Elifaz
1Resposta de Elifaz, o temanita:
2“Tu és considerado como sendo um sábio,
no entanto, acabas de nos expor a essa conversa tola.
Não vales mais que um saco cheio de vento;
não devias ter direito a falar tão insensatamente.
3Que utilidade podem ter todas essas palavras?
4Não temes tu a Deus? Não o reverencias?
5São os teus pecados que te ensinam a falar dessa maneira;
as tuas palavras baseiam-se na astúcia e na deceção.
6Mas afinal porque haveria de ser eu a acusar-te?
A tua própria boca o faz!
7Serás tu, por acaso, o primeiro homem que nasceu?
Terias nascido antes das montanhas terem sido formadas?
8Estiveste a ouvir as secretas intenções de Deus?
Terás sido convocado para o seu gabinete pessoal,
para o centro das suas decisões?
Terás o monopólio da sabedoria?
9Que sabes tu que nós não saibamos?
Que inteligência tens das coisas que nós não tenhamos?
10Temos connosco gente mais velha,
até do que o teu próprio pai!
11As consolações de Deus valem assim tão pouco para ti?
A sua gentileza parece-te certamente muito rude.
12Que é isso que andas a fazer, de um lado para o outro,
cheio de ira, com os olhos flamejantes?
13Voltas-te contra Deus
e dizes todas essas coisas ruins contra ele.
14Haverá alguém sobre a face da Terra tão puro e tão justo
como tu próprio pretendes ser?
15Como? Pois se nem mesmo nos anjos Deus confia!
Nem sequer os próprios céus podem ser absolutamente puros,
se comparados com ele!
16Quanto menos o homem, que é corrupto e pecador,
bebendo o pecado como uma esponja absorve a água!
17Escuta-me e responder-te-ei,
de acordo com a minha própria experiência,
18confirmada também pela experiência de gente sábia,
que já ouviu as mesmas coisas de seus pais,
19os nossos antepassados, aqueles a quem foi dada esta terra
e que nos passaram, a nós, esses conhecimentos:
20O ímpio estará sempre em aflição através da vida,
como também o tirano, nos poucos anos que lhe são reservados.
21Sons de terrores chegam-lhe aos ouvidos
e, quando as coisas parecem correr-lhe bem,
atacam-no por todos os lados.
22Não ousa sair para o escuro,
com medo de ser assassinado.
23Vagueia por toda a parte,
implorando por mantimento.
24Vive no temor, em apertos, na angústia;
os seus inimigos facilmente dão conta dele,
tal como um forte rei abate os seus adversários.
25Estende orgulhosamente o punho contra Deus,
desafiando o Todo-Poderoso,
26arremetendo-o obstinadamente contra ele,
protegido pelo seu resistente escudo.
27O seu rosto é gordo e a sua cintura está inchada.
28Vivem em cidades abandonadas, em casas desabitadas,
que estavam prestes a cair em ruínas.
29Mas não ficarão assim ricos
e não alargarão os seus domínios.
30A escuridão os engolirá para sempre;
a respiração de Deus bastará para os destruir;
as chamas consumirão tudo o que têm.
31Que o homem nunca mais confie em coisas falíveis,
que não continue a enganar-se a si próprio!
Porque o dinheiro em que confia
acabará por lhe dar a paga que merece.
32Mesmo antes de morrer,
toda a sua futilidade se tornará evidente para ele,
pois como uma palmeira que murcha, assim será.
33Cairá no chão como as uvas ainda verdes de uma videira,
como oliveira que deixa cair a flor.
34Os descrentes são gente inútil;
o fogo acabará por consumir os que se entregam à corrupção.
35A única coisa que podem conceber e produzir é o pecado;
os seus corações dão à luz só maldade.”
Ê-li-pha Đáp Lời Gióp Lần Thứ Hai
1Rồi Ê-li-pha, người xứ Thê-man đáp:
2“Người khôn ngoan không đối đáp vu vơ!
Anh chẳng có gì ngoài ba hoa rỗng tuếch.
3Người khôn không lập luận vô bổ.
Lời anh bào chữa chẳng ra gì.
