Jeremias 51 – OL & AKCB

O Livro

Jeremias 51:1-64

1Diz o Senhor: “Suscitarei um destruidor contra a Babilónia, contra toda a terra dos caldeus, que será arruinada. 2Virão padejadores que a padejarão e a mandarão para bem longe; levantar-se-ão de toda a parte, nesse tempo de calamidade para ela. 3Os atiradores alvejarão certeiramente os frecheiros da Babilónia e perfurarão até as suas couraças. Nem os seus jovens serão poupados; todo o seu exército será liquidado. 4Cairão degolados na terra dos caldeus, fulminados no meio das suas ruas. 5Porque o Senhor dos exércitos não abandonou Israel e Judá. Continua a ser o seu Deus e a terra da Caldeia está cheia de pecado contra o Santo de Israel.”

6Fujam da Babilónia! Salvem-se! Não se deixem apanhar! Se se deixarem ficar, serão destruídos quando o Senhor tomar vingança dos pecados da Babilónia. 7Babilónia foi como uma taça de ouro nas mãos do Senhor, uma taça pela qual fez beber toda a Terra, tornando-a louca. 8Mas agora, repentinamente, a Babilónia também caiu. Chorem por ela! Deem-lhe consolação, deem-lhe remédios, talvez se cure! 9Ajudá-la-íamos se pudéssemos, mas agora já ninguém a pode salvar. Deixem-na! Abandonem-na e voltem para a vossa terra, porque os seus pecados se têm acumulado até ao céu!

10O Senhor vingou-nos! Venham, declaremos em Sião tudo o que o Senhor, nosso Deus, tem feito!

11Limpem as armas! Preparem a vossa defesa! Porque o Senhor despertou o espírito dos reis dos medos para marcharem sobre a Babilónia para a destruir. Este é o castigo daqueles que ultrajaram o seu povo e profanaram o seu templo. 12Prepara-te para a defesa, Babilónia! Põe muitas sentinelas a vigiar sobre as muralhas! Preparem emboscadas! O Senhor fará tudo o que prometeu contra a Babilónia. 13Para ti, que és um grande porto de comércio intenso entre as nações, chegou o teu fim; foi cortado o fio da tua vida. 14O Senhor dos exércitos deu a sua palavra, jurou pelo seu próprio nome: “As tuas cidades se encherão de inimigos, como campos cobertos por uma praga de gafanhotos, e subirão até aos céus os seus gritos de vitória.”

15Deus fez a Terra pelo seu poder e sabedoria;

estendeu os céus segundo o seu conhecimento.

16É a sua voz que ecoa no meio do trovão,

por entre as nuvens duma tempestade.

Faz o vapor de água erguer-se sobre a Terra;

manda os relâmpagos e traz a chuva;

faz soprar o vento dos seus recantos.

17O homem tornou-se estúpido, não tem sabedoria.

O ourives é ludibriado pelas imagens que fabrica;

fica envergonhado porque tem consciência disso;

não há nelas o mais pequeno sopro de vida.

18São coisas sem valor algum, inutilidades!

Serão desfeitas quando Deus vier para destruí-las.

19Mas o Deus de Jacob não é como estes ídolos!

Porque foi ele quem fez tudo o que existe.

Israel é a sua nação, a sua herança,

Senhor dos exércitos é o seu nome.

20“Babilónia, tu és o meu martelo, a minha arma de guerra. Vou usar-te para desfazer as nações em pedaços e para destruir muitos reinos. 21Contigo esmagarei muitos batalhões de soldados, destruindo tanto o cavalo como o seu cavaleiro, tanto o carro de combate como o seu condutor. 22Sim, velhos e novos, rapazes e raparigas, 23pastores e rebanhos, fazendeiros e bois, oficiais do exército e magistrados. 24Recompensarei a Babilónia, sob os vossos olhos, por todo o mal que fizeram ao meu povo, diz o Senhor.

25Eu sou contra ti, ó montanha poderosa, a Babilónia, a destruidora da Terra! Levantarei a minha mão e atirar-te-ei das alturas a que subiste, abandonar-te-ei como um monte incendiado. 26Tornar-te-ás desolada para sempre; nem as tuas pedras serão usadas por mais ninguém para a construção de edifícios. Serás completamente riscada do mapa!

