Bildade
1Bildade, o suíta, responde a Job:
2“Até quando continuarás, dessa forma,
a atirar pela boca fora palavras à toa,
como se fossem sopradas por um vento impetuoso?
3Seria Deus capaz de perverter a justiça?
Não reconheceria o Todo-Poderoso quem é inocente?
4Quando os teus filhos pecaram contra ele,
ele os castigou,
5se rogares ao Deus Todo-Poderoso misericórdia,
6se fores puro e reto,
ele ouvirá a tua oração, responder-te-á,
e abençoar-te-á dando-te um lar feliz.
7E, ainda que tenhas começado com pouco,
acabarás na abundância.
8Debruça-te sobre o passado e verás,
consulta os documentos das gerações passadas
e constatarás o que te digo.
9Nós, em relação a eles, apenas nascemos ontem
e conhecemos pouquíssimas coisas;
os nossos dias aqui na Terra passam como sombras.
10Mas o conhecimento do passado dar-te-á sabedoria;
a experiência dos outros falar-te-á.
11Poderá o papiro crescer sem um pântano,
E o junco pode florescer sem água?
12Começa a murchar, mesmo antes que a cortem.
13Assim são os caminhos dos que se esquecem de Deus;
assim acaba a esperança do ímpio.
14A sua segurança será frustrada
e a sua confiança como se pendurasse numa teia de aranha.
15Ele apoia-se na sua teia, mas ela não suportará;
segura-se, mas ela não resistirá.
16É como uma planta bem regada pelo Sol;
os seus ramos estendem-se nos caminhos do jardim.
17As raízes vão à procura da água por entre as pedras.
18Mas depois de desaparecer, nem sequer se dá pela sua falta;
é esse o seu destino.
19Assim chega ao fim a alegria do seu caminho
e outros brotam da terra no seu lugar.
20No entanto, repara:
Deus não rejeitará alguém que seja reto;
também não estenderá a mão para ajudar malfeitores.
21Ele acabará por encher a tua boca de risos
e os teus lábios de exclamações de felicidade.
22Aqueles que te odeiam serão cobertos de vergonha
e o malvado será destruído.”
Ang Tubag ni Bildad
1Unya mitubag si Bildad nga taga-Shua, 2“Kanus-a ka pa ba moundang nianang imong gipanulti? Pagkasaba nimo ug walay pulos ang imong gipamulong! 3Tuison ba diay sa Makagagahom nga Dios ang hustisya ug katarong? 4Nakasala ang imong mga anak sa Dios, busa angay lang nga iya silang silotan. 5Apan kon modangop ka sa Makagagahom nga Dios ug magpakilooy kaniya, 6ug magkinabuhi nga hinlo ug matarong, bisan karon dayon tabangan ka niya ug iyang ibalik ang imong maayong kahimtang. 7Ug ang bahandi nga ihatag kanimo sa umaabot mas daghan pa kaysa imong nadawatan kaniadto.
8“Pangutan-a ra gud ang unang mga henerasyon. Susiha kon unsay nakat-onan8:8 nakat-onan: o, nadiskobrehan; o, nasinati. sa ilang mga katigulangan. 9Kay bata pa kita niining kinabuhia ug diotay pa lang ug nahibaloan. Lumalabay lang kita niining kalibotana sama sa landong nga dili magdugay. 10Pamatii sila, kay tudloan ka nila sa ilang nahibaloan.
11“Ang tanom nga nagatubo diha sa tubig dili mabuhi kon walay tubig. 12Mamatay kini dayon samtang nagtubo pa lang ug dili pa angay nga putlon. 13Sama usab niana ang dangatan sa tanang mga tawo nga nagatalikod sa Dios. Walay paglaom ang tawo nga dili diosnon. 14Ang tanan nga iyang gisaligan huyang sama sa balay sa lawalawa. 15Kon mosandig siya niini, mangabugto dayon; mokapyot siya apan mangatangtang kini. 16Kon tan-awon morag maayo ang iyang kahimtang, sama sa tanom nga nabuboan pag-ayo ug nasidlakan sa adlaw. Milabong kini sa tamnanan 17ug nanggamot pag-ayo sa kabatoan. 18Apan kon maibot kini, wala nay manumbaling niini. 19Mao na kanay kataposan sa iyang kinabuhi, ug may mopuli nga tanom sa yuta nga iyang gituboan.
20“Sa pagkatinuod, dili isalikway sa Dios ang tawong nagakinabuhi sa paagi nga walay ikasaway, ug dili usab siya motabang sa tawong daotan. 21Pakataw-on ka niya pag-usab, ug pasinggiton sa kalipay. 22Pakaulawan niya ang imong daotang mga kaaway, ug laglagon ang ilang mga panimalay.”
