Job
1Então Job respondeu ao Senhor:
2“Sei bem que podes todas as coisas
e que nenhum dos teus propósitos pode ser frustrado.
3Perguntaste quem foi que tão loucamente
desacreditou a tua providência.
Fui eu; falei de coisas que ignorava, de que nada sabia;
coisas demasiado maravilhosas para a minha compreensão.
4Tu dizes: ‘Ouve e falarei!
Deixa-me pôr-te umas quantas questões;
vê depois se podes responder!’
Mas eu quero dizer-te o seguinte:
5Antes, ouvi falar a teu respeito,
mas agora vi-te com os meus próprios olhos!
6Por isso, me detesto e me arrependo;
ponho-me sobre o pó e a cinza.”
O Senhor repreende os amigos de Job
7Depois do Senhor ter falado com Job, disse a Elifaz, o temanita: “Estou irado contigo e com os teus amigos, porque não foram justos no que disseram a meu respeito, ao contrário do meu servo Job, que falou retamente. 8Agora peguem em sete novilhos e sete carneiros, vão ter com o meu servo Job e ofereçam holocaustos por vocês. Ele orará a vosso favor e eu aceitarei essa oração; não vos destruirei, como deveria, por causa do vosso pecado, da vossa falha em dizer coisas retas como o meu servo Job.”
9Assim, Elifaz, o temanita, Bildade, o suíta, e Zofar, o naamatita, fizeram conforme o que o Senhor lhes mandara e o Senhor aceitou a intercessão de Job a favor deles.
O Senhor restaura a prosperidade de Job
10Quando Job orou pelos seus amigos, o Senhor restaurou-lhe os bens e a felicidade. Com efeito, o Senhor tornou a dar-lhe a dobrar tudo o que dantes possuía. 11Então todos os seus irmãos, irmãs e antigos amigos vieram ter com ele, para o confortar e consolar, e festejaram juntos, na sua casa, o bem-estar recuperado; isso o compensou de todas as tristezas e provas pelas quais o Senhor o tinha feito passar. Cada um trouxe-lhe um presente em dinheiro e um anel de ouro.
12Desta forma, o Senhor abençoou Job, no fim da sua vida, mais do que no princípio. Porque passou a ter 14 000 ovelhas, 6000 camelos, 1000 juntas de bois e 1000 jumentas. 13Deus deu-lhe igualmente outros sete filhos e três filhas. 14Estas últimas chamavam-se Jemima, Quezia e Queren-Hapuc. 15Em toda a Terra não houve raparigas tão encantadoras como estas filhas de Job. Seu pai fê-las herdar em igualdade de direitos com os seus irmãos.
16Depois disto, Job viveu mais 140 anos, o suficiente para poder ver os netos e ainda os bisnetos. 17Por fim, faleceu muito velho, tendo vivido uma vida longa e boa.
پاسخ ايوب به خدا
1سپس ايوب در جواب خداوند چنين گفت:
2می‌دانم كه تو هر چه اراده كنی می‌توانی انجام دهی. 3می‌پرسی: «كيست كه با حرفهای پوچ و بی‌معنی منكر حكمت من می‌شود؟» آن شخص منم. من نمی‌دانستم چه می‌گفتم. دربارهٔ چيزهايی سخن می‌گفتم كه فوق از عقل من بود. 4تو از من خواستی كه به سخنانت گوش كنم و به سؤالی كه از من می‌كنی پاسخ دهم. 5پيش از اين گوش من دربارهٔ تو چيزهايی شنيده بود، ولی اكنون چشم من تو را می‌بيند! 6از اين جهت از خود بيزار شده در خاک و خاكستر توبه می‌كنم.
خاتمه
7هنگامی كه خداوند صحبت خود را با ايوب تمام كرد، به اليفاز تيمانی فرمود: «از تو و از دو رفيقت خشمگين هستم، زيرا سخنان شما دربارهٔ من مانند سخنان بنده‌ام ايوب، درست نبوده است. 8اكنون هفت گوساله و هفت قوچ بگيريد و پيش بنده‌ام ايوب برويد و آنها را برای گناه خود قربانی كنيد؛ و بندهٔ من ايوب برای شما دعا خواهد كرد و من دعای او را مستجاب نموده، از مجازات شما درمی‌گذرم.»
9پس اليفاز تيمانی، بلدد شوحی و سوفر نعماتی همانطور كه خداوند امر فرموده بود عمل كردند و خداوند دعای ايوب را در حق ايشان اجابت نمود. 10آنگاه، پس از آنكه ايوب برای دوستان خود دعا كرد، خداوند ثروت و خوشبختی از دست رفته‌اش را به او بازگردانيد. در واقع، خداوند دو برابر آنچه را كه ايوب قبلاً داشت به او بخشيد. 11آنگاه تمام برادران و خواهران و دوستان سابقش پيش او آمده، در خانه‌اش با او جشن گرفتند و او را كه خداوند به مصيبتها مبتلا كرده بود تسلی دادند و هر كدام از آنها پول و انگشتر طلا برايش هديه آوردند.
12به اين ترتيب خداوند، ايوب را بيش از پيش بركت داد. ايوب صاحب چهارده هزار گوسفند، شش هزار شتر، هزار جفت گاو و هزار ماده الاغ شد.
13-14همچنين خدا به او هفت پسر و سه دختر داد. اسامی دختران ايوب از اين قرار بود: يميمه، قصيعه و قرن هفوک. 15در تمام آن سرزمين دخترانی به زيبايی دختران ايوب نبودند، و پدرشان به آنها هم مانند برادرانشان ارث داد.
16پس از آن، ايوب صد و چهل سال ديگر عمر كرد و فرزندان خود را تا پشت چهارم ديد. 17او سرانجام پس از يک زندگی طولانی در حالی که پير و سالخورده شده بود وفات يافت.
