1Seguem-se as mensagens que foram dadas a Jeremias, referentes a várias nações estrangeiras.
Uma mensagem sobre o Egito
2Esta mensagem foi dada contra o Egito, por ocasião da batalha de Carquemis, quando o Faraó Neco, rei do Egito, com o seu exército, foi derrotado junto ao rio Eufrates por Nabucodonozor, rei da Babilónia, no quarto ano do reinado de Joaquim, filho de Josias, rei de Judá.
3“Cinjam a vossa armadura, vocês egípcios, preparem-se para a peleja! 4Selem os cavalos e preparem-se para os montar; ponham os elmos, vistam as couraças, limpem as armas. 5Mas reparem! O exército egípcio está a fugir de terror; os melhores dos seus soldados correm sem sequer olhar para trás. Sim, o terror circunda-os de todos os lados!, diz o Senhor. 6O mais ligeiro não escapará, nem sequer o mais valente dos lutadores. Lá no norte, junto ao rio Eufrates, tropeçaram e caíram.
7Que poderoso exército é este que se levanta como o Nilo no tempo da cheia, alagando e ocupando a Terra toda? 8É o exército egípcio gabando-se de que cobrirá toda a Terra como um dilúvio, destruindo as cidades e os seus habitantes. 9Venham então, ó cavalos, carros de combate e valentes soldados do Egito! Venham de Cuche, Pute e Lude todos os que são hábeis a segurar no escudo e a atirar com o arco! 10Porque para Deus, o Senhor dos exércitos, este dia é o dia da vingança sobre os seus inimigos. A espada devorará até ficar saciada, sim, até ficar embriagada de sangue, porque Deus, o Senhor dos exércitos, irá receber um sacrifício, lá nas regiões do norte, junto ao rio Eufrates!
11Vai a Gileade à procura de medicamentos, ó virgem, filha do Egito, ainda que não haja cura para as tuas feridas. Apesar de já teres experimentado muitos remédios e tratamentos, não há cura para ti. Já as nações todas ouviram falar da tua vergonha. 12Toda a Terra está cheia dos teus gritos de desespero e derrota; os teus mais poderosos guerreiros tropeçarão uns nos outros e acabarão por cair juntos.”
13Então o Senhor deu a Jeremias mais esta mensagem referente à vinda de Nabucodonozor, rei da Babilónia, para atacar o Egito:
14“Grita bem alto ao Egito, publica-o nas cidades de Migdol, Menfis e Tafnes! Mobilizem-se para a guerra, porque a espada da destruição irá devorar tudo o que encontrar à sua volta. 15Por que razão caíram os vossos guerreiros? Eles não conseguem ficar de pé, porque o Senhor os abaterá. 16Vastas multidões cairão umas sobre as outras continuamente. Nessa altura, o povo restante dos judeus dirá: ‘Tornemos novamente para Judá, a terra onde nascemos, e fujamos daqui, desta carnificina!’ 17Deem outro nome ao Faraó Hofra; chamem-lhe ‘o homem sem poder mas muito barulhento’.
18Tão certo como eu vivo, diz o Rei, cujo nome é Senhor dos exércitos, que há de vir alguém como o monte Tabor ou o monte Carmelo, junto ao mar, para vos atacar! 19Preparem-se! Aprontem-se para irem para o exílio, cidadãos do Egito, pois a cidade de Menfis será completamente destruída e deixada sem vivalma.
20O Egito é elegante como uma bezerra, mas um moscardo o faz fugir a correr, um moscardo do norte! 21Até os seus famosos mercenários se tornaram semelhantes a bezerros cevados. Viram as costas e fogem, porque é um dia de grande calamidade para o Egito, um tempo de grande castigo.
22-23O Egito assobiará como uma serpente que foge, porque o exército invasor aproxima-se. Uma multidão inumerável de soldados vai desbastando e abatendo a população, como um lenhador que progride no interior duma densa floresta, abatendo as árvores e cortando a vegetação. 24O povo do Egito está coberto de opróbrio; será entregue nas mãos desses homens do norte.”