27Mandem avisos de mobilização a muitas nações para virem fazer guerra à Babilónia. Toquem o sinal de convocação para a batalha; formem os exércitos de Ararat, Mini e Asquenaz. Nomeiem um general e tragam manadas de cavalos como pragas de gafanhotos! 28Tragam contra ela os exércitos dos reis dos medos e todos os seus generais, e ainda os exércitos de todos os países que governam.

29A Babilónia treme e torce-se com dores, porque tudo o que o Senhor planeou contra ela se está a cumprir rigorosamente. A Babilónia será deixada desolada, sem vivalma. 30Os seus poderosos guerreiros já não combatem; deixam-se ficar nas suas tendas no acampamento; foi-se toda a coragem; tornaram-se como mulheres. Os invasores queimaram as casas e até os portões das entradas da cidade deitaram abaixo. 31Mensageiros de toda a parte têm vindo a correr para dizer ao rei que tudo se perdeu! 32Todas as estradas de fuga estão bloqueadas; as fortificações foram incendiadas e o exército em peso entrou em pânico.”

33Porque o Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: “A Babilónia é como o trigo numa eira; dentro de muito pouco tempo começará a ser malhada!”

34Nabucodonozor, o rei da Babilónia, explorou-nos; reduziu-nos a nada; tirou-nos toda a força e energia; engoliu-nos como se fosse um monstro; encheu o ventre com os nossos bens; expulsou-nos da nossa própria terra! 35O povo de Sião exclama ainda: “Que a Babilónia seja castigada pela sua violência contra nós e nossos filhos!” Clama Jerusalém: “Que o nosso sangue caia sobre os moradores da Caldeia!”

36O Senhor respondeu-lhes: “Serei o vosso advogado; defenderei a vossa causa, vingar-vos-ei. Farei secar o seu rio e esgotarem-se as suas fontes. 37A Babilónia tornar-se-á num montão de ruínas, habitada somente por chacais, uma horrível terra de se ver, incrível mesmo, sem que lá viva uma só pessoa. 38Os homens da Babilónia rugem como leões, os seus urros são como os dos filhotes de leão. 39Pois agora, enquanto eles ainda jazem, cozendo as suas bebedeiras, prepararei uma espécie diferente de festa para eles; farei com que se embriaguem e fiquem eufóricos, acabando por adormecer, para nunca mais acordarem, diz o Senhor. 40Vou trazê-los como cordeiros para o matadouro, como carneiros e bodes.

41Como pôde a cidade da Babilónia51.41 No texto hebraico, Chechac. ser tomada, a grande Babilónia admirada por toda a Terra! O mundo nem quer acreditar no que vê; custa-lhe crer que a Babilónia tenha caído! 42O mar levantou-se até à Babilónia e esta foi coberta pelas vagas. 43As suas cidades jazem em ruínas, são um deserto seco e árido onde ninguém vive ou passa. 44Darei a paga a Bel, o deus da Babilónia, e tirarei da sua boca o que tragou. Não mais virão povos para adorá-lo, pois as paredes da cidade terão sido derrubadas.

45Ó meu povo, foge da Babilónia, salvem a vida da cólera tremenda do Senhor! 46Não entres em pânico, quando ouvires os primeiros rumores das forças que se aproximam. Esses ruídos tornar-se-ão mais distintos de ano para ano, porque se vão chegando cada vez mais. Depois haverá uma guerra civil em que os governadores do reino se levantarão uns contra os outros. 47O tempo terá chegado, quando castigar em pleno esta grande cidade e todos os seus ídolos; os seus mortos jazerão estendidos pelas ruas. 48Os céus e a Terra se alegrarão, porque virão do norte exércitos destruidores contra a Babilónia, diz o Senhor.

49Eis que a Babilónia cairá por causa dos assassinatos que cometeu contra Israel e devido aos massacres que empreendeu contra muitos povos em toda Terra. 50Vão-se embora, vocês que escaparam à espada! Não fiquem aí a olhar! Fujam enquanto podem fazê-lo! Pensem no Senhor e lembrem-se de Jerusalém, lá longe!”

