O ramo justo
1“Ai dos pastores que destroem e dispersam as ovelhas das minhas pastagens!”, diz o Senhor. 2Portanto, assim diz o Senhor, o Deus de Israel: “Enviarei calamidades sobre os chefes do meu povo, os pastores das minhas ovelhas, porque destruíram e dispersaram aquelas de quem deveriam ter cuidado atentamente. Em lugar de levarem o rebanho para sítios seguros, deixaram-no só e conduziram-no à destruição. Agora derramarei juízos sobre vocês pelo mal que lhe fizeram. 3E tornarei a juntar o resto do meu rebanho, de todas as partes para onde os mandei, e o trarei para o seu próprio curral; será frutífero e crescerá. 4Nomearei pastores responsáveis que cuidem das minhas ovelhas e não precisarão mais de viver em temores; nenhuma delas jamais faltará, quando se tomar a conta.
5Porque vêm dias, diz o Senhor, em que porei um Renovo justo sobre o trono de David. Será um rei que governará com sabedoria e justiça, e que fará prevalecer a retidão sobre toda a Terra. 6E este será o seu nome: O Senhor é a nossa Justiça. Nesse tempo, Judá será salva e Israel viverá em paz.
7O povo não dirá mais, ao querer garantir qualquer coisa: ‘Tão certo como vive o Senhor, que libertou o povo de Israel da terra do Egito!’ 8Mas dirão: ‘Tão certo como vive o Senhor que trouxe os israelitas para a sua terra, trazendo-os dos países para onde os tinha exilado!’ ”
Profetas mentirosos
9O meu coração está amachucado por causa dos falsos profetas. O meu coração está despedaçado e tremo todo; ando cambaleando como se estivesse embriagado, por causa do Senhor e das suas santas palavras. 10Porque a terra está cheia de adultérios e a maldição de Deus está sobre ela. A própria terra se lamenta e as pastagens estão secas, porque os profetas praticam o mal e usam o seu prestígio para coisas injustas.
11“Aliás, tanto os sacerdotes como os profetas andam longe de Deus; são gente ruim. Eu próprio vi os seus atos vis, praticados aqui mesmo no meu próprio templo, diz o Senhor. 12Por isso, o caminho que trilham se tornará escorregadio e cheio de trevas; serão empurrados e cairão. Trarei sobre eles o mal e terei cuidado em que, quando chegar o tempo, paguem completamente o castigo de todos os seus pecados.
13Certamente tive conhecimento da incrível maldade dos profetas de Samaria, pois chegaram a profetizar em nome de Baal e levaram o meu povo de Israel a pecar. 14No entanto, os profetas de Jerusalém são ainda piores! As coisas que fazem são horríveis; cometem adultério e comportam-se com desonestidade. Encorajam e elogiam até os que agem iniquamente, em vez de se converterem dos seus pecados. Esta gente é tão depravada como as gentes de Sodoma e de Gomorra.”
15Por isso, eis o que o Senhor dos exércitos diz contra os profetas: “Alimentá-los-ei com fel e dar-lhes-ei veneno a beber, pois é por sua causa que a terra se está a encher de maldade. 16Este é pois o meu aviso ao povo, diz o Senhor dos exércitos: Não ouçam esses falsos profetas, quando vos profetizarem, enchendo-vos com falsas esperanças. Eles dizem o que pensam, mas nunca, de maneira nenhuma, o que eu quero! 17Continuam a dizer a estes rebeldes que me desprezam: ‘Não se preocupem! Vai tudo bem!’ E aos que vivem como muito bem lhes agrada: ‘O Senhor já disse que vocês terão paz!’
18Mas podem, ao menos, nomear um só desses profetas que viva bastante perto do Senhor para ouvir a sua palavra? 19Reparem bem, o Senhor há de enviar uma tremenda tempestade que levará para longe esta gente perversa. A grande ira do Senhor não esmorecerá antes de ter executado o castigo que decretou contra eles. 20Quando chegarem, por fim, esses tempos, quando Jerusalém tiver caído, hão de ver como as minhas palavras se realizarão.
