Isaías 41 – OL & ASCB

O Livro

Isaías 41:1-29

O ajudador de Israel

1“Escutem em silêncio, na minha presença, ó terras para além do mar! Depois venham e falem, apresentem os vossos mais fortes argumentos. O tribunal está pronto a julgar o vosso caso.

2Quem foi que suscitou, para vir lá do oriente, este que alcança vitórias a cada passo? Quem, na verdade, senão Deus? Quem faz com que as nações se lhe submetam e os reis lhe sejam entregues, e com a sua espada os transforme em pó e com o seu arco em palha que o vento arrebata? 3Persegue-os, afasta-os e continua seguro, por um caminho por onde nunca tinha andado. 4Quem é o responsável por tão célebres façanhas? É aquele que anuncia o futuro de antemão. Sou eu, o Senhor, o primeiro e o último! Eu mesmo!”

5As terras para além do mar tremem de medo, esperando notícias sobre as novas campanhas de Ciro. Terras distantes estremecem e mobilizam-se para a guerra. 6Cada pessoa encoraja o seu vizinho e diz: “Não te preocupes! Havemos de ganhar!” 7O certo é que correm a fazer um novo ídolo; o artífice de ouro encoraja o entalhador e o escultor ajuda o fundidor. “Está bem!”, dizem eles. “Ficou mesmo bem! Agora vamos fixar-lhe os membros!” Juntam-lhe as diferentes peças e fixam a imagem cuidadosamente ao chão, não vá ela cair!

8“Ouve, Israel, meu servo, povo de Jacob, meu escolhido, descendência de Abraão, o meu amigo! 9Chamei-vos das extremidades da Terra e disse-vos que a ninguém mais deviam servir senão a mim! Fui eu quem vos escolheu, por isso, nunca vos lançarei fora! 10Não temam porque eu estou convosco! Não se espantem, porque eu sou o vosso Deus! Dar-vos-ei força e ajudar-vos-ei; hei de sustentar-vos com a força e a justiça da minha mão vitoriosa.

11Reparem como todos os vossos irritados inimigos ficarão confundidos e frustrados! Todos quantos se vos opõem morrerão! 12Em vão procurarão saber deles, pois todos terão desaparecido. 13Eu, o Senhor, vosso Deus, seguro-vos pela vossa mão direita e digo-vos: Nada receiem! Estou aqui para vos ajudar! 14Ainda que sejam desprezados como vermes, não tenham medo, ó descendência de Jacob, ó Israel, porque eu vos socorrerei! Eu sou o Senhor, o vosso Redentor! Eu sou o Santo de Israel! 15Vou fazer de ti uma debulhadora de dentes agudos, que há de moer todos os vossos inimigos, despedaçando-os, transformando as montanhas em palha. 16Vocês os sacudirão no ar e o vento se encarregará de os levar para longe; remoinhos de ventos tempestuosos os dispersarão. A alegria do Senhor vos encherá e exultarão no Senhor, o Santo de Israel, o qual será a vossa glória.

17Quando os pobres e os necessitados procurarem água, sem a encontrar, e as suas línguas se secarem pela sede, então responderei, quando a mim clamarem. Eu, o Senhor, o Deus de Israel, nunca me esquecerei deles! 18Abrirei rios nos planaltos e dar-lhes-ei fontes de água nos vales. Haverá poços nos desertos e ribeiros alimentados por fontes correrão no meio de terras secas e ressequidas. 19Plantarei cedros, acácias, murtas, oliveiras, ciprestes e pinheiros em terras desertas. 20Toda a gente verá este milagre e compreenderá que foi o Senhor, o Santo de Israel, quem o fez.

21Podem os vossos ídolos fazer coisas semelhantes a estas? Então que venham e mostrem o que podem fazer, diz o Senhor, o Rei de Jacob. 22Que tentem dizer-nos e dar a entender o que ocorreu em anos passados ou o que nos aguarda no futuro. 23Sim, é isso! Se são deuses, então que digam o que irá acontecer nos tempos vindouros ou façam algum milagre poderoso que nos deixe estarrecidos, abismados. 24Mas não! Eles são menos que nada! Não podem fazer coisíssima nenhuma! Se alguém confia neles faz uma coisa abominável!

