A queixa de Habacuque
1Esta é a mensagem que foi dirigida ao profeta Habacuque numa visão da parte de Deus.
2Ó Senhor, quanto tempo terei eu ainda de esperar até que me ouças? Até quando denunciarei diante de ti a violência, sem que nos venhas salvar? 3Porque me fazes ver a iniquidade e a injustiça? Para onde quer que me volte, apenas vejo destruição e violência, gente que só está satisfeita em contender, em contestar o que é justo. 4A lei não é acatada; não se respeita a justiça nos tribunais. Os maus prevalecem claramente sobre os retos. Predomina o suborno e a corrupção.
A resposta do Senhor
5Responde o Senhor: “Olhem para as nações! Vejam e maravilhem-se com o que veem, pois vou mostrar nos vossos dias uma obra tal que nem acreditariam, ainda que vo-la contassem. 6Suscitarei os caldeus, uma nação cruel, violenta, que atravessará o mundo, apoderando-se de tudo o que não é seu. 7São um povo terrível e espantoso. Fazem o que imaginam, sem que ninguém os impeça. 8Têm cavalos; são mais rápidos que leopardos, mais ferozes que lobos ao anoitecer. Avançam com a sua cavalaria vindo de terras afastadas. Como águias, em voo picado, caem sobre a presa. 9Todos os que se lhes opõem, só com o terror, derretem-se diante deles. Amontoam cativos como se fosse areia. 10Riem-se dos reis e dos governantes; troçam dos lugares fortificados. Amontoam simplesmente terra em rampas, junto às muralhas, e já estão capturadas! 11Contudo, passarão rapidamente como o vento. A sua culpa é enorme, visto atribuírem o poder que têm aos seus falsos deuses.”
A segunda queixa de Habacuque
12Ó Senhor, meu Deus, meu santo, tu que és eterno! Será que o teu plano a nosso respeito é dispersar-nos para longe? Com certeza que não! Ó Deus, nossa rocha, foste tu mesmo quem decretou o levantamento destes caldeus para nos ferirem e castigarem, por causa dos nossos terríveis pecados. 13Nós somos maus, mas eles são muito mais! Será que tu, que não suportas o pecado sob nenhuma forma, vais ficar indiferente enquanto nos engolem vivos? Ficarás silencioso enquanto uns malvados destroem aqueles que são melhores do que eles?
14Seremos nós como peixes, que servem para ser apanhados e comidos, que não têm quem os governe, ou como répteis que são apanhados e esmagados? 15Prendem-nos no seu anzol; somos apanhados nos seus ardis e depois ficam a rir-se de nós. 16Acabam por adorar as suas próprias redes e por lhes queimar incenso! “São estes os deuses que nos tornaram poderosos”, dizem eles.
17Vais permitir que continuem assim para sempre? Irão prosperar nessa guerra cruel?
1Amo ini ang mensahi ni Propeta Habakuk nga ginpahayag sa iya sang Ginoo.
Ang Una nga Reklamo ni Habakuk
2Nagsiling si Habakuk, “O Ginoo, hasta san-o pa bala ako magpangayo sang bulig sa imo kag pamatian mo ako? San-o mo pa bala kami luwason sa mga tawo nga nagapamintas sa amon? 3Ngaa ginapakita mo pa sa akon ini nga kalautan kag kagamo? Bisan diin lang makita ko ang pagpinatyanay, pagpamintasanay, pag-ilinaway kag pagbinaisay. 4Gani nangin wala na sing pulos ang kasuguan. Kag wala na man ginapaluntad ang hustisya tungod kay ang mga tawo nga may sala amo ang nagadaog sa korte kag indi ang mga tawo nga wala sing sala. Gani natiko ang hustisya.”
Ang Sabat sang Dios kay Habakuk
5Nagsabat ang Dios, “Tan-awa ninyo sing maayo ang nagakalatabo sa mga nasyon kag matingala gid kamo sa inyo makita. Kay may himuon ako sa inyo tiyempo nga indi gid kamo magpati bisan may magsugid pa sini sa inyo. 6Kay pagahumon ko ang mga taga-Babilonia.1:6 taga-Babilonia: sa literal, Kaldeanhon. Amo ini kon kaisa ang tawag sa mga taga-Babilonia. Ini nga katawhan puwerte kapintas kag nagapadasodaso sa pagsalakay sa iban nga mga nasyon agod agawon ang mga lugar nga indi ila. 7Ginakahadlukan gid sila sang mga tawo. Ginahimo nila ang ila naluyagan kag wala sing may makapugong sa ila. 8Ang ila mga kabayo mas madasig pa sa sapat nga leopardo kag mas mapintas pa sa mabangis nga ido1:8 mabangis nga ido: sa English, wolf. nga nagapangita sang iya kalan-on kon gab-i. Nagadalagan ini halin sa malayo nga mga lugar, nga daw sa nagalupad nga agila nga nagasibad sa pagdagit sang iya biktimahon. 9Nagapadulong ang panong sang ila mga soldado nga handa sa pagpamintas. Daw pareho ini sa mabaskog nga hangin nga halin sa sidlangan. Ang ila mga nabihag daw pareho kadamo sa balas. 10Ginayaguta lang nila ang mga hari kag mga pangulo. Kag ginakadlawan lang nila ang tagsa ka napaderan nga siyudad, kay mataklas nila ini paagi sa pagtumpok sang duta sa kilid sang pader, kag dayon maagaw nila ang siyudad. 11Pagkatapos mahalin sila nga daw sa hangin lang nga naglabay. Ini sila nakasala, kay wala sila sing iban nga ginapakadios kundi ang ila lang nga ikasarang.”
Ang Ikaduha nga Reklamo ni Habakuk
12Nagsiling si Habakuk, “O Ginoo, Dios ikaw halin sang una. Ikaw ang akon balaan nga Dios kag wala ka sing kamatayon. O Ginoo nga palalipdan nga bato, ginpili mo ang mga taga-Babilonia sa pagsilot sa amon. 13Tungod nga matarong ka, indi ka makabatas nga magtulok sa kalautan kag kagamo. Pero ngaa ginapabay-an mo lang ang mga traidor nga taga-Babilonia? Ngaa ginatugutan mo nga laglagon nila ang mga tawo nga indi gani masyado kalaot kon ikomparar sa ila? 14Ginhimo mo ang ila mga kaaway nga daw pareho sa mga isda, nga wala sing pangulo nga magpangapin sa ila. 15Nagakinalipay kag nagakinasadya ang mga taga-Babilonia sa ila nga pagbihag sang ila mga kaaway nga daw pareho lang sa mga isda nga nadakpan paagi sa bunit ukon pukot. 16Kag tungod nga madamo ang ila nabihag, ginadayaw nila ang ila ikasarang pareho sang mangingisda nga nagapadungog sang iya bunit ukon pukot paagi sa pagsunog sang insenso bilang halad sa sini nga mga butang. Kay paagi sa iya bunit ukon pukot nagmanggaranon siya kag nakapagusto siya sang manamit nga pagkaon. 17Gani, Ginoo, sigihon na lang bala nila ang wala luoy-luoy nga pagpamihag kag pagpanglaglag sa mga nasyon?”