21Não chamei nenhum desses profetas e, contudo, garantem que falam em meu nome; não lhes dei nenhuma mensagem a transmitir e, apesar disso, dizem que as palavras que proferem são as minhas. 22Se assim fosse, tentariam converter o meu povo dos seus caminhos maus.
23Serei eu um Deus que só pode estar num único lugar e que não tem possibilidade de ver tudo o que eles fazem? 24Poderia alguém esconder-se de mim? Não estou eu em toda a parte, nos céus e na Terra?
25Dizem eles: ‘Ouçam! Ouçam o sonho que tive da parte de Deus a noite passada!’ E então começam a dizer mentiras em meu nome. 26Até quando é que isto continuará assim? Se são profetas, são uma fraude, pois inventam tudo o que dizem. 27Ao contarem todos esses falsos sonhos, tentam levar o meu povo a esquecer-me, tal como fizeram os seus pais que me trocaram pelos ídolos de Baal. 28Que esses falsos profetas contem então os seus sonhos, mas que os meus mensageiros proclamem fielmente a minha palavra! Há uma grande diferença entre a palha e o trigo!” 29O Senhor diz: “Não é a minha palavra como o fogo e como um martelo que esmiuça uma rocha em pedaços?
30Dessa forma, estarei eu contra esses profetas que imitam as pregações uns dos outros; 31esses profetas que dizem, com uma voz adocicada: ‘Esta mensagem vem do Senhor!’ 32Os seus sonhos fabricados são mentiras petulantes que só servem para levar o meu povo a pecar. Não fui eu quem os nomeou e eles não têm nenhuma mensagem da minha parte para transmitir ao povo, diz o Senhor.
Profecias falsas e profetas falsos
33Quando alguém do povo, ou um dos profetas ou algum sacerdote te perguntar: ‘Então, Jeremias, qual é o encargo que tens da parte do Senhor?’, deverás responder-lhe: ‘Encargo? O encargo é que o Senhor vos expulsa!’
34E quanto a esses falsos profetas e sacerdotes e ao povo que também se mete contigo, dizendo-te: ‘Este é o encargo que tenho da parte do Senhor’, castigá-los-ei, sem falhar, por falarem dessa maneira. 35Podem perguntar uns aos outros: ‘Qual é a mensagem do Senhor? Que tem ele a dizer-nos?’ 36Mas deixem de falar nestes termos: ‘Este é o encargo que tenho da parte do Senhor’, porque as palavras que cada um proferir serão para essa pessoa um encargo. Vocês inventam mensagens e alteram as palavras do Deus vivo, do Senhor dos exércitos, o nosso Deus. 37Vocês podem, com seriedade, perguntar a Jeremias: ‘Qual é a mensagem do Senhor? Que te disse ele?’ 38Mas se lhe perguntarem ‘Qual é encargo que recebeste da parte do Senhor?’, assim declara o Senhor: vocês dizem: ‘Este é o encargo que tenho da parte do Senhor’, quando eu vos adverti que não dissessem isso. 39Por isso lançar-vos-ei para longe da minha presença, a vocês e esta cidade que vos dei e aos vossos pais. 40Trarei um opróbrio infinito sobre vocês, o vosso nome será símbolo de coisa infame.”
Ang Paglaom sa Palaabuton
1-2Nagsiling ang Ginoo, ang Dios sang Israel, “Kaluluoy kamo nga mga pangulo sang akon katawhan! Pareho kamo sa mga manugbantay sang karnero nga nagapamatay kag nagapalapta sang mga karnero. Gani tungod nga ginpalapta ninyo ang akon katawhan kag wala gin-atipan, silutan ko kamo. Oo, silutan ko kamo tungod sa kalautan nga inyo ginhimo. 3Ako mismo ang magatipon sa mga nabilin ko nga katawhan halin sa nagkalain-lain nga mga lugar nga sa diin ginpalapta ko sila, kag dal-on ko sila pabalik sa ila duta, kag didto magadamo gid sila. 4Hatagan ko sila sang mga pangulo nga mag-atipan sa ila, kag indi na sila mahadlok ukon makulbaan, kag wala na sing may madula sa ila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”
5Nagsiling pa ang Ginoo, “Magaabot ang tion nga paharion ko ang isa ka matarong nga hari nga kaliwat ni David. Magahari siya nga may kaalam, kag himuon niya ang matarong kag husto sa sini nga duta. 6Amo ini ang ngalan nga itawag sa iya: ‘Ang Ginoo amo ang Nagahatag sa Aton sang Pagkamatarong.23:6 Pagkamatarong: ukon, Kaluwasan; ukon, Kadalag-an.’ Kag sa sina nga tion maluwas ang Juda kag makaangkon sang kalinong ang Israel.
