Isaías 33 – OL & YCB

O Livro

Isaías 33:1-24

A aflição e a ajuda

1Ai de vocês, assírios, que tudo destruíram à vossa volta e nunca sentiram o efeito dessa destruição! Contam que os outros respeitem as promessas que vos fizeram e vocês próprios são os primeiros a faltar à palavra dada! Agora serão vocês traídos e destruídos!

2Quanto a nós, ó Senhor, pedimos-te que sejas misericordioso, porque esperámos por ti. Sê a cada manhã, a nossa força e a nossa salvação no tempo de aflição. 3O inimigo foge ao som da tua voz. Quando te levantas, as nações fogem. 4Como gafanhotos em bandos, caindo sobre os campos e sobre as vinhas, que tudo devastam, assim Jerusalém saqueará o derrotado exército da Assíria.

5O Senhor é grande, pois habita lá no alto! Fará de Sião o lar da justiça, da bondade e da retidão. 6Haverá estabilidade e reservas seguras e abundantes de salvação para Judá, assim como de sabedoria, de conhecimento e de temor ao Senhor.

7Presentemente, os teus embaixadores choram com amargo pranto, porque a Assíria recusou o clamor de paz que lhe foi dirigido. 8As tuas estradas estão abandonadas e em estado lamentável; os viajantes que por elas pretendem passar preferem tomar atalhos. Os Assírios violaram o seu tratado de paz e desprezam em absoluto as promessas feitas na presença de testemunhas; não têm respeito por ninguém. 9Toda a terra de Israel está perturbada; o Líbano foi destruído; Sarom tornou-se uma terra desabitada; Basã e Carmelo foram pilhados.

10Agora o Senhor diz: “Levantar-me-ei e mostrarei o meu poder e a minha força! 11Vocês, Assírios, nada ganharão com todos os vossos esforços! A vossa própria respiração se tornará fogo e vos matará! 12Os vossos exércitos arderão como cal, como espinheiros que se arrancam e lançam no fogo.

13Ouçam o que eu fiz, ó nações distantes! Vocês também, que estão perto, reconheçam o meu poder! 14Os pecadores em Sião tremem de medo. ‘Quem é que de nós’, clamam eles, ‘pode aqui viver na presença deste eterno fogo consumidor?’ 15Eu vos direi quem é que pode aqui viver. Todos os que são honestos e retos, que rejeitam lucros de atos fraudulentos, que fecham as mãos ao suborno, que recusam dar ouvidos a conspirações de assassínios, que desviam os olhos de tudo o que os incita a praticar o mal. 16São estes os que poderão aqui viver! As rochas das montanhas serão as suas fortalezas e nunca lhes faltará nem alimento nem água, toda a que desejarem!

17Os vossos olhos verão o rei na sua majestade, assim como as terras distantes lá do céu. 18Recordarás este tempo de terror em que os oficiais assírios, do lado de fora dos muros, contam as tuas torres, fazendo estimativas de tudo quanto obterão da tua cidade conquistada. 19Mas dum momento para o outro eles ir-se-ão. Este terrível e violento povo, com a sua língua estranha e incompreensível, desaparecerá.”

20Quando olhares para Jerusalém, quando vires Sião, a cidade das nossas festas, parecer-te-á uma morada tranquila, uma tenda bem fixada, cujas estacas nunca mais serão arrancadas e cujas cordas não serão retiradas. 21Ali o Senhor glorioso será para nós como uma fronteira formada por um largo rio de proteção, que nenhum inimigo poderá atravessar. 22Pois o Senhor é o nosso juiz, o nosso legislador e o nosso rei! Ele cuidará de nós e nos salvará!

23As velas dos navios inimigos pendem soltas de mastros quebrados; as amarras estão inutilizadas. Os seus tesouros serão partilhados pelo povo de Deus; até os coxos terão a sua parte. 24O povo de Israel não dirá mais: “Estamos doentes e desamparados!”, porque Deus lhes perdoará os pecados e os abençoará.

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Isaiah 33:1-24

Ìpọ́njú àti ìrànlọ́wọ́

1Ègbé ni fún ọ, ìwọ apanirun,

ìwọ tí a kò tí ì parun!

Ègbé ni fún ọ, ìwọ ọ̀dàlẹ̀,

ìwọ tí a kò tí ì dà ọ́!

Nígbà tí o bá dẹ́kun à ń pa ni run;

a ó pa ìwọ náà run,

nígbà tí o bá dẹ́kun à ń dani,

a ó da ìwọ náà.

2Olúwa ṣàánú fún wa

àwa ń ṣàfẹ́rí i rẹ.

Máa jẹ́ agbára wa ní òròòwúrọ̀

ìgbàlà wa ní àsìkò ìpọ́njú.

3Ní ìkérara ohùn rẹ, àwọn ènìyàn sá,

nígbà tí o dìde sókè, àwọn orílẹ̀-èdè fọ́nká.

4Ìkógun rẹ, ìwọ orílẹ̀-èdè ni a kórè

gẹ́gẹ́ bí i ti ọ̀dọ́ eṣú;

gẹ́gẹ́ bí àkójọpọ̀ eṣú, àwọn ènìyàn wọ ibẹ̀.

5A gbé Olúwa ga, nítorí pé ó ń gbé ibi gíga;

Òun yóò kún Sioni pẹ̀lú ẹ̀tọ́ àti òdodo.

