Génesis 49 – OL & HTB

O Livro

Génesis 49:1-33

Jacob abençoa os filhos

1Então Jacob chamou todos os seus filhos e disse-lhes: “Juntem-se aqui, perto de mim e dir-vos-ei o que será de vocês no futuro.

2Ouçam-me, ó filhos de Jacob,

escutem Israel, o vosso pai!

3Rúben, tu és o mais velho,

o filho que eu tive na maturidade do meu vigor;

és o primeiro em categoria e em honra.

4Mas inconstante como és, semelhante às vagas do mar,

deixarás de ser o mais excelente porque me desonraste,

deitando-te com uma das minhas mulheres,

profanando o meu leito.

5Simeão e Levi são dois da mesma espécie;

são homens de violência e injustiça.

6A minha alma manteve-se afastada deles,

não quis participar nos seus intentos secretos,

porque no seu ódio mataram homens,

na sua excitação mutilaram bois.

7Maldita seja a sua fúria, pois foi feroz e cruel.

Por isso, espalharei os seus descendentes por todo o Israel.

8Judá, os teus irmãos te louvarão.

Destruirás os teus inimigos.

Os filhos do teu pai se inclinarão perante ti.

9És como um pequeno leão

que acabou de tragar a sua presa.

Assenta-se como um forte leão e deita-se como uma leoa;

quem ousará despertá-lo?

10O cetro real não deixará de lhe pertencer,

até que venha Silo, a quem todo o mundo obedecerá.

11Ele amarra o seu jumentinho à melhor videira,

e lava os seus fatos no vinho.

12Seus olhos são mais escuros do que o vinho,

seus dentes mais brancos que o leite.

13Zebulão habitará à beira do mar

e terá os portos de que se servirão os navios.

Os seus limites estender-se-ão até Sídon.

14Issacar é um possante animal de carga

que repousa no meio dos fardos.

15Quando vê que o seu repouso é bom,

e a terra é agradável para se viver,

de boa vontade se entregou ao trabalho

e aceitou a tarefa que lhe era imposta.

16Dan governará o seu povo

tal como qualquer outra tribo de Israel.

17Ele será como uma serpente no caminho,

como uma víbora à beira da estrada

que morde as patas do cavalo,

o qual lança o cavaleiro ao chão.

18Eu confio na tua salvação, Senhor!

19Gad será atacado por um bando de guerrilheiros,

mas ele os atacará pelos calcanhares.

20Aser produzirá alimento abundante

e de finíssima qualidade, próprio de reis.

21Naftali é como uma gazela à solta,

produzindo lindas crias.

22José é como uma árvore frutífera,

produzindo frutos junto duma fonte.

Os seus ramos passam acima do muro.

23Foi gravemente ferido por aqueles

que se atiraram sobre ele e o perseguiram.

24Mas o seu arco permeneceu firme,

e os seus braços jamais esmoreceram,

diante do Poderoso de Jacob,

o seu Pastor, o Rochedo de Israel.

25Que o Deus dos teus pais, o Todo-Poderoso,

te abençoe com as bênçãos dos céus

e também com as da Terra,

as bênçãos dos seios, assim como as da madre,

26Que as bênçãos do teu pai ultrapassem as bênçãos das antigas montanhas,

que chegam às alturas das colinas eternas.

Estas serão as bênçãos que descerão sobre a cabeça de José,

que teve de se separar dos irmãos.

27Benjamim é um lobo que devora a sua presa.

Devora os seus inimigos logo de manhã

e pela tarde reparte os despojos.”

28Estas são as bênçãos que Israel deu aos doze filhos.

A morte de Jacob

29-30Depois disse-lhes: “Vou morrer em breve. Vocês deverão pôr-me junto dos meus pais na terra de Canaã, na gruta que está no campo de Macpela, diante de Mamre, o campo que Abraão comprou a Efrom, o hitita, como terreno para sepultura. 31Foi lá que sepultaram Abraão e Sara, a sua mulher; e ainda Isaque mais a sua mulher Rebeca; eu próprio ali coloquei o corpo de Leia. 32Essa gruta e o campo foram comprados pelo meu avô Abraão aos filhos de Hete.”

33Tendo acabado de dar aquelas profecias e estas indicações aos filhos, deitou-se, acomodou-se na cama, deu um último suspiro e faleceu, juntando-se aos seus antepassados.

Het Boek

Genesis 49:1-33

Jakob zegent zijn zonen

1Toen riep Jakob al zijn zonen bij elkaar en zei: ‘Kom om mij heen staan, dan zal ik jullie vertellen wat met jullie zal gaan gebeuren. 2Luister naar mij, zonen van Jakob. Luister naar Israël, jullie vader.

3Ruben, jij bent mijn oudste zoon, het kind van mijn mannelijke kracht. Jij bent de eerste van allen in positie en eer. 4Maar jij bent net zo onrustig als de golven van de zee en je zult niet langer de eerste zijn. Ik heb je je plaats ontnomen, omdat je met een van mijn vrouwen hebt geslapen en mij op die manier hebt onteerd.

5Simeon en Levi zijn broeders, ze gebruiken geweld tegen hun bondgenoten. 6Blijf uit hun buurt. Moge ik nooit deel hebben aan hun slechte plannen. Want in hun woede doodden zij mannen en sneden runderen de pezen door, alleen voor hun plezier. 7Vervloekt zij hun woede, want die is hevig en wreed. Daarom zal ik hun nakomelingen door heel Israël verspreiden.

8-9 Juda, je broers zullen jou prijzen. Je zult je vijanden vernietigen. Juda heeft zich als een leeuw neergelegd en wie zal hem durven opjagen? 10De heersersstaf zal Juda niet worden ontnomen, totdat hij komt die er recht op heeft en aan wie alle mensen zullen gehoorzamen. 11Hij heeft zijn rijdier aan de wijnstok vastgebonden en zijn kleren in wijn gewassen. 12Zijn ogen zijn donkerder dan wijn en zijn tanden zijn witter dan melk.

13Zebulon zal aan de kusten wonen en een haven voor de schepen zijn. Zijn gebied zal aan Sidon grenzen.

14Issachar is een sterk lastdier dat ligt te rusten tussen de pakken op zijn rug. 15Toen hij zag hoe goed het land was en hoe mooi het er uitzag, boog hij gewillig zijn schouder en diende zijn meester.

16Mijn zoon Dan zal zijn mensen overheersen als elke andere stam in Israël. 17Hij zal een slang op de weg zijn die het paard in de hiel bijt, zodat de berijder achterover valt. 18Ik wacht op uw heil, o Here.

19Een woeste bende zal het op Gad voorzien hebben, maar uiteindelijk zal hij terugslaan en haar vernietigen!

20Aser zal uitstekend voedsel produceren, waarvoor koningen zich niet zouden schamen.

21Naftali is een losgelaten hert en laat schone woorden horen.

22Jozef is een vruchtbare boom, die naast een bron staat. Zijn takken steken boven de muur uit. 23De boogschutters hebben hem zwaar verwond en verdrukt, 24maar hun wapens werden vernietigd door de Machtige van Jakob, de Herder, de Rots van Israël. 25Moge de God van je vaderen, de Almachtige, je zegenen met de zegeningen van de hemel hierboven en de aarde hier beneden, zegeningen van de borsten en de moederschoot, 26van het graan en de bloemen, zegeningen die reiken tot de uiterste grenzen van de eeuwige heuvels. Dit zullen de zegeningen op het hoofd van Jozef zijn. Zo zal hij boven zijn broers uitsteken.

27Benjamin is een levensgevaarlijke wolf. Hij vernietigt zijn vijanden in de ochtend en verdeelt de buit in de avond.’ 28Dit zijn de zegeningen waarmee Israël zijn twaalf zonen zegende.

29Toen zei hij tegen hen: ‘Ik ga binnenkort sterven. Jullie moeten mij begraven bij mijn voorouders, 30in het land Kanaän in de grot van Machpela, die tegenover Mamre ligt, het veld dat Abraham als begraafplaats van de Hethiet Efron kocht. 31Daar begroeven ze Abraham en zijn vrouw Sara, daar begroeven ze Isaak en zijn vrouw Rebekka en daar begroef ik Lea. 32Het is de grot die Abraham van de Hethieten kocht.’

33Na deze profetieën aan zijn zonen te hebben doorgegeven, ging Jakob weer achterover liggen in bed, blies de laatste adem uit en stierf.