1Enviem um cordeiro como tributo ao governante da terra de Sela, pelo deserto até ao monte Sião. 2As mulheres de Moabe são deixadas nos baixios do rio Arnom como pássaros vagueando sem ninho. 3Os embaixadores que acompanham a oferta a Jerusalém imploram conselho e ajuda: “Deem-nos um santuário! Protejam-nos! Não nos entreguem aos nossos inimigos! 4Deixem que os nossos refugiados fiquem no vosso meio; escondam-nos dos nossos adversários!”
Deus vos recompensará pela vossa boa vontade para connosco. 5Sendo assim, em bondade, estabelecer-se-á um trono de David para sempre. Sentar-se-á nele com lealdade e será um juiz preocupado com a retidão, e sempre pronto a fazer o que é justo.
6Ouvimos falar da arrogância e soberba de Moabe. Com efeito, é espantoso como toda a sua arrogância, o seu ódio e toda a sua insolência se foram! 7Agora Moabe inteira chora. Sim, Moabe, lamentar-te-ás, por causa dos bolos de passas de Quir-Haresete! 8Também por causa das quintas de Hesbom e das vinhas de Sibma que foram abandonados. Os grandes senhores, os generais do inimigo, cortaram os melhores cachos de uvas e as suas armas se espalharam por toda aquela terra, até Jazer, lá no deserto, e até à beira-mar. 9Por isso, gemo e me lamento por Jazer e pelas vinhas de Sibma. Derramo as minhas lágrimas, por causa de Hesbom e de Eleale, pois desapareceu a alegria dos teus frutos de verão e das tuas segas. 10Foi-se o júbilo e a alegria dos campos férteis! Nunca mais se ouvirão as canções dos vinhateiros! Acabou-se aquela festa que era o pisar das uvas nos lagares! Fiz cessar toda aquela alegria! 11Todas as minhas entranhas choram e se lamentam por Moabe. Estou profundamente triste, por causa de Quir-Haresete. 12O povo de Moabe virá a fazer angustiosas rezas aos seus ídolos, no cimo das colinas, mas isso não lhes servirá para nada. Implorarão aos seus deuses nos templos dos seus ídolos e nenhum deles virá salvá-los.
13Esta é a palavra que o Senhor outrora pronunciou contra Moabe. 14Agora o Senhor confirma que dentro de três anos, infalivelmente, a glória de Moabe acabará. Serão bem poucos e fracos os que ficarão do seu povo.
1Ang mga taga-Moab nga nangikyas ngadto sa Sela, nga usa ka lungsod sa kamingawan, nagpadala ug gasa nga nating mga karnero ngadto sa hari sa bukid sa Zion.16:1 sa bukid sa Zion: sa literal, bukid sa anak nga babaye sa Zion. 2Ang mga babaye nga taga-Moab nga atua sa tabokanan sa Arnon sama sa mga langgam nga giabog gikan sa ilang mga salag.
3Miingon ang mga taga-Moab sa mga taga-Juda: “Tambagi ninyo kami kon unsa ang among buhaton. Panalipdi ninyo kami, sama sa landong sa kahoy kon udtong tutok. Nangagiw kami ug walay kapuy-an. Tagoi ninyo kami ug ayaw kami ninyo pasagdi. 4Papuy-a kami uban kaninyo. Panalipdi kami gikan sa buot molaglag kanamo.”
Kon mahuman na ang pagpangdaog-daog ug ang pagpanglaglag, ug kon mawagtang na ang tigpasakit sa yuta sa Israel, 5maghari na unya ang usa ka kaliwat ni David nga matinumanon ug mahigugmaon. Sa iyang paghukom, palutawon niya ang hustisya. Ug maabtikon siyang mohimo sa matarong.
6Nakadungog kami kon unsa ka garboso ang mga taga-Moab. Mga garboso sila ug mapahitas-on, apan wala na kini kapuslanan. 7Busa hilakan sa mga taga-Moab ang ilang nasod. Manghilak silang tanan tungod sa pagkawala sa ilang lami nga pagkaon sa Kir Hareseth. 8Nangadaot ang mga uma sa Heshbon ug apil ang mga ubasan sa Sibma. Gidaot sa mga pangulo sa mga nasod ang mga ubasan16:8 Gidaot… ubasan: o, nga ang bino niini mihubog sa mga pangulo sa mga nasod. nga nakaabot sa Jazer, sa disyerto, ug hangtod pa gayod sa Patay nga Dagat. 9Busa naghilak ako maingon nga nagahilak ang taga-Jazer tungod sa ubasan sa Sibma. Gihilakan ko ang Heshbon ug Eleale kay dili na madunggan ang kasadya sa ilang mga ting-ani. 10Nawala ang kalipay ug ang kasadya alang sa dagkong abot sa mga uma. Wala nay mag-awit o manghugyaw didto sa mga ubasan. Wala nay mopuga sa ubas aron himuon nga bino. Gipahunong na sa Ginoo16:10 Gipahunong na sa Ginoo: sa Hebreo, Gipahunong ko na. Nagasulti dinhi ang Ginoo pinaagi kang Isaias. ang ilang paghugyaw. 11Busa nagsubo ako sa gidangatan sa Moab sama sa masulob-ong tingog sa harpa. Nagsubo usab ako sa gidangatan sa Kir Hareset. 12Kapoyon lang ang mga taga-Moab sa ilang pagbalik-balik sa ilang mga halaran sa habog nga mga dapit. Walay kapuslanan ang ilang pag-adto sa templo aron sa pagpangamuyo.
13Gisulti na kini kaniadto sa Ginoo mahitungod sa Moab. 14Ug karon, mao kini ang iyang giingon, “Sulod gayod sa tulo ka tuig, mawala ang bahandi sa Moab ug maulawan ang iyang mga katawhan. Ang mahibiling buhi sa iyang mga katawhan diotay ra ug huyang pa.”
