Jonas vai a Nínive
1Então o Senhor falou novamente a Jonas. 2“Vai a essa grande cidade de Nínive e avisa-os da sua condenação, tal como já te mandei antes!”
3Jonas obedeceu e foi a Nínive. Era, na verdade, uma grande cidade com arredores muito vastos, tão extensa que levava três dias a percorrer.
4Entrando na cidade, Jonas começou a pregar. Jonas clamava ao povo que se juntava ao seu redor: “Mais quarenta dias e Nínive será destruída!” 5A multidão acreditou nas suas palavras e foi proclamado um jejum geral. Todas as pessoas, inclusive o rei, se vestiram de pano de saco em sinal de contrição.
6O rei da cidade, quando ouviu o que Jonas proclamava, desceu do seu trono, pôs de parte as roupagens reais, vestiu-se daquele pano grosseiro e sentou-se sobre cinza. 7Tanto ele como a sua corte mandaram por toda a cidade a seguinte mensagem: “Que ninguém, nem mesmo os animais, coma seja o que for nem beba água. 8Toda a gente deve vestir-se de pano de saco e clamar fervorosamente a Deus. Que todos se arrependam das suas más ações e das violências que têm praticado. 9Talvez Deus acabe por permitir que vivamos e desista da sua tremenda ira!”
10Quando Deus viu que estavam verdadeiramente decididos a pôr termo aos seus maus caminhos, desistiu da intenção de os destruir.
Nagkadto si Jonas sa Nineve
1Naghambal liwat ang Ginoo kay Jonas. 2Siling niya, “Magkadto ka gilayon sa Nineve, ang dako nga siyudad, kag isugid sa mga tawo didto ang mensahi nga ginhatag ko sa imo.” 3Sa gilayon nagkadto si Jonas sa Nineve suno sa ginsiling sang Ginoo. Dako gid nga siyudad ang Nineve; mga tatlo ini ka adlaw kon lakton.
4Nagsulod si Jonas sa Nineve. Kag pagkatapos sang isa ka adlaw nga pagpanglakaton, nagsiling siya sa mga tawo didto, “40 ka adlaw na lang ang nabilin kag pagalaglagon ang Nineve!”
5Nagtuo ang mga taga-Nineve sa Dios. Tanan sila, halin sa pinakadungganon hasta sa pinakakubos, nagsul-ob sang sako kag nagpuasa sa pagpakita nga nagahinulsol sila. 6Kay sang pagkabati sang hari sa mensahi ni Jonas, nagtindog siya sa iya trono kag gin-uba niya ang iya kunop kag nagsul-ob sang sako, kag dayon nagpungko siya sa duta sa pagpakita nga nagahinulsol siya. 7Naghimo siya sang pahibalo sa mga taga-Nineve nga nagasiling, “Suno sa mando sang hari kag sang iya mga opisyal, wala sing bisan isa sa inyo nga magkaon ukon mag-inom, bisan ang inyo mga baka, karnero, ukon kanding. 8Magsul-ob kamo tanan sang sako, pati ang mga sapat, kag magpangamuyo kamo sa Dios sing tinagipusuon. Magtalikod kamo sa inyo malaot nga pagkabuhi kag sa pagpamintas nga inyo ginahimo. 9Basi pa lang magbaylo ang hunahuna sang Dios kag kalimtan na niya ang iya puwerte nga kaakig sa aton agod indi kita mapatay.”
10Nakita sang Dios ang ila ginhimo, kon paano sila nagtalikod sa ila malaot nga pagkabuhi. Gani nagbaylo ang iya hunahuna kag wala na lang niya sila paglaglaga suno sa iya ginsiling nga iya himuon.