25O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: “Castigarei Amom, o deus de Tebes, e todos os outros deuses do Egito. Castigarei igualmente o Faraó e todos os que confiam nele. 26Entregá-los-ei nas mãos daqueles que procuram matá-los, nas mãos de Nabucodonozor, rei da Babilónia, e do seu exército. Depois disso a terra há de recompor-se das devastações da guerra.
27Não estejam atemorizados, ó meu povo! Vocês que estão a retornar à vossa própria terra, não se espantem! Porque vos salvarei, mesmo estando muito longe, e trarei os vossos filhos de uma terra bem distante. Sim, Israel há de voltar, encontrará descanso e nada o tornará receoso. 28Não temas, pois, ó Jacob meu servo, diz o Senhor, porque eu estou contigo! Destruirei todas as nações para onde vos exilei, mas a vocês não vos destruirei de maneira nenhuma! Castigar-vos-ei, mas só o necessário para vos corrigir!”
Ang Mensahe alang sa mga Kanasoran
1Mao kini ang gisulti sa Ginoo kang Propeta Jeremias bahin sa mga nasod:
2Ang mensahe bahin sa Ehipto:
Mao kini ang mensahe batok sa mga sundalo ni Faraon Neco nga hari sa Ehipto. Gipildi sila ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia didto sa Carkemish duol sa Suba sa Eufrates, sa ikaupat nga tuig sa paghari sa Juda ni Jehoyakim, nga anak ni Josia:
3“Andama ninyo ang inyong dagko ug gagmayng mga taming, ug adto kamo sa gira! 4Andama ninyo ang inyong mga kabayo! Sakay na kamo, mga tigkabayo! Paglinya na kamo ug isul-ob ang inyong mga helmet. Baira ang inyong mga bangkaw, ug isul-ob ang inyong mga panagang. 5Apan unsa kining akong nakita? Nahadlok kamo ug nangatras. Napildi kamo ug midali-dali pag-ikyas nga walay lingi-lingi tungod sa kalisang. 6Abtik kamo ug kusog modagan, apan dili gihapon kamo makaikyas. Mangadagma kamo ug mangamatay didto sa amihan duol sa Suba sa Eufrates.
7“Unsa kining nasora nga nahimong gamhanan, sama sa tubig sa Suba sa Nilo nga midako ug milapaw sa iyang pangpang sa panahon sa baha? 8Ang Ehipto nahimong gamhanan. Sama kini sa nagabaha nga Suba sa Nilo nga milapaw sa iyang pangpang. Miingon ang Ehipto, ‘Modako ako sama sa nagabaha nga tubig sa Suba sa Nilo ug lapawan ko ang tibuok kalibotan. Laglagon ko ang mga lungsod ug ang ilang mga lumulupyo.’
9“Sige, mga taga-Ehipto, padagana na ninyo ang inyong mga kabayo ug mga karwahe! Sulong na kamo uban sa tanan ninyong mga kaabin gikan sa Etiopia,46:9 Etiopia: sa Hebreo, Cush. Put, ug Lydia, nga mga hanas sa paggamit ug mga taming ug pana. 10Apan magmadaogon ang Ginoong Dios nga Makagagahom niini nga away. Niining higayona, manimalos siya sa iyang mga kaaway. Ang iyang espada daw gutom nga mananap nga molamoy kanila ug mohigop sa ilang dugo hangtod nga mabusog kini ug matagbaw. Mahimo silang halad sa Ginoong Dios nga Makagagahom didto sa kayutaan sa amihan, duol sa Suba sa Eufrates.
11“Kamo nga mga lumulupyo46:11 mga lumulupyo: sa literal, putli nga anak nga babaye. sa Ehipto, bisan moadto pa kamo sa Gilead sa pangitag tambal, ang tanan ninyong tambal walay kapuslanan ug dili makaayo kaninyo. 12Makabalita ang mga kanasoran sa tibuok kalibotan sa inyong kaulawan, ug makabati sila sa inyong paghilak. Magdinasmagay ang inyong mga sundalo ug mangatumba sila.”
