Jeremias 48 – OL & AKCB

O Livro

Jeremias 48:1-47

Uma mensagem sobre Moabe

1Esta é a mensagem do Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, contra Moabe:

“Ai da cidade de Nebo, porque há de ficar em ruínas! A cidade de Quiriataim e as suas fortalezas serão vencidas e capturadas. 2Ninguém mais se gabará de Moabe, porque existe uma conspiração contra a sua existência. Em Hesbom foram estudados planos para a destruir. ‘Venham!’, dizem eles. ‘Vamos fazer com que deixe de ser uma nação!’ Em Madmem tudo está silencioso, pois o inimigo atacou. 3Então ouvir-se-á o ruído da batalha contra Horonaim! Que grande destruição! 4Pois toda a Moabe será destruída. Ouve-se o clamor dos seus filhinhos, mesmo em Zoar. 5Os seus refugiados irão subindo as colinas de Luite, chorando de amargura, enquanto em baixo, na cidade, se ouvem os gritos de terror. 6Fujam para livrar a vida! Escondam-se no deserto! 7Confiaram no vosso bem-estar e nas vossas capacidades, por isso mesmo agora hão de perecer. O vosso deus Quemós com os seus sacerdotes e nobres serão levados para terras distantes!

8Todas as cidades e as aldeias que estejam em planícies ou em vales serão destruídas. Foi o Senhor quem o disse. 9Oh! Deem asas a Moabe, para que possa fugir a voar, pois as suas povoações serão deixadas sem uma só alma vivente.

10Maldito aquele que se recusar a banhar a sua espada no vosso sangue, recusando executar o trabalho que Deus lhe ordenou!

11Desde os primeiros tempos da sua história, Moabe tem vivido sem ser incomodada com invasões. Era semelhante ao vinho que não foi caldeado de vasilha para vasilha e que mantém a sua fragância e suavidade. 12Agora sim, terá de ser derramada para o exílio! Breve virá o tempo em que o Senhor, conforme já prometeu, lhe enviará agitadores que a farão passar de jarro para jarro e que, por fim, ainda partirão esses jarros! 13Moabe terá vergonha do seu ídolo Quemós, tal como Israel se envergonhou também do seu ídolo em forma de bezerro lá em Betel.

14Lembram-se da vossa gabarolice, ao dizerem: ‘Nós somos heróis, poderosos homens de guerra!’? 15Mas agora Moabe terá de ser destruída e o seu destruidor vem já a caminho; a sua melhor juventude está fatalmente ameaçada de ser degolada, diz o Rei, o Senhor dos exércitos. 16A calamidade está a vir rapidamente e em força a Moabe. 17Ó amigos de Moabe, chorem por ela; lamentem-na e digam: ‘Vejam como esse belo cetro foi esmigalhado!’

18Desce da tua glória e senta-te no pó da terra, ó povo de Dibom, pois aqueles que vão destruir Moabe esmigalharão igualmente Dibom, deitando abaixo todas as suas torres. 19A gente de Aroer põe-se ansiosamente à beira da estrada à espera e grita alto para os que vão fugindo de Moabe: ‘O que foi que aconteceu lá?’

20E a resposta é: ‘Moabe está em ruínas. Chorem e lastimem-se! Digam nas margens do Arnom que Moabe está arrasada!’

21Todas as povoações do planalto estão igualmente desvastadas, porque o julgamento de Deus caiu também sobre elas, sobre Holom, Jaaz, Mefaate, 22Dibom, Nebo, Bete-Diblataim, 23Quiriataim, Bete-Gamul, Bete-Meom, 24Queriote, Bozra, e todas as outras localidades da terra de Moabe, de perto e de longe.

25Acabou-se a força de Moabe, o seu poder foi-lhe cortado; a eficácia dos seus braços foi-lhe quebrada, diz o Senhor.

26Façam-na embriagar-se, pois se rebelou contra o Senhor. Acabará por se espojar sobre o seu próprio vomitado; é objeto de escárnio de toda a gente. 27Pois Israel não foi também ridicularizado? Porventura não o trataste como se tivesse sido apanhado com um bando de ladrões e sacudido a cabeça em sinal de zombaria? 28Ó povo de Moabe, foge das povoações onde habitas e vai viver para as cavidades das rochas, para as grutas, como as pombas que fazem os ninhos nas fendas das ravinas.