25Mas eu fiz com que viesse um do noroeste; um que virá contra as nações e que invocará o meu nome; dar-lhe-ei a vitória sobre reis e príncipes; há de esmagá-los como o oleiro pisa e amassa o barro.

26Quem mais vos anunciou que isto iria acontecer, senão eu? Quem mais predisse estas coisas antes de acontecerem, para que verifiquem depois como era verdade? Ninguém mais! Não houve ninguém que tivesse dito uma só palavra! 27Eu fui o primeiro a dizer a Sião: ‘Olhem! Olhem! Já vem a caminho a ajuda!’ A Jerusalém darei um anunciador de boas novas 28Nenhum dos vossos ídolos vos disse tal coisa. Ninguém respondeu quando vos interpelei. 29Vocês bem veem que esses ídolos não passam de coisas ocas, sem valor algum; são tão vazios como o vento.

Asante Twi Contemporary Bible

Yesaia 41:1-29

Israel Boafoɔ

1“Monyɛ komm wɔ mʼanim, mo nsupɔ!

Ma aman no nhyɛ wɔn ho den!

Ma wɔmmra ha mmɛkasa;

momma yɛn mmom nhyia mu wɔ asɛnniiɛ hɔ.

2“Hwan na wakanyane deɛ ɔfiri apueeɛ no,

afrɛ no tenenee mu sɛ ɔmmɛsom no?

Ɔde aman hyɛ ne nsa

na ɔbrɛ ahemfo ase wɔ nʼanim.

Ɔde nʼakofena ma wɔdane mfuturo,

ɔde ne bɛma ma wɔdane ntɛtɛ a mframa bɔ hwete.

3Ɔtaa wɔn na ɔkɔ nʼanim a biribiara enti ne ho,

wɔ ɛkwan a ɔmfaa so da so.

4Hwan na wayɛ yei akɔsi awieeɛ,

afrɛ awoɔ ntoatoasoɔ afiri mfitiaseɛ?

Me Awurade, mene Ahyɛaseɛ

ne Awieeɛ no. Mene ɔno ara.”

5Nsupɔ no ahunu na wɔbɔ hu;

nsase ano ho popo.

Wɔtwi bɛn, na wɔba anim;

6na obiara boa ne yɔnko

na ɔka kyerɛ ne nua sɛ, “Yɛ den!”

7Odwumfoɔ hyɛ sikadwumfoɔ nkuran,

na deɛ ɔde asaeɛ yɛ no tromtrom

boa deɛ ɔbɔ atomboɔ so.

Ɔka fa ɔsɔ no ho sɛ, “Ɛyɛ pa ara.”

Ɔbobɔ ohoni no mu nnadewa sɛdeɛ ɛrentu nhwe fam.

8“Nanso wo, Ao Israel, me ɔsomfoɔ,

Yakob, deɛ mayi no no,

mo, mʼadamfo Abraham asefoɔ.

9Mefaa wo firi nsase ano,

firi nʼakyirikyiri ntweaso, na mefrɛɛ wo.

Mekaa sɛ, ‘Woyɛ me ɔsomfoɔ’;

mapa wo na me ne wo wɔ hɔ.

10Nsuro, na me ne wo wɔ hɔ;

mma wʼabasam mmu, na mene wo Onyankopɔn.

Mɛhyɛ wo den, na mɛboa wo;

mede me tenenee nsa nifa bɛpagya wo.

11“Wɔn a wɔn bo afu wo no nyinaa, ampa ara

wɔn ani bɛwu na wɔn anim agu ase;

wɔn a wɔtia wo no

rensɛ hwee na wɔbɛwu.

12Ɛwom sɛ wobɛhwehwɛ wʼatamfoɔ deɛ,

nanso worenhunu wɔn.

Wɔn a wɔtu wo so sa no

rensɛ hwee koraa.

13Na mene Awurade, wo Onyankopɔn,

deɛ ɔkura wo nsa nifa mu

na ɔka kyerɛ wo sɛ, nsuro;

mɛboa wo.

14Nsuro, Ao, ɔsonsono Yakob,

Ao Israel a wo sua,

na mʼankasa mɛboa wo,” Awurade na ɔseɛ,

wo gyefoɔ, Israel Ɔkronkronni no.

