Job 15 – OL & TNCV

O Livro

Job 15:1-35

Elifaz

1Resposta de Elifaz, o temanita:

2“Tu és considerado como sendo um sábio,

no entanto, acabas de nos expor a essa conversa tola.

Não vales mais que um saco cheio de vento;

não devias ter direito a falar tão insensatamente.

3Que utilidade podem ter todas essas palavras?

4Não temes tu a Deus? Não o reverencias?

5São os teus pecados que te ensinam a falar dessa maneira;

as tuas palavras baseiam-se na astúcia e na deceção.

6Mas afinal porque haveria de ser eu a acusar-te?

A tua própria boca o faz!

7Serás tu, por acaso, o primeiro homem que nasceu?

Terias nascido antes das montanhas terem sido formadas?

8Estiveste a ouvir as secretas intenções de Deus?

Terás sido convocado para o seu gabinete pessoal,

para o centro das suas decisões?

Terás o monopólio da sabedoria?

9Que sabes tu que nós não saibamos?

Que inteligência tens das coisas que nós não tenhamos?

10Temos connosco gente mais velha,

até do que o teu próprio pai!

11As consolações de Deus valem assim tão pouco para ti?

A sua gentileza parece-te certamente muito rude.

12Que é isso que andas a fazer, de um lado para o outro,

cheio de ira, com os olhos flamejantes?

13Voltas-te contra Deus

e dizes todas essas coisas ruins contra ele.

14Haverá alguém sobre a face da Terra tão puro e tão justo

como tu próprio pretendes ser?

15Como? Pois se nem mesmo nos anjos Deus confia!

Nem sequer os próprios céus podem ser absolutamente puros,

se comparados com ele!

16Quanto menos o homem, que é corrupto e pecador,

bebendo o pecado como uma esponja absorve a água!

17Escuta-me e responder-te-ei,

de acordo com a minha própria experiência,

18confirmada também pela experiência de gente sábia,

que já ouviu as mesmas coisas de seus pais,

19os nossos antepassados, aqueles a quem foi dada esta terra

e que nos passaram, a nós, esses conhecimentos:

20O ímpio estará sempre em aflição através da vida,

como também o tirano, nos poucos anos que lhe são reservados.

21Sons de terrores chegam-lhe aos ouvidos

e, quando as coisas parecem correr-lhe bem,

atacam-no por todos os lados.

22Não ousa sair para o escuro,

com medo de ser assassinado.

23Vagueia por toda a parte,

implorando por mantimento.

24Vive no temor, em apertos, na angústia;

os seus inimigos facilmente dão conta dele,

tal como um forte rei abate os seus adversários.

25Estende orgulhosamente o punho contra Deus,

desafiando o Todo-Poderoso,

26arremetendo-o obstinadamente contra ele,

protegido pelo seu resistente escudo.

27O seu rosto é gordo e a sua cintura está inchada.

28Vivem em cidades abandonadas, em casas desabitadas,

que estavam prestes a cair em ruínas.

29Mas não ficarão assim ricos

e não alargarão os seus domínios.

30A escuridão os engolirá para sempre;

a respiração de Deus bastará para os destruir;

as chamas consumirão tudo o que têm.

31Que o homem nunca mais confie em coisas falíveis,

que não continue a enganar-se a si próprio!

Porque o dinheiro em que confia

acabará por lhe dar a paga que merece.

32Mesmo antes de morrer,

toda a sua futilidade se tornará evidente para ele,

pois como uma palmeira que murcha, assim será.

33Cairá no chão como as uvas ainda verdes de uma videira,

como oliveira que deixa cair a flor.

34Os descrentes são gente inútil;

o fogo acabará por consumir os que se entregam à corrupção.

35A única coisa que podem conceber e produzir é o pecado;

os seus corações dão à luz só maldade.”

Thai New Contemporary Bible

โยบ 15:1-35

เอลีฟัส

1เอลีฟัสชาวเทมานโต้ตอบว่า

2“ควรหรือที่คนฉลาดจะตอบอย่างไร้ความคิด

หรืออัดลมตะวันออกที่ร้อนระอุไว้เต็มท้อง?

3ควรหรือที่เขาจะโต้แย้งด้วยถ้อยคำที่ไร้ประโยชน์

ด้วยวาจาที่ไร้แก่นสาร?

4ท่านได้บ่อนทำลายความยำเกรงพระเจ้า

และหยุดยั้งการยอมจำนนต่อพระองค์

5บาปของท่านยุให้ปากท่านพูด

ท่านรับเอาลิ้นของคนเจ้าเล่ห์

6ปากของท่านกล่าวโทษท่านเอง ไม่ใช่ปากของข้า

ริมฝีปากของท่านปรักปรำท่านเอง

7“ท่านเป็นมนุษย์คนแรกที่เกิดมาหรือ?

ท่านเกิดก่อนที่ภูเขาถูกสร้างขึ้นหรือ?