51Estamos envergonhados por causa do templo do Senhor ter sido profanado pelos estrangeiros vindos da Babilónia.

52“Sim, diz o Senhor, chegou o tempo da destruição dos ídolos da Babilónia! Por toda a Terra se ouvirão os gemidos dos feridos! 53Ainda que a Babilónia pretenda atingir o céu, ainda que a sua força aumente desmesuradamente, ela morrerá”, diz o Senhor.

54Escutem! Prestem atenção ao grande clamor resultante da destruição da Babilónia, a terra governada pelos caldeus! 55Porque o Senhor está a destruir a Babilónia, cuja voz altiva se vai calando, à medida que as ondas de violência se quebram. 56Exércitos exterminadores virão para assassinar os seus homens mais fortes; as próprias armas se quebrarão nas suas mãos, pois o Senhor Deus dá-lhes o castigo; a Babilónia está a receber aquilo que muito bem merece.

57“Os seus nobres ficarão como que embriagados, assim como os sábios, os legisladores, os generais e os seus militares mais valentes. Adormecerão, para não mais acordar! Assim diz o Rei, cujo nome é Senhor dos exércitos. 58Porque as largas e fortes muralhas da Babilónia serão abatidas até ao chão e as suas enormes portas queimadas; foi em vão que ali trabalharam construtores vindos de muitas terras; o seu trabalho será destruído pelo fogo!”

59Foi durante o quarto ano do reinado de Zedequias que esta mensagem veio a Jeremias, para que a desse a Seraías, filho de Nerias, neto de Maaseias, respeitante à captura de Seraías e ao seu exílio para a Babilónia com Zedequias, rei de Judá. (Seraías era comandante de batalhão no exército de Zedequias.) 60Jeremias escreveu todas estas terríveis coisas que Deus planeou contra a Babilónia, todas estas palavras que aqui estão acima, 61e deu o rolo a Seraías dizendo-lhe: “Quando fores para a Babilónia, lê tudo isto que escrevi. 62E dirás: ‘Senhor, tu disseste que irás destruir a Babilónia, de tal forma que não ficará uma criatura humana viva aqui e será abandonada para sempre!’ 63Depois, quando tiveres acabado de ler todo o rolo, ata-o a uma pedra e lança-o no rio Eufrates. 64E dirás: ‘Assim será afundada a Babilónia, de tal forma que nunca mais emergerá com vida, por causa de todo o mal que Deus trará sobre ela!’ ”

Aqui terminam as mensagens de Jeremias.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 51:1-64

1Sɛɛ na Awurade se:

“Monhwɛ, mɛkanyan ɔsɛefo bi honhom

atia Babilonia ne nnipa a wɔwɔ Leb Kamai.

2Mɛsoma ananafo akɔ Babilonia

sɛ wonkohuhuw ne so na wɔnsɛe nʼasase;

wobetia no wɔ afanan nyinaa

wɔ nʼamanehunu da no.

3Mma agyantowni pema nʼagyan,

mma ɔnhyɛ ne nkatabo.

Mma ne mmerante mfa wɔn ho nni;

sɛe nʼasraafo no pasaa.

4Wɔbɛhwehwe ase a wɔatotɔ wɔ Babilonia,

a wɔapirapira yiye wɔ ne mmɔnten so.

5Na Israel Nyankopɔn, Asafo Awurade no,

nnyaw Israel ne Yuda hɔ ɛ,

ɛwɔ mu, afɔdi ahyɛ wɔn asase no so ma

wɔ Israel Ɔkronkronni no anim.

6“Munguan mfi Babilonia!

Muntu mmirika mpere mo nkwa!

Mommma wɔnnsɛe mo esiane ne bɔne nti.

Awurade aweretɔbere aso;

ɔde nea ɛfata no betua no ka.

7Na Babilonia yɛ sikakɔkɔɔ kuruwa wɔ Awurade nsam;

ɔmaa asase nyinaa bow nsa.

Aman no nom ne nsa;

ɛno nti, afei wɔabobɔ adam.

8Babilonia bɛhwe ase abubu mpofirim.

Muntwa ne ho agyaadwo!

Mompɛ ne yaw no ano aduru;

ebia ne ho bɛtɔ no.