29Todos ouvimos já falar do orgulho de Moabe, que é muito grande. Conhecemos bem a sua altivez, a sua arrogância, o seu coração enfatuado. 30Conheço perfeitamente a sua insolência, diz o Senhor, mas todas as suas gabarolices são falsas, não correspondem a nada, o seu desamparo é enorme. 31Sim, lamentarei Moabe, o meu coração confrange-se pela gente de Quir-Heres.

32Ó habitantes de Sibma, rica como é em vinhas, choro por vocês, mais ainda do que por Jazer. Porque o destruidor cortou-vos os primeiros rebentos, ceifou todos os cachos, todos os frutos do verão. 33Depenou-vos inteiramente, deixou-vos vazios. Já não há nem alegria, nem contentamento algum pelos frutos da terra de Moabe. Os lagares já não escorrem vinho nenhum; ninguém mais pisa uvas no meio da jovialidade. 34Em vez disso, só se ouvem berros horríveis de terror e de sofrimento por toda a terra, desde Hesbom até Eleale e até Jaaz; desde Zoar até Horonaim e até Eglate-Selichia. As pastagens de Nimrim já estão desertas.” 35Porque o Senhor diz assim: “Pus finalmente um travão à adoração de falsos deuses, que se fazia em Moabe, e ao queimar incenso a ídolos. 36O meu coração está triste, como o som triste da flauta dos pranteadores, por causa de Moabe e de Quir-Heres, porque toda a abundância que tinham chegado a juntar desapareceu. 37Já andam a rapar as cabeças e as barbas, por causa da angústia que os aperta; golpeiam as mãos e vestem-se de pano de serapilheira. 38Em cada casa, em cada rua moabita, ouve-se apenas choro e vozes de pesar, porque eu quebrei e esmigalhei Moabe como se fosse um pote de barro velho e inútil, diz o Senhor. 39Está em pedaços! Escutem os lamentos! Vejam a vergonha de Moabe! Tornou-se um símbolo de horror e ao mesmo tempo de troça para os vizinhos.

40Uma águia desce em círculos de mau agouro sobre Moabe, diz o Senhor. 41Foram tomadas as suas cidades, as fortalezas ocupadas. O coração dos mais valentes guerreiros desfalece de medo, como se fossem mulheres em ânsias para dar à luz. 42Moabe não será mais uma nação, porque se tornou ousada contra o Senhor. 43Temores, ciladas e enganos é o que te caberá em sorte, ó Moabe, diz o Senhor. 44Aquele que quiser escapar cairá numa armadilha e o que conseguir safar-se duma armadilha acabará por ser apanhado numa rede. Hei de estar atento para que não escapes, pois chegou a tua vez de seres julgada, diz o Senhor.

45Fogem para Hesbom, incapazes de ir mais longe, mas um fogo sai de Hesbom, o lar ancestral de Siom, que devora a terra, duma extremidade à outra, com todo o seu povo rebelde.

46Ai de ti, Moabe! Porque o povo de Quemós está destruído e os seus filhos e filhas são levados como escravos.

47Mas nos últimos dias, diz o Senhor, tornarei a restabelecer Moabe.”

Aqui termina a profecia respeitante a Moabe.

Akuapem Twi Contemporary Bible

Yeremia 48:1-47

Nsɛm A Ɛfa Moab Ho

1Nea ɛfa Moab ho:

Sɛɛ na Awurade, Israel Nyankopɔn se:

“Nebo nnue, na wɔbɛsɛe no.

Wobegu Kiriataim anim ase, na wɔafa;

wobegu aban dennen no anim ase, na wɔadwiriw agu fam.

2Wɔrenkamfo Moab bio;

Hesbon mmarima bɛbɔ nʼasehwe ho pɔw;

‘Mommra, momma yɛnkɔbɔ saa ɔman yi.’

Mo nso, Madmen mmarima mobɛka mo ano ato mu;

afoa no bɛtaa mo.

3Muntie osu a efi Horonaim,

adesɛe ne ɔsɛe ho su.

4Wɔbɛbɔ Moab:

na ne mma nketewa bɛteɛteɛ mu.

5Wɔforo kɔ Luhit,

wɔde agyaadwotwa a mu yɛ den na ɛrekɔ;

ɔkwan a ɛkɔ Horonaim so no

wɔte ahoyeraw nteɛteɛmu wɔ adesɛe no ho.

