Uma canção de louvor
1Ouçam como eles cantam! Naquele dia, toda a terra de Judá cantará este cântico:
A nossa cidade é bem forte!
Estamos protegidos pelas muralhas da salvação de Deus!
2Abram os portões para que por eles entre o povo reto
que se mantém leal.
3Tu conservarás em paz
aquele cuja mente está firme em ti, porque confia em ti!
4Confiem sempre no Senhor,
porque o Senhor é a rocha eterna!
5Ele humilha o altivo
e derriba a orgulhosa cidade até ao pó.
6Ela é pisada pelos pobres,
calcada pelos indefesos.
7Para os justos o caminho não é trabalhoso e escarpado,
porque Deus lhes suaviza a estrada à sua frente.
8É através do caminho dos teus juízos que nós esperamos em ti, ó Senhor!
O nosso maior desejo é glorificar o teu nome!
9Durante toda a noite te procuro;
fervorosamente te busco, ó Deus!
Só quando a tua justiça for aplicada na Terra
é que as gentes deixarão a maldade e farão o que é reto.
10Ainda que te mostres bom para com os maus,
isso não os fará serem mais justos.
Até na terra de retidão continuam a praticar a maldade
e não atentam para a tua grandeza, ó Senhor!
11Não ligam às tuas ameaças,
nem lhes interessa que o teu punho já esteja estendido.
Mostra-lhes o teu zelo para com o teu povo e talvez isso os envergonhe.
Sim, os teus adversários arderão com o fogo que lhes reservas!
12Senhor, dás-nos a paz,
porque tudo o que temos e somos vem de ti!
13Ó Senhor, nosso Deus, em tempos,
outros senhores, que não tu, tiveram domínio sobre nós,
mas agora é só a ti que adoramos.
14Aqueles que antes servimos morreram;
foram-se e nunca voltarão à vida.
Vieste contra eles e os destruíste;
já há muito que estão esquecidos.
15Tu, Senhor, tornaste esta nação muito grande
e assim manifestaste a tua glória.
Aumentaste largamente as fronteiras da nossa terra!
16Senhor, na sua tristeza eles te procuraram;
quando o teu castigo estava sobre eles,
fizeram-te uma oração no seu íntimo.
17Como nos fez falta a tua presença, Senhor!
Sofremos como uma mulher grávida que grita quando dá à luz
e se torce com as dores de parto.
18Nós também nos torcemos em agonia,
mas foi tudo em vão.
Nenhuma salvação veio à Terra,
nem nasceram novos habitantes do mundo.
19Mas os vossos mortos tornarão a viver
e também o meu cadáver ressuscitará!
Os que habitam no pó despertarão e cantarão de alegria,
porque a luz da vida, da parte de Deus,
descerá sobre eles como o orvalho.
20Vai para casa, meu povo, e fecha-te no quarto! Esconde-te por um pouco de tempo, até que a cólera do Senhor contra os teus inimigos tenha passado. 21Vejam! O Senhor já vem dos céus para castigar os povos da Terra pelos seus pecados. A Terra não esconderá mais os seus assassinos. O culpado será encontrado e castigado.
Песма победничка
1У онај дан певаће се ова песма у земљи Јудиној:
„Имамо тврд град,
он нам подиже спасење,
зидове и бедеме.
2Отворите вратнице
да уђе пук праведни
који је доследно веран,
3чију ћеш сабраност засновану на теби
ти сабрати у миру,
у миру зато што се у тебе узда.
4Уздајте се у Господа довека,
јер у Господу, у Господу самом је вечна Стена;
5јер он обара оне који станују високо,
насеље уздигнуто он руши,
он га руши на земљу,
он га срозава у прашину.
6Газиће га нога,
ноге убогих,
кораци невољних.“
Псалам о правди Божијој
7Стаза праведникова је честита
и праведников колосек ти равнаш.
8Да, на стази твојих пресуда,
Господе, ми те очекујемо,
и за именом твојим и за споменом твојим
жуди душа.
9Душа моја жуди ноћу,
да, дух мој у мени, тебе тражим,
јер кад ти пресудиш на земљи,
тад се правди уче становници света.
10Ако опаки добије наклоност,
ипак неће научити шта је праведност;
у земљи честитих он чини неправду
и не обазире се на величанство Господње.
11Господе, рука твоја је подигнута,
ипак они не виде.
Дај да виде ревност твоју за твој народ,
па нек се постиде.
Пламен за непријатеље твоје
нека их прождере.
12Господе, ти нам мир одређујеш,
јер си ти уредио сва дела наша.
13Господе, Боже наш, управљали су нама
осим тебе други господари.
Теби јединоме,
твоје име помињемо.
14Мртви неће оживети,
покојници неће устати,
јер ти си их походио и разорио,
и затро си сваку успомену на њих.
15Умножио си пук, Господе,
умножио си пук,
прославио си се,
проширио си земљи све границе њене.
16Господе, у невољи они су к теби дошли,
тиху молитву изливали
када си их карао.
17Као трудница пред порођајем,
грчи се, вришти у боловима,
такви смо ми пред лицем твојим, Господе,
18Затруднели смо,
грчимо се као да ветар порађамо,
нити смо земљи спасења донели,
нити се родише становници света.
19Оживеће мртви твоји,
дићи ће се с мојим мртвим телом.
Пробудите се и певајте
који боравите у праху,
јер роса светлосна роса је твоја,
и земља покојника пород ће дати.
Бог разоткрива покољ
20Хајде, народе мој, у одаје своје уђи,
и врата своја за собом затвори.
Сакриј се часком на трен,
док јарост не прође.
21Јер, гле, Господ ће изаћи из места својега
да походи кривицу становника земаљских;
и откриће земља крв што је у њој,
и неће више покривати поклане који су у њој.