9“ ‘Anka yɛbɛsa Babilonia yare,

nanso wontumi nsa no yare;

momma yennyaw no hɔ na obiara nkɔ nʼankasa asase so,

efisɛ nʼatemmu du sorosoro;

ɛforo soro te sɛ omununkum.’

10“ ‘Awurade abu yɛn bem.

Mommra, momma yɛnka wɔ Sion,

nea Awurade, yɛn Nyankopɔn ayɛ.’

11“Monsew agyan no ano!

Momfa nkatabo no!

Awurade ahwanyan Mede ahemfo no,

efisɛ ne botae ne sɛ ɔbɛsɛe Babilonia.

Awurade bɛtɔ were,

ɔbɛtɔ were ama nʼasɔrefi no.

12Mompagyaw frankaa bi ntia Babilonia afasu!

Mummia bammɔ mu,

momma awɛmfo no nnyinagyina.

Munsiesie ahintawee!

Awurade bɛma nʼatirimpɔw aba mu,

nea wahyɛ atia Babilonia no.

13Mo a motete nsuwansuwa bebree ho

na nnwetɛbona abu mo so,

mo awiei aba,

bere a ɛsɛ sɛ wotwa mo kyene no.

14Asafo Awurade, aka ne ho ntam sɛ:

mede nnipa bɛhyɛ wo ma sɛ tɛwtɛw,

na wɔabɔ ose wɔ wo so.

15“Ɔde ne tumi bɔɔ asase;

ɔtoo wiase fapem wɔ ne nyansa mu

na ɔde ne nhumu trɛw ɔsorosoro mu.

16Sɛ ɔbobɔ mu a, ɔsoro nsu woro so;

ɔma omununkum ma ne ho so fi nsase ano.

Ɔsoma anyinam ka osu ho

na ɔma mframa bɔ fi ne koradan mu.

17“Onipa biara nnim nyansa, na onni nimdeɛ;

sikadwumfo biara anim gu ase, esiane nʼahoni nti.

Ne nsɛsode yɛ atoro;

wonni ɔhome biara wɔ wɔn mu.

18Wɔn so nni mfaso, wɔn ho yɛ serew;

sɛ wɔn atemmu du so a, wɔbɛyera.

19Nea ɔyɛ Yakob Kyɛfa no nte sɛ eyinom,

efisɛ ɔno ne ade nyinaa Yɛfo

a Israel, abusua a ɛyɛ nʼagyapade nso ka ho.

Asafo Awurade ne ne din.

20“Woyɛ me ko abaa,

mʼakode a mede kɔ sa

mede wo dwerɛw amanaman,

mede wo sɛe ahenni bebree,

21mede wo bobɔ ɔpɔnkɔ ne ne sotefo,

teaseɛnam ne ne kafo,

22mede wo dwerɛw ɔbarima ne ɔbea,

mede wo dwerɛw akwakoraa ne ɔbabun,

mede wo dwerɛw aberante ne ababaa,

23mede wo dwerɛw oguanhwɛfo ne nguankuw,

mede wo dwerɛw okuafo ne anantwi,

mede wo dwerɛw amradofo ne adwumayɛfo.

24“Metua Babilonia ne wɔn a wɔtete Babilonia ka wɔ mfomso a, wɔayɛ wɔ Sion nyinaa, wɔ wʼanim,” Awurade na ose.

25“Bepɔw sɛefo, me ne wo anya,

wo a wosɛe asase nyinaa no,”

Awurade na ose.

“Mɛteɛ me nsa wɔ wo so

mepia wo afi abotan no so,

na mayɛ wo sɛ bepɔw a ɛnka hwee.

26Wɔremfa ɔbo biara mfi wo so nyɛ tweatibo

anaasɛ fapem mpo,

efisɛ wobɛda mpan afebɔɔ,”

Awurade na ose.

27“Momma frankaa so wɔ asase no so!

Monhyɛn torobɛnto no wɔ amanaman no mu!

Munsiesie amanaman no mma wontu no so sa;

Momfrɛfrɛ saa ahenni ahorow yi mma wɔnko ntia no:

Ararat, Mini ne Askenas.