7“Kag sa sina man nga tion ang mga tawo indi na magsumpa nga nagasiling, ‘Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga nagpaguwa sa mga Israelinhon sa Egipto.’ 8Sa baylo, magasiling sila, ‘Nagasumpa ako sa buhi nga Ginoo nga nagpaguwa sa mga kaliwat sang Israel sa nasyon sa aminhan kag sa tanan nga nasyon nga sa diin ginpalapta niya sila.’ Dayon magaestar sila sa ila kaugalingon nga duta.”
Ang Silot sa Butigon nga mga Propeta
9Daw sa mabuka ang akon tagipusuon tungod sa butigon nga mga propeta. Nagapalangurog ang akon mga tul-an, kag daw sa hubog ako tungod sa balaan nga mensahi sang Ginoo kontra sa ila. 10Puno na gid ang duta sang mga tawo nga nagasimba sa mga dios-dios,23:10 nagasimba sa mga dios-dios: sa literal, nagapanginbabayi ukon nagapanginlalaki. kay ang mga propeta nagahimo sang kalautan kag nagaabuso sang ila gahom. Tungod sini ginsumpa sang Ginoo ang duta, gani nagmala ini kag nagkalalaya ang mga tanom. 11Kay amo ini ang ginasiling sang Ginoo: “Ang mga pari pareho man sa mga propeta. Indi sila diosnon kag nagahimo sila sang kalautan bisan sa akon templo mismo. 12Gani mangin madanlog kag madulom ang ila dalan. Magakalasandad kag magakalatumba sila, kay padal-an ko sila sang kalaglagan sa tion nga silutan ko sila. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
13“Nakita ko nga puwerte kalaot sang mga propeta sang Samaria, kay nagapanagna sila sa ngalan ni Baal kag ginpatalang nila ang akon katawhan nga mga Israelinhon. 14Pero nakita ko nga mas malaot pa gid ang mga propeta sang Jerusalem, kay nagasimba sila sa mga dios-dios kag nagabutig pa. Ginaganyat nila ang mga malaot sa paghimo pa gid sang malaot, gani wala sila nagabiya sa ila kalautan. Ang katawhan sang Jerusalem pareho kalaot sa katawhan sang Sodom kag Gomora.
15“Gani ako, ang Ginoo nga Makagagahom, nagasiling parte sa sini nga mga propeta: Pakan-on ko sila sang mapait nga pagkaon kag paimnon sang tubig nga may hilo; kay tungod sa ila naglapta ang kalautan sa bug-os nga duta.”
16Nagsiling ang Ginoo nga Makagagahom sa katawhan sang Jerusalem, “Indi kamo magpamati sa ginasiling sang sining butigon nga mga propeta. Ginapasalig lang nila kamo sang indi matuod. Ang ginasugid nila sa inyo nga mga palanan-awon wala naghalin sa akon kundi halin lang sa ila hunahuna. 17Amo ini ang ila ginahambal permi sa mga tawo nga nagatamay sa akon kag nagasunod sa ila matig-a nga mga tagipusuon: ‘Mangin maayo gid ang inyo kahimtangan, siling sang Ginoo. Wala sing malain nga matabo sa inyo.’ 18Pero sin-o sa sining mga propeta ang nakahibalo sa akon hunahuna? Wala gani sila nagpamati sa akon pulong ukon nagsapak sa akon ginsiling. 19Pamati! Ang akon kaakig pareho sang bagyo ukon buhawi nga magahampas sa ulo sang sining malaot nga mga tawo. 20Indi gid madula ang akon kaakig hasta mahimo ko ang akon luyag nga himuon. Kag sa palaabuton nga mga inadlaw, maintiendihan ninyo ini sing maayo. 21Wala ko ginpadala ini nga mga propeta, pero naglakat gihapon sila. Wala ako magpakighambal sa ila, pero nagpanagna sila. 22Pero kon nahibaluan lang nila kon ano ang ara sa akon hunahuna, ginbantala kuntani nila ang akon mga pulong sa akon katawhan, agod magbiya sila sa ila malain nga mga pagginawi kag mga binuhatan. 23Dios ako nga ara sa bisan diin kag indi lang sa isa ka lugar. 24Wala sing may makapanago sa sekreto nga mga lugar nga indi ko makita. Wala bala kamo kahibalo nga ara ako bisan diin sa langit kag sa duta? Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
25“Nabatian ko kon ano ang ginpanghambal sang mga propeta nga nagahambal sang kabutigan sa akon ngalan. Nagasiling sila nga kuno ginhatagan ko sila sang mensahi sa damgo. 26Hasta san-o pa bala sila maghambal sang kabutigan nga halin sa ila madaya nga tagipusuon? 27Paagi sa pagsugid nila sang sini nga mga damgo, ginatulod nila ang akon katawhan nga kalimtan ako, subong nga ginkalimtan ako sang ila mga katigulangan paagi sa pagsimba kay Baal. 28Pabay-i nga magsugid ini nga mga propeta sang ila damgo, pero atong mga propeta nga nakabati sang akon pulong dapat magsugid sini nga may katutom. Kay may kinalain ang ila damgo sa akon pulong, subong nga ang dagami lain sang sa uyas. 29Indi bala nga gamhanan ang akon pulong? Pareho ini sa kalayo nga makasunog ukon sa martilyo nga makadugmok sang bato.
30“Gani ako, ang Ginoo, nagasiling nga kontra ko ang mga propeta nga nagakuha lang sang ila mensahi halin sa iban nga mga propeta kag nagasiling nga halin kuno ina sa akon. 31-32Kontra ko man inang mga propeta nga nagahambal lang sang ila kaugalingon nga mga mensahi kag nagasiling nga ako kuno ang naghambal. Nagasugid sila sang mga damgo nga indi matuod, kag ginapatalang nila ang akon katawhan sa ila mga kabutigan nga ginahambal nila sing padasodaso. Wala ko gid sila pag-ipadala ukon pagsugua sa paghambal. Gani wala gid sila sing may mahatag nga kaayuhan sa katawhan. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.
33“Jeremias, kon may magpamangkot sa imo nga pumuluyo ukon propeta ukon pari kon ano ang akon mensahi, silinga sila nga sikwayon ko sila. 34Kon may propeta ukon pari ukon bisan sin-o nga magsiling nga may mensahi siya kuno halin sa akon, silutan ko ina nga tawo kag ang iya panimalay. 35Mas maayo pa nga ang tagsa-tagsa magpamangkot na lang sa iya mga abyan ukon mga paryente kon ano ang akon mensahi 36sang sa magsiling nga, ‘May mensahi ako halin sa Ginoo.’ Kay ginagamit lang ini sang iban agod mapapati nila ang ila isigkatawo, gani ginapatiko nila ang mga mensahi sang buhi nga Dios, ang Ginoo nga Makagagahom.
37“Jeremias, halimbawa magpamangkot ka sa isa ka propeta kon may mensahi siya halin sa akon 38kag magsiling siya, ‘Huo, may mensahi ako halin sa Ginoo.’ Dapat hambalan mo siya nga amo ini ang akon ginasiling: ‘Tungod nga nagsiling ka nga may mensahi ka halin sa akon, bisan gindumilian ko ikaw sa pagmitlang sini, 39kalimtan ko gid ikaw kag tabugon sa akon presensya. Kag pabay-an ko ini nga siyudad nga ginhatag ko sa inyo mga katigulangan. 40Pakahuy-an ko gid kamo hasta san-o, nga indi gid malimtan.’ ”