4Lẽ nào anh không sợ Đức Chúa Trời,
không kính trọng Ngài?
5Tội lỗi anh dạy miệng anh nói.
Anh chọn lời của kẻ xảo quyệt điêu ngoa.
6Miệng anh lên án anh, không phải tôi.
Môi anh tự tố cáo chống lại anh.
7Phải chăng anh là người sinh ra đầu tiên?
Lẽ nào anh sinh trước khi đồi núi hình thành?
8Có phải anh nghe được cuộc luận bàn của Đức Chúa Trời?
Và một mình riêng anh thu tóm hết khôn ngoan?
9Có gì anh biết mà chúng tôi không rõ?
Có gì anh hiểu, chúng tôi lại u mê?
10Giữa chúng ta có người cao tuổi, có người tóc bạc,
cao tuổi hơn cả cha anh!
11Lời an ủi của Đức Chúa Trời quá ít cho anh sao?
Có lẽ nào lời dịu dàng của Chúa không đủ?
12Vì sao lòng anh bấn loạn?
Và mắt anh long sòng sọc
13đến nỗi anh chống lại Đức Chúa Trời
và nói lên những lời gian ác?
14Có thể nào loài người được kể là thanh sạch?
Lẽ nào người sinh ra từ người nữ được xem là công chính?
15Này! Đức Chúa Trời không tin cậy dù là thiên sứ.
Ngay cả bầu trời cũng dơ bẩn dưới mắt Ngài.
16Huống chi con người thối nát và tội lỗi
uống gian ác mình như nước lã!
17Nếu anh có nghe thì tôi mới trình bày.
Tôi sẽ trả lời anh từ kinh nghiệm bản thân.
18Cũng là điều các hiền triết đã xác nhận
và tổ tiên họ cũng đã lưu truyền15:18 Nt không giấu đi với các bậc tổ tiên
19từ những người được ban cho đất
trước khi có dân ngoại đến.
20Vì kẻ gian ác suốt đời luôn sầu khổ.
Tuổi càng cao càng chồng chất đớn đau.
21Tai thường nghe những tiếng dữ dằn,
dù đang yên bình, cũng sợ kẻ hủy diệt tấn công.
22Chúng không dám đi vào nơi tăm tối
vì sợ hãi mình sẽ bị giết hại.
23Chúng chạy lang thang và nói: ‘Tôi tìm bánh ở đâu?’
Chúng biết những ngày hủy diệt gần kề.
24Ngày đen tối làm chúng hoảng kinh.
Chúng sống trong đau sầu và khổ não,
như vị vua bị bao vây nơi trận mạc.
25Vì chúng đã đưa tay ra chống Đức Chúa Trời,
cả gan khinh dể Đấng Toàn Năng,
26Nắm chặt chiếc khiên cứng cáp,
chúng ương ngạnh chống lại Ngài.
27Che phủ mặt mình bằng lớp mỡ;
bọc hông mình với tấm mỡ phồng căng.
28Nhưng thành chúng sẽ bị đổ nát.
Chúng sống trong nhà bỏ hoang
chỉ chờ đến ngày sẽ đổ sập.
29Dù có của, cũng không bền giữ,
chẳng bao giờ hưởng cảnh giàu sang.
Tài sản dồn chứa, phút chốc tiêu tan.
30Chúng sẽ chẳng hề thoát được cảnh tối tăm.
Sức nóng mặt trời sẽ cháy khô bao chồi lộc,
và hơi thở của Đức Chúa Trời sẽ tiêu diệt chúng.
31Đừng lừa dối mình bằng sự tin cậy vào điều hư ảo,
vì điều hư ảo sẽ là phần thưởng của chúng.
32Như cây sẽ bị đốn xuống trước kỳ hạn;
cành lá sẽ không bao giờ xanh tốt.
33Chúng sẽ như cây nho rụng trái non,
như cây ô-liu không đơm hoa kết trái.
34Vì kẻ vô đạo không có hậu tự.
Nhà của kẻ giàu nhờ hối lộ, sẽ bị thiêu đốt.
35Chúng cưu mang tội ác và sinh điều tàn bạo,
Lòng dạ chúng bày kế gian tà.”