Munnyi ɔsahene ntia no;

momfa apɔnkɔ manyamanya te sɛ tɛwtɛw mmra.

28Munsiesie amanaman no mma wontu no so sa,

mo Mede ahemfo,

wɔn amradofo ne wɔn adwumayɛfo nyinaa,

ne aman a wodi so nyinaa.

29Asase no wosow, na onukunuku ne mu,

efisɛ Awurade atirimpɔw a etia Babilonia

sɛ ɔbɛsɛe Babilonia asase a

obiara rentumi ntena so no nsakraa ɛ.

30Babilonia dɔmmarima agyae ko

wɔhyehyɛ wɔn aban mu.

Wɔn ahoɔden asa;

wɔayɛ sɛ mmea.

Wɔatoto nʼatenae ahorow no mu gya,

na wɔabubu nʼapon akyi adaban.

31Abɔfo didi so

na asomafo didi so a

wɔrekɔbɔ Babiloniahene amanneɛ se,

wɔafa ne kuropɔn no,

32wɔagye asutwabea ahorow a ɛdeda asubɔnten no ano no afa,

na wɔde ogya ato ɔwora no mu,

na asraafo no abɔ huboa.”

33Sɛɛ na Asafo Awurade, Israel Nyankopɔn, se:

“Babilonia Babea ayɛ sɛ, awiporowbea

wɔ bere a wɔretiatia hɔ.

Aka kakraa bi, na bere a ɛsɛ sɛ wotwa no sɛ nnɔbae no adu.”

34“Babiloniahene Nebukadnessar adwerɛw yɛn,

ɔde yɛn ato ɔhaw mu,

wayɛ yɛn sɛ ahina a hwee nni mu.

Wamene yɛn sɛ ɔwɔ no

na ɔde yɛn nneɛma a ɛyɛ dɛ ahyɛ ne yafunu ma,

na wapuw yɛn afi nʼanom agu.

35Ma ayakayakade a wɔde dii yɛn honam no mmra Babilonia so,”

nnipa a wɔtete Sion na wɔka.

“Ma yɛn mogya ngu wɔn a wɔtete Babilonia so,”

Yerusalem na ɔka.

36Enti sɛɛ na Awurade se:

“Hwɛ, medi mo asɛm ama mo

na matɔ were ama mo;

Mɛma po a ɛyɛ ne de no ayow

na mama ne nsubɔnten ayoyow.

37Babilonia bɛyɛ mmubui siw,

sakraman atu

ahodwiriwde ne fɛwdi,

baabi a obiara nte.

38Ne nkurɔfo nyinaa bobɔ mu sɛ gyata,

wɔbobɔ mu te sɛ gyatamma.

39Nanso bere a wɔahwanyan wɔn ho no,

mɛto pon ama wɔn

na mama wɔabobow nsa,

sɛnea wɔde nteɛteɛmu bedi ahurusi,

na wɔadeda a wɔrennyan bio,”

Awurade na ose.

40“Mede wɔn bɛba

te sɛ nguantenmma a wɔrekokum wɔn,

te sɛ adwennini ne mpapo.

41“Sɛnea wɔbɛfa Sesak,

wɔbɛfa asase nyinaa so ahohoahoa!

Babilonia bɛyɛ ahodwiriwde

wɔ amanaman no mu!

42Po bebunkam afa Babilonia so;

na nʼasorɔkye bɛkata ne so.

43Ne nkurow bɛda mpan,

nweatam a so awo,

asase a obiara nte so,

na obiara ntu kwan mfa so.

44Mɛtwe Bel aso wɔ Babilonia

na mama wapuw nea wamene agu.

Amanaman no rento santen nkɔ ne nkyɛn bio.

Na Babilonia fasu bebubu.

45“Me nkurɔfo, mumfi ne mu!

Muntu mmirika mpere mo nkwa!

Munguan mfi Awurade abufuwhyew ano.

46Mommma mo koma ntu na munnsuro

sɛ mote huhuhuhu wɔ asase no so a;

huhuhuhu ba afe yi na foforo ba afe a ɛbɛba,

basabasayɛ ho huhuhuhu wɔ asase no so

ɛfa ɔhene a ɔsɔre tia ɔfoforo ho.

47Na ampa ara bere no bɛba

a mɛtwe Babilonia ahoni aso;

nʼasase no nyinaa anim begu ase

na nʼatɔfo nyinaa bɛtotɔ ase wɔ ne so.

48Ɔsoro ne asase ne nea ɛwɔ mu nyinaa

de ahosɛpɛw bɛteɛ mu agu Babilonia so,

efisɛ ɔsɛefo befi atifi fam

abɛtow ahyɛ ne so,”

Awurade na ose.

49“Ɛsɛ sɛ Babilonia hwe ase, esiane Israel atɔfo nti

sɛnea atɔfo a wɔwɔ wiase nyinaa ahwehwe ase

esiane Babilonia nti no.

50Mo a mo aguan afi afoa ano,

monkɔ, na monntwentwɛn mo nan ase!

Monkae Awurade wɔ akyirikyiri asase so,

na munnwen Yerusalem ho.”

51“Wɔagu yɛn anim ase,

efisɛ wayeyaw yɛn

na fɛre akata yɛn anim,

efisɛ ananafo ahyɛn

Awurade fi kronkronbea ahorow hɔ.”

52“Nanso nna bi reba,” Awurade na ose,

“a mɛtwe nʼahoni aso,

na nʼasase so nyinaa

apirafo besi apini.

53Sɛ Babilonia kɔka soro mpo,

na omiamia nʼaban tenten bammɔ mu a,

mɛsoma ɔsɛefo ne no abedi asi,”

Awurade na ose.

54“Osu nnyigyei bi fi Babilonia,

ɔsɛe kɛse bi nnyigyei

fi Babiloniafo asase so.

55Awurade bɛsɛe Babilonia;

ɔbɛma nʼasotuatua nnyigyei no agyae.

Atamfo a wɔte sɛ ahum betu sɛ nsu akɛse;

wɔn mmubomu bɛyɛ gyegyeegye.

56Ɔsɛefo bi bɛsɔre atia Babilonia;

wɔbɛfa ne dɔmmarima nnommum

na wobebubu wɔn tadua mu.

Efisɛ Awurade yɛ Onyankopɔn a ɔhyɛ anan mu;

obetua so ka pɛpɛɛpɛ.

57Mɛma nʼadwumayɛfo ne nʼanyansafo abow nsa

nʼamradonom, ne mpanyimfo ne dɔmmarima nso saa ara;

wɔbɛdeda afebɔɔ a wɔrennyan,”

sɛɛ na ɔhempɔn a ne din ne Asafo Awurade, no se.

58Sɛɛ na Asafo Awurade, se:

“Wobedwiriw Babilonia afasu a ɛtrɛw no agu fam

na wɔbɛto nʼapon atenten no mu gya;

nnipa no haw wɔn ho kwa,

ɔman no adwumayɛ ma ogya no dɛw mmom.”

59Eyi ne asɛm a Yeremia ka kyerɛɛ Neria babarima Seraia a ɔyɛ adwumayɛfo panyin na ɔyɛ Maseia nena no, bere a ɔne Yudahene Sedekia kɔɔ Babilonia wɔ nʼadedi afe a ɛto so anan no mu. 60Na Yeremia akyerɛw amanehunu a ɛbɛba Babilonia so no nyinaa agu nhoma mmobɔwee so, nea wakyerɛw a ɛfa Babilonia ho nyinaa. 61Ɔka kyerɛɛ Seraia se, “Sɛ wudu Babilonia a, hwɛ sɛ wobɛkenkan saa nsɛm yi nyinaa sɛnea obiara bɛte. 62Afei ka se, ‘Awurade, woaka se wobɛsɛe beae yi sɛnea onipa anaa aboa biara rentumi ntena so; na ɛbɛda mpan afebɔɔ.’ 63Sɛ wokenkan nhoma mmobɔwee yi wie a, kyekyere fam ɔbo ho, na tow kyene Asubɔnten Eufrate mu. 64Afei ka se, ‘Sɛɛ na Babilonia ne ne nkurɔfo bɛmem a wɔrensɔre bio, esiane amanehunu a mede bɛba ne so no nti.’ ”

Yeremia nsɛm no awiei ni.