Génesis 49 – OL & ASCB

O Livro

Génesis 49:1-33

Jacob abençoa os filhos

1Então Jacob chamou todos os seus filhos e disse-lhes: “Juntem-se aqui, perto de mim e dir-vos-ei o que será de vocês no futuro.

2Ouçam-me, ó filhos de Jacob,

escutem Israel, o vosso pai!

3Rúben, tu és o mais velho,

o filho que eu tive na maturidade do meu vigor;

és o primeiro em categoria e em honra.

4Mas inconstante como és, semelhante às vagas do mar,

deixarás de ser o mais excelente porque me desonraste,

deitando-te com uma das minhas mulheres,

profanando o meu leito.

5Simeão e Levi são dois da mesma espécie;

são homens de violência e injustiça.

6A minha alma manteve-se afastada deles,

não quis participar nos seus intentos secretos,