6Òun yóò jẹ́ ìpìlẹ̀ tí ó dájú fún àkókò rẹ

ibùjókòó ìgbàlà kíkún àti ọgbọ́n òun ìmọ̀;

ìbẹ̀rù Olúwa ni kọ́kọ́rọ́ sí ìṣúra yìí.

7Wò ó, àwọn onígboyà ọkùnrin wọn pohùnréré

ẹkún ní òpópónà;

àwọn ikọ̀ àlàáfíà sọkún kíkorò.

8Àwọn ojú ọ̀nà ńlá ni a ṣá tì,

kò sí arìnrìn-àjò kankan ní ojú ọ̀nà

A ti ba àdéhùn jẹ́,

a kẹ́gàn àwọn ẹlẹ́rìí,

a kò bu ọlá fún ẹnikẹ́ni.

9Ilẹ̀ ṣọ̀fọ̀ ó sì ṣòfò dànù,

ojú ti Lebanoni ó sì sá

Ṣaroni sì dàbí aginjù,

àti Baṣani òun Karmeli rẹ àwọn èwe wọn.

10“Ní ìsinsin yìí ni èmi yóò dìde,” ni Olúwa wí.

“Ní ìsinsin yìí ni a ó gbé mi ga,

ní ìsinsin yìí ni a ó gbé mi sókè.

11Ìwọ lóyún ìyàngbò,

o sì bí koríko;

èémí yín bí iná tí yóò jẹ yín run.

12A ó jó àwọn ènìyàn run bí eérú;

bí igbó ẹ̀gún tí a gé la ó dáná sí wọn.”

13Ìwọ tí ó wà lọ́nà jíjìn, gbọ́ ohun

tí mo ti ṣe;

Ìwọ tí ò ń bẹ nítòsí, jẹ́rìí agbára mi!

14Ẹ̀rù ba àwọn ẹlẹ́ṣẹ̀ ní Sioni;

ìwárìrì bá àwọn tí kò gba Ọlọ́run gbọ́:

“Ta ni nínú wa lólè gbé pẹ̀lú iná ajónirun?

Ta ni nínú wa lólè gbé pẹ̀lú iná àìnípẹ̀kun?”

15Ẹni tí ó ń rìn lódodo

tí ó ń sọ ohun tí ó tọ́,

tí ó kọ èrè tí ó ti ibi ìlọ́nilọ́wọ́gbà wá,

tí ó sì pa ọwọ́ rẹ̀ mọ́ kúrò nínú gbígba àbẹ̀tẹ́lẹ̀,

tí ó di etí rẹ̀ sí ọ̀tẹ̀ láti pànìyàn

tí ó sì di ojú rẹ̀ sí à ti pète ibi

16Òun náà yóò gbé ní ibi gíga,

ibi ààbò rẹ̀ yóò jẹ́ òkè ńlá olódi.

A ó mú oúnjẹ fún un,

omi rẹ̀ yóò sì dájú.

17Ojú rẹ yóò rí ọba nínú ẹwà rẹ̀

yóò sì rí ilẹ̀ kan tí ó tẹ́ lọ rẹrẹẹrẹ.

18Nínú èrò rẹ ìwọ yóò rántí ẹ̀rù rẹ àtẹ̀yìnwá:

“Níbo ni ọ̀gá àgbà náà wà?

Níbo ni ẹni tí ń gba owó òde wà?

Níbo ni òṣìṣẹ́ ti ó ń mójútó ilé ìṣọ́ wà?”

19Ìwọ kì yóò rí àwọn agbéraga ènìyàn mọ́,

àwọn ènìyàn tí èdè wọn fi ara sin,

pẹ̀lú ahọ́n tí ó ṣàjèjì tí kò sì yé ni.

20Gbójú sókè sí Sioni, ìlú àjọ̀dún wa,

ojú rẹ yóò rí Jerusalẹmu,

ibùgbé àlàáfíà n nì, àgọ́ tí a kò ní yí padà;

àwọn òpó rẹ̀ ni a kì yóò fàtu

tàbí èyíkéyìí nínú okùn rẹ̀ kí já.

21Níbẹ̀ ni Olúwa yóò ti jẹ́ Alágbára kan fún wa.

Yóò sì dàbí ibi àwọn odò ńláńlá àti odò kéékèèkéé.

Kì yóò sí ọkọ̀ ojú omi pẹ̀lú tí yóò kọjá lórí i wọn,

ọkọ̀ ojú omi ńlá ni a kì yóò tù lórí wọn.

22Nítorí Olúwa ni onídàájọ́ wa,

Olúwa ni onídàájọ́ wa,

Olúwa òun ni ọba wa;

òun ni ẹni tí yóò gbà wá là.

23Gbogbo okùn rẹ ni ó ti dẹ̀:

Ìgbókùnró kò fìdímúlẹ̀,

wọn kò taṣọ agbọ́kọ̀rìn,

lẹ́yìn náà, ọ̀pọ̀lọpọ̀ ìkógun ni a ó pín

àní arọ pẹ̀lú yóò ru ìkógun lọ.

24Kò sí ẹnikẹ́ni tí ó ń gbé Sioni tí yóò wí pé, “Ara mi kò yá,”

a ó dárí gbogbo ẹ̀ṣẹ̀ àwọn ènìyàn tí ń gbé ibẹ̀ jì wọ́n.