6Munguan! muntu mmirika mpere mo nkwa.

Monyɛ sɛ wura wɔ nweatam so.

7Esiane sɛ mode mo ho to mo nneyɛe ne mo ahonya so nti,

mo nso wɔbɛfa mo nnommum,

na Kemos bɛkɔ nnommum mu,

ɔne nʼasɔfo ne adwumayɛfo.

8Ɔsɛefo no betu kurow biara so sa,

na mu biara rennya ne ho ntetew.

Wɔbɛsɛe obon no

na wasɛe mmepɔw mpampam a ɛyɛ tamaa no,

efisɛ Awurade akasa.

9Momfa nkyene nhyɛ Moab,

efisɛ wɔrebɛsɛe no;

ne nkurow bɛda mpan a

obiara rentena mu.

10“Nnome nka nea ɔtwentwɛn ne nan ase wɔ Awurade adwumayɛ ho!

Nnome nka nea ɔmmfa nʼafoa nhwie mogya ngu!

11“Moab atena ase asomdwoe mu fi ne mmerantebere mu,

te sɛ nsa ase puw a ataa dinn,

wonnhwie mfi ahina mu nkogu ahina foforo mu,

ɔnkɔɔ nnommum mu da.

Enti ɔte sɛ nea ɔte ara,

na ne ho hua nsakrae ɛ.

12Nanso nna bi reba,”

Awurade na ose,

“a mɛsoma mmarima a wohwie fi ahina mu,

na wobehwie no agu;

wɔbɛma nʼahina mu ayɛ hwee

na wɔabobɔ ne nkuruwa.

13Afei Kemos ho bɛyɛ Moab aniwu,

sɛnea Israelfi anim guu ase

bere a wɔde wɔn ho too Bet-El so no.

14“Ɛbɛyɛ dɛn na wutumi ka se, ‘Yɛyɛ dɔmmarima,

mmarima akokodurufo wɔ ɔsa mu’?

15Wɔbɛsɛe Moab na wɔatu ne nkurow so sa;

wobekunkum ne mmerante a wɔte apɔw no,”

nea Ɔhene a wɔfrɛ no Asafo Awurade no se ni.

16“Moab asehwe abɛn;

nʼamanehunu bɛba ntɛm.

17Munsu no, mo a motete ne ho nyinaa,

ne mo a munim ne din nyinaa;

monka se, ‘Ɛyɛɛ dɛn na wɔabubu ahempema a ɛyɛ den yi

ɛyɛɛ dɛn wɔabu anuonyam pema fɛfɛ yi mu!’

18“Fi wʼanuonyam mu,

na bɛtena asase wosee no so,

wo a wote Dibon Babea,

efisɛ nea ɔsɛe Moab no

betu aba wo so

abɛsɛe wo nkuropɔn a ɛwɔ bammɔ no.

19Gyina kwankyɛn na hwɛ,

wo a wote Aroer.

Bisa ɔbarima a ɔreguan no ne ɔbea a ɔrefi mu afi,

bisa wɔn se, ‘Asɛm bɛn na asi?’

20Moab anim agu ase, efisɛ wɔabubu no pasaa;

muntwa adwo na monteɛteɛ mu!

Mommɔ dawuru wɔ Arnon ho se

wɔasɛe Moab.

21Atemmu aba bepɔw tamaa so

wɔ Holon, Yahas ne Mefaat,

22Dibon ne Nebo ne Bet-Diblataim

23ne Kiriataim ne Bet Gamul ne Bet Meon

24ne Keriot ne Bosra

wɔ Moab nkurow nyinaa, nea ɛwɔ akyirikyiri ne nea ɛbɛn.

25Wɔatwa Moab mmɛn;

na ne basa abu,”

Awurade na ose.

26“Momma no mmow nsa,

efisɛ wabu Awurade animtiaa.

Momma Moab nyantam wɔ ne fe mu;

momma no nyɛ nea wodi ne ho fɛw.

27Ɛnyɛ Israel na na wudi ne ho fɛw?

Wɔkyeree no akorɔmfo mu ana,

a enti mowosow mo ti animtiaabu so

bere biara a mobɛka ne ho asɛm?

28Mumfifi mo nkurow so nkɔtena abotan mu,

mo a motete Moab.

Monyɛ sɛ aborɔnoma a ɔyɛ ne berebuw

wɔ ɔbodan ano.

29“Yɛate Moab ahantan no

nʼahomaso ne gye a ogye ne ho di mmoroso;

nʼahantan ne nʼahomaso,

ne ne koma mu ahohoahoa.

30Minim nʼasoɔden nanso ɛyɛ ɔkwa,”

Awurade na ose,

“na nʼahohoahoa mfa hwee mma.

31Enti mitwa adwo ma Moab,

misu teɛ mu ma Moabfo nyinaa,

midi awerɛhow ma nnipa a wɔwɔ Kir Hereset.

32Misu ma mo sɛnea Yaser su,

mo Sibma bobe.

Mo mman dennan kɔɔ po ho pɛɛ;

koduu Yaser po ho.

Ɔsɛefo no abegu

mo nnuaba a abere ne mo bobe no so.

33Ahosɛpɛw ne anigye atu afi

Moab nnuaba nturo ne mfuw so.

Matwa nsa a ɛteɛ fi nsakyiamoa no so;

obiara mmfa ahosɛpɛw ntiatia bobe no so.

Ɛwɔ mu nteɛteɛmu wɔ hɔ de,

nanso ɛnyɛ ahosɛpɛw nteɛteɛmu.

34“Wɔn su ano den gyigye fi

Hesbon kɔ Eleale ne Yahas,

fi Soar de kosi Horonaim ne Eglat Selisiya,

mpo, nsu a ɛwɔ Nimrim no ayow.

35Moab mu,

mede sorɔnsorɔmmea afɔrebɔ ne nnuhuam

a wɔhyew ma wɔn anyame no, bɛba awiei,”

Awurade, na ose.

36“Enti me koma su sɛ atɛntɛbɛn ma Moab;

esu sɛ atɛntɛbɛn ma nnipa a wɔwɔ Kir Hereset.

Ahonyade a wɔpɛe no kɔ.

37Wɔabɔ eti biara tikwaw

na wɔayi abogyesɛ biara;

nsa nyinaa ho ayɛ akamakam

na atweaatam sisi obiara asen.

38Adan a ɛwɔ Moab nyinaa atifi

ne ɔmanfo aguabɔbea nyinaa;

biribiara nni hɔ sɛ awerɛhow,

efisɛ mabubu Moab

ayɛ no sɛ ahina a obiara mpɛ,”

Awurade na ose.

39“Hwɛ sɛnea wabubu afa! Hwɛ sɛnea wɔretwa adwo!

Na hwɛ sɛnea Moab de aniwu dan nʼakyi!

Moab ayɛ nea wodi ne ho fɛw,

ne ahodwiriwde ama wɔn a wɔatwa ne ho ahyia nyinaa.”

40Sɛɛ na Awurade se:

“Monhwɛ! ɔkɔre rebɔ hoo aba fam.

Watrɛw ne ntaban mu wɔ Moab so.

41Wɔbɛfa Keriot nnommum

na wɔafa nʼabandennen no.

Saa da no Moab dɔmmarima koma

betu sɛ ɔbea a ɔrekyem wɔ awo so.

42Wɔbɛsɛe Moab na ɛrenyɛ ɔman bio,

efisɛ obuu Awurade animtiaa.

43Ehu, nkonomoa ne afiri retwɛn mo,

Moabfo,”

Awurade na ose.

44“Nea oguan nea ɛyɛ hu no

bɛtɔ nkonomoa mu,

nea ɔbɛforo afi nkonomoa no mu no

afide beyi no;

na mede Moab asotwe afe no bɛba ne so,”

Awurade na ose.

45“Hesbon nwini ase

na aguanfo no gyinagyina a wonni mmoa biara,

efisɛ ogya bi atu afi Hesbon;

ogyaframa bi fi Sihon mfimfini;

ɛhyew Moab moma,

ne ahohoahoafo a wɔn ano yɛ den no ti koraa.

46Nnome nka wo, wo Moab!

Wɔasɛe Kemos nkurɔfo no;

wɔde wo mmabarima kɔ nnommum mu

na wo mmabea nso kɔ nkoasom mu.

47“Nanso mede Moab adenya bɛsan ama no

wɔ nna a ɛbɛba no mu,”

Awurade na ose.

Moab atemmu no awiei ni.