15“Hwɛ, mede wo bɛyɛ nhusoɔ apa,

a ɛyɛ mono, ano yɛ nnam na ɛwɔ ɛse bebree.

Wobɛhuhu mmepɔ no so na woadwiri wɔn,

na woama nkokoɔ ayɛ sɛ ntɛtɛ.

16Wobɛhuhu wɔn so, mframa bɛma wɔn so,

na ahum abɔ wɔn akɔ.

Nanso wʼani bɛgye wɔ Awurade mu

na woahyɛ Israel Ɔkronkronni no animuonyam.

17“Ohiani ne mmɔborɔni kyini pɛ nsuo,

nanso ebi nni hɔ;

osukɔm ama wɔn tɛkrɛma so awe.

Nanso me Awurade, mɛma wɔn mmuaeɛ.

Me, Israel Onyankopɔn, merennya wɔn.

18Mɛma nsubɔntene atene wɔ sorɔnsorɔmmea bonini no so,

na nsutire apue wɔ bɔnhwa mu.

Mɛdane anweatam ayɛ no nsubura,

na nsase a awo adane nsutire bebree.

19Mɛduadua wɔ anweatam so,

ntweneduro, okuo, ohwam ne ngo nnua.

Mɛduadua pepeaa, wɔ asase wesee so

asɛsɛ ne kwabɔhɔrɔ abɔ mu,

20sɛdeɛ nnipa bɛhunu na wɔate,

na wɔasusu ho na wɔate aseɛ sɛ,

Awurade nsa na ayɛ saa adeɛ yi;

Israel ɔkronkronni no na ɔma ɛbaeɛ.

21“Bɔ wo nkuro,” Awurade na ɔseɛ.

“Kyerɛkyerɛ wʼasɛm mu,” Yakob Ɔhene na ɔseɛ.

22“Fa wʼahoni no bra

na wɔmmɛka deɛ ɛbɛsi nkyerɛ yɛn.

Wɔmmɛka sɛdeɛ na kane nneɛma no teɛ nkyerɛ yɛn,

sɛdeɛ yɛbɛdwene ho afa

na yɛahunu deɛ ɛbɛfiri mu aba.

Anaa sɛ wɔmpae mu nka nneɛma a ɛbɛsi nkyerɛ yɛn.

23Monka nkyerɛ yɛn deɛ ɛbɛsi daakye,

na ama yɛahunu sɛ moyɛ anyame.

Monyɛ biribi, sɛ ɛyɛ anaa ɛnyɛ,

sɛdeɛ ɛbɛyɛ a yɛn aba mu bɛbu na ehu aka yɛn.

24Nanso, monnka hwee,

na mo nnwuma ho nni mfasoɔ;

deɛ ɔfa mo no yɛ akyiwadeɛ.

25“Makanyane obi a ɔfiri atifi fam na ɔreba,

deɛ ɔfiri owia apueeɛ na ɔbɔ me din.

Ɔtiatia sodifoɔ so te sɛ dɔteɛ a wɔde si dan,

te sɛ ɔnwomfoɔ a ɔrewɔ dɔteɛ.

26Hwan na ɔkaa yei ho asɛm firii ahyɛaseɛ, sɛdeɛ anka ɛbɛma yɛahunu,

anaa waka ato hɔ, sɛdeɛ yɛbɛtumi aka sɛ, ‘Ne deɛ no yɛ’?

Obiara anka yei,

obiara anni ɛkan anka,

obiara ante nsɛm biara amfiri wo nkyɛn.

27Me na medii ɛkan ka kyerɛɛ Sion, ‘Hwɛ, wɔn nie!’

Mɛma Yerusalem ɔsomafoɔ bi a ɔde asɛmpa bɛba.

28Mehwɛ nanso obiara nni hɔ,

obiara nni wɔn mu a ɔbɛtu wɔn fo,

sɛ mebisa wɔn a, obiara ntumi mma mmuaeɛ.

29Hwɛ, wɔn nyinaa yɛ atorofoɔ!

Wɔn nneyɛeɛ nka hwee;

wɔn nsɛsodeɛ yɛ mframa ne basabasayɛ nko ara.