8ท่านนั่งฟังอยู่ในสภาของพระเจ้าหรือ?

ท่านผูกขาดสติปัญญาไว้คนเดียวหรือ?

9อะไรบ้างที่ท่านรู้แล้วเราไม่รู้?

อะไรบ้างที่ท่านเข้าใจโดยที่เราไม่เข้าใจ?

10บรรดาผู้อาวุโสก็อยู่ฝ่ายเรา

คนเหล่านั้นแก่ยิ่งกว่าบิดาของท่านเสียอีก

11คำปลอบโยนจากพระเจ้าไม่เพียงพอสำหรับท่านหรือ?

ถ้อยคำอ่อนหวานไม่เพียงพอหรือ?

12เหตุใดจิตใจของท่านพาท่านเตลิดไปเช่นนี้?

ทำไมตาของท่านจึงลุกเป็นไฟ?

13ท่านถึงได้เกรี้ยวกราดต่อพระเจ้า

และให้ถ้อยคำอย่างนี้พรั่งพรูออกมาจากปากของท่าน

14“มนุษย์เป็นอะไรเล่าที่จะบริสุทธิ์ได้?

ผู้ถือกำเนิดจากสตรีเป็นใครเล่าที่จะชอบธรรมได้?

15หากพระเจ้ายังไม่ทรงวางพระทัยในบรรดาทูตสวรรค์ของพระองค์

ถ้าแม้แต่ฟ้าสวรรค์ก็ยังไม่บริสุทธิ์ในสายพระเนตรของพระองค์

16แล้วมนุษย์ผู้ชั่วช้าและเสื่อมทราม

ผู้เสพความชั่วร้ายเหมือนดื่มน้ำจะยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด!

17“ฟังนะ แล้วข้าจะสาธยายให้ท่านฟัง

ถึงประสบการณ์ที่เห็นมา

18ซึ่งปราชญ์ได้แจ้งไว้

ไม่ปิดบังสิ่งใดๆ ที่บรรพบุรุษได้ถ่ายทอดให้

19(ผู้ได้รับมอบดินแดนแต่พวกเดียว

ไม่มีคนต่างด้าวแปลกปนในหมู่พวกเขา)

20คนชั่วร้ายทนทุกข์ทรมานตลอดชีวิต

คนอำมหิตทุกข์ทนตลอดอายุขัยของเขา

21เสียงข่มขวัญดังเต็มหูของเขา

และเมื่อเหตุการณ์ดูราบรื่นดี ผู้ทำลายก็บุกจู่โจมเขา

22เขาหมดหวังที่จะหนีให้พ้นความมืดมน

เขาถูกหมายหัวให้เป็นเหยื่อคมดาบ

23เขาร่อนเร่หาอาหารเหมือนแร้ง15:23 หรือร่อนเร่แสวงหาอาหาร

รู้ว่าวันอันมืดมนอยู่แค่เอื้อม

24ความทุกข์ระทมทำให้เขาหวาดหวั่น

มันถาโถมใส่เขาเหมือนกษัตริย์บุกเข้าโจมตี

25เพราะเขาชูกำปั้นใส่พระเจ้า

และหยิ่งอหังการต่อองค์ทรงฤทธิ์

26เขาถือโล่หนาใหญ่ตรงเข้ามา

ร้องท้าทายพระองค์

27“แม้ว่าหน้าของเขาอวบด้วยไขมัน

และเอวหนาอ้วนพี

28เขาก็จะอาศัยในเมืองที่ปรักหักพัง

ในบ้านร้าง

บ้านซึ่งกลายเป็นกองขยะ

29เขาจะไม่ร่ำรวยอีกต่อไป ทรัพย์สมบัติของเขาไม่คงอยู่

และไม่ได้เพิ่มพูนขึ้นในแผ่นดิน

30เขาจะหนีไม่พ้นความมืดมน

เปลวไฟทำให้หน่อของเขาเหี่ยวแห้งไป

ลมพระโอษฐ์ของพระเจ้าจะพัดเขาปลิวไป

31อย่าให้เขาหลอกตัวเองโดยไว้วางใจสิ่งที่ไร้ค่า

เพราะจะไม่ได้อะไรตอบแทน

32ก่อนสิ้นอายุขัยเขาจะได้รับการคืนสนองอย่างเต็มที่

กิ่งก้านสาขาของเขาจะไม่งอกงาม

33เขาจะเหมือนเถาองุ่นที่ผลร่วงกราวตั้งแต่ยังดิบ

เหมือนต้นมะกอกที่ดอกร่วงหล่นตั้งแต่เพิ่งผลิบาน

34เพราะหมู่คนอธรรมนั้นจะเริศร้าง

และไฟจะเผาผลาญเต็นท์ของผู้ที่รักสินบน

35พวกเขาตั้งท้องความเดือดร้อนและคลอดความชั่วออกมา

ท้องของเขามีแต่การหลอกลวง”