13Mao kini ang giingon sa Ginoo kang Propeta Jeremias mahitungod sa pagsulong ni Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ngadto sa Ehipto:
14“Ipahibalo kini ngadto sa Ehipto, sa mga lungsod sa Migdol, Memphis, ug Tahpanhes: Pangandam kamo sa pagpanalipod sa inyong kaugalingon kay ang espada andam na sa paglaglag kaninyo. 15Nganong miatras man ang inyong mga maisog nga sundalo?46:15 mga maisog nga sundalo: o, gamhanan nga dios nga si Apis. Miatras sila kay giabog sila sa Ginoo. 16Madasmag sa usag usa ang inyong mga sundalo, ug mangatumba sila ug magdinat-ugay. Moingon sila, ‘Bangon ug mamauli kita sa atong mga katagilungsod, ngadto sa yuta nga atong natawhan aron makalikay kita sa espada sa atong kaaway.’ 17Ug didto moingon sila, ‘Ang Faraon nga hari sa Ehipto maayo lang sa estorya, ug gipalabay lang niya ang iyang kahigayonan.’
18“Ako, ang buhi nga Hari, ang Ginoo nga Makagagahom, manumpa nga may mosalakay sa Ehipto nga labaw kaniya, sama sa Bukid sa Tabor sa taliwala sa kabukiran, o sa Bukid sa Carmel daplin sa dagat. 19Kamong mga lumulupyo sa Ehipto, panghipos na kamo sa inyong dad-onon kay bihagon kamo. Malaglag ang Memphis ug mahimo kining awaaw ug wala nay magpuyo niini. 20Ang Ehipto sama kanindot sa dumalagang baka, apan atakihon siya sa malalang insekto gikan sa amihan. 21Bisan ang iyang sinuholan nga mga sundalo nga daw mga toriyong baka nga maayong pagkaatiman dili mobarog ug dili makig-away; mangatras sila ug mangikyas. Mahitabo kini tungod kay miabot na ang panahon nga silotan sila ug laglagon. 22Moikyas ang mga taga-Ehipto nga daw sa halas nga nagatingog samtang nagakamang. Mosulong ang iyang mga kaaway nga nagadala ug mga atsa, nga daw mga tawong gapamutol ug kahoy. 23Pamatyon nila ang mga taga-Ehipto nga daw sa nagapamutol sila ug labong nga mga kahoy. Daghan pa sila kaysa sa mga dulon; dili sila maihap. 24Maulawan gayod ang mga taga-Ehipto. Itugyan sila ngadto sa kamot sa mga katawhan nga gikan sa amihan.”
25Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Makagagahom, ang Dios sa Israel, “Silotan ko si Amon nga dios sa Tebes, ug ang ubang mga dios sa Ehipto. Silotan ko usab ang hari sa Ehipto46:25 hari sa Ehipto: sa Hebreo, Faraon. ug ang iyang mga hari, apil ang mga nagasalig kaniya. 26Itugyan ko sila sa kamot sa mga gustong mopatay kanila—kang Haring Nebucadnezar ug sa iyang mga opisyal. Apan pagkahuman, puy-an ra pag-usab ang Ehipto sama sa unang panahon. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.
27“Apan kamong mga Israelinhon nga mga kaliwat sa akong alagad nga si Jacob, ayaw kamo kahadlok o kadismaya, kay luwason ko kamo gikan sa layong dapit diin kamo gibihag. Magkinabuhi kamo pag-usab nga malinawon ug layo sa katalagman, ug wala na kamoy kahadlokan. 28O mga kaliwat sa akong alagad nga si Jacob! Ayaw gayod kamo kahadlok kay kauban ninyo ako. Laglagon ko sa hingpit ang tanang kanasoran diin ko kamo gipatibulaag, apan kamo dili ko laglagon sa hingpit. Disiplinahon ko kamo basi sa hustisya. Dili ako motugot nga dili kamo masilotan. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini.”
