabe os vencesse. 13Tinham-se aliado a esse rei os exércitos dos amonitas e dos amalequitas. Essas forças derrotaram os israelitas e tomaram posse de Jericó, frequentemente chamada a cidade das palmeiras. 14E durante 18 anos o povo de Israel esteve sujeito ao rei Eglom.

Eude

15Mas quando clamaram ao Senhor, mandou-lhes um libertador, Eude, filho de Gera, benjamita, que era canhoto. Eude era o homem que devia levar o imposto anual de Israel à capital moabita. 16Antes de encetar a viagem mandou fazer uma espada de dois gumes com meio metro de comprimento e escondeu-a na roupa que vestia, junto à coxa direita. 17Depois de ter entregado o dinheiro ao rei Eglom, que era muito gordo, 18foi-se embora. Já fora da cidade, junto das pedreiras de Gilgal, despediu os companheiros 19e voltou sozinho ter com o rei. “Tenho uma mensagem secreta para ti”, disse-lhe.

O rei mandou imediatamente sair toda a gente que ali se encontrava, de forma a poder conversar em privado com ele. 20Estavam numa sala fresca nos andares superiores. Eude avançou então e disse: “É uma mensagem de Deus!”

O rei levantou-se logo. 21Eude, com a mão esquerda, puxou da espada que tinha escondida junto à perna direita e cravou-lha no ventre. 22O próprio punho da espada ficou enterrado na gordura do corpo. 23Eude deixou a espada, fechou as portas atrás de si e escapou-se por uma saída secundária.

24Quando os servos do rei chegaram, viram as portas fechadas e esperaram, pensando que talvez estivesse na casa de banho. 25Mas depois de passar algum tempo sem que o rei aparecesse, começaram a ficar preocupados e foram buscar uma chave. Ao abrirem a porta depararam-se com o seu senhor morto, estendido no chão.

26Entretanto, chegando de novo às pedreiras, Eude fugiu em direção a Seirá. 27Quando chegou às colinas de Efraim fez um apelo às armas, ao som de trombetas, e organizou um exército sob o seu próprio comando.

28“Sigam-me!”, gritou. “Porque o Senhor entregou já os vossos inimigos, os moabitas, nas vossas mãos!” Inicialmente a sua ação consistiu em ocupar os baixios do Jordão, perto de Moabe, para evitar que os outros passassem por ali, atravessando o rio a pé. 29Depois foram atacar os moabitas, matando aproximadamente uns 10 000 dos seus mais fortes e hábeis guerreiros, não deixando escapar ninguém. 30E dessa maneira Moabe foi conquistado por Israel naquele mesmo dia. A terra ficou em paz durante os 80 anos seguintes.

Sangar

31O juiz que veio a seguir a Eude foi Sangar, filho de Anate. Duma vez conseguiu matar 600 filisteus com uma vara de bois. Com esse golpe salvou Israel dum desastre.

Ang Pulong Sang Dios

Hukom 3:1-31

Ang Nabilin nga mga Katawhan sa Canaan

1Ginbilin sang Ginoo ang iban nga mga katawhan sa Canaan para testingan ang mga Israelinhon nga wala makaagi pakig-away sa Canaan. 2Ginhimo ini sang Ginoo agod matudluan nga magpakig-away ang mga kaliwat sang mga Israelinhon nga wala pa makaagi sini. 3Amo ini ang mga katawhan nga ginbilin sang Ginoo: ang mga pumuluyo sang lima ka banwa sang mga Filistinhon, ang tanan nga Canaanhon, ang mga Sidonhon, kag ang mga Hivhanon nga nagaestar sa mga bukid sang Lebanon, halin sa Bukid sang Baal Hermon hasta sa Lebo Hamat. 4Ginbilin sila para testingan kon bala tumanon sang mga Israelinhon ang mga sugo sang Ginoo nga ginhatag niya sa ila mga katigulangan paagi kay Moises. 5Gani nag-estar ang mga Israelinhon upod sa mga Canaanhon, Hithanon, Amornon, Periznon, Hivhanon, kag mga Jebusnon. 6Gintugutan sang mga Israelinhon ang ila mga anak nga magpangasawa kag magpamana sa sina nga mga tawo, kag nagsimba sila sa ila mga dios.

Si Otniel

7Naghimo sing malain ang mga Israelinhon sa panulok sang Ginoo tungod kay ginkalimtan nila ang Ginoo nga ila Dios kag nagsimba sa mga imahen ni Baal kag ni Ashera. 8Tungod sini, naakig gid ang Ginoo sa ila, gani ginpabay-an sila nga mapierdi ni Haring Cushan Rishataim sang Aram Naharaim.3:8 Aram Naharaim: isa ka lugar sa Mesopotamia. Ginsakop niya sila sa sulod sang walo ka tuig.

9Pero sang nagpangayo sang bulig ang mga Israelinhon sa Ginoo, ginhatagan niya sila sang isa ka tawo nga magluwas sa ila. Siya amo si Otniel nga anak ni Kenaz nga manghod ni Caleb. 10Gin-gamhan siya sang Espiritu sang Ginoo, kag ginpanguluhan niya ang Israel. Nagpakig-away siya kay Haring Cushan Rishataim sang Aram, kag ginpadaog siya sang Ginoo. 11Gani may kalinong sa Israel sa sulod sang 40 ka tuig. Kag dayon napatay si Otniel.

Si Ehud

12Naghimo liwat sing malain ang mga Israelinhon sa panulok sang Ginoo. Tungod sini, ginpasakop sila sang Ginoo kay Haring Eglon sang Moab. 13Sa bulig sang mga Ammonhon kag Amaleknon, ginsalakay kag ginpierdi ni Eglon ang Israel kag gin-agaw ang banwa sang Jerico.3:13 banwa sang Jerico: sa Hebreo, banwa sang mga palma. 14Ginsakop sila ni Eglon sa sulod sang 18 ka tuig.

15Nagpangayo liwat sang bulig ang mga Israelinhon sa Ginoo, kag ginhatagan niya sila sang isa ka tawo nga magluwas sa ila. Siya amo ang walis nga si Ehud nga anak ni Gera nga halin sa tribo ni Benjamin. Ginpadala siya sang mga Israelinhon kay Haring Eglon sang Moab sa paghatag sang buhis sang Israel. 16Antes siya naglakat, naghimo siya sang isa ka sundang nga duha ang sulab nga mga tunga sa metro ang kalabaon. Ginhigot niya ini sa iya tuo nga paa, nga natabunan sang iya bayo. 17Sang didto na siya, ginhatag niya ang buhis kay Haring Eglon nga matambok gid nga tawo. 18Pagkatapos nga nahatag ni Ehud ang buhis, ginpapauli niya ang mga kaupod niya nga nagdala sang buhis. 19Nag-upod siya sa ila sang premiro, pero pag-abot nila sa tinigban nga mga bato malapit sa Gilgal, nagbalik si Ehud sa hari kag nagsiling, “Mahal nga hari, may sekreto ako nga isugid sa imo.” Gani nagsiling ang hari sa iya mga suluguon, “Bayai ninyo anay kami.” Kag naghalin ang tanan niya nga suluguon. 20Dayon nagpalapit si Ehud sa hari nga nagapungko sa mabugnaw niya nga kuwarto sa ibabaw. Nagsiling si Ehud, “May mensahi ako sa imo halin sa Dios.” Sang nagtindog ang hari, 21gin-gabot ni Ehud sang iya wala nga kamot ang sundang nga ara sa iya tuo nga paa, kag ginbuno niya ang hari sa tiyan, 22kag naglapos sa iya likod. Kag tungod kay matambok ang hari nagsalop pati ang pulo sang sundang. Gani wala na niya paggabuta.

23Dayon nagguwa si Ehud sa kuwarto kag ginkandaduhan niya ang mga puwertahan. 24Sang nakahalin na siya, nagbalik ang mga suluguon sang hari kag nakita nila nga sirado ang mga puwertahan. Abi nila sa kasilyas lang ang hari. 25Gani wala na lang nila pag-abrihi ang mga puwertahan kag naghulat-hulat sila sa guwa. Pero sang ulihi indi na sila mapahamtang kay wala gihapon gin-abrihan sang hari ang mga puwertahan. Gani ginkuha na lang nila ang yabi kag gin-abrihan ini, kag nakita nila ang ila hari nga nagahamyang sa salog nga patay na.

26Sang sadto nga oras nga nagahulat-hulat ang mga suluguon sa pag-abri sang mga puwertahan, si Ehud nakapalagyo na. Naglabay siya sa tinigban nga mga bato kag nagkadto sa Seira. 27Pag-abot niya didto, nagpatunog siya sang budyong sa kabukiran sang Efraim sa pagtawag sa mga Israelinhon sa pagpakig-away. Dayon nagdulhog ang mga Israelinhon halin sa kabukiran nga ginapanguluhan ni Ehud. 28Nagsiling siya sa ila, “Sunod kamo sa akon kay ipapierdi sang Ginoo sa aton ang mga Moabnon nga aton mga kaaway.” Gani nagsunod sila sa iya kag ginsakop nila ang lugar nga talabukan sang mga Moabnon sa Suba sang Jordan. Wala sila sing may ginpatabok bisan isa lang ka tawo. 29Sa sina nga adlaw nakapatay sila sang mga 10,000 ka Moabnon nga puro makusog kag maisog. Kag wala gid sing may nakapalagyo bisan isa sa ila. 30Gani ginsakop sang Israel ang Moab sa sina nga adlaw, kag halin sadto nangin malinong ang Israel sa sulod sang 80 ka tuig.

Si Shamgar

31Ang nagsunod kay Ehud bilang pangulo amo si Shamgar nga anak ni Anat. Ginluwas niya ang Israel sa mga Filistinhon. Mga 600 ka Filistinhon ang iya ginpamatay paagi sa sungkod nga ginagamit sa pagtabog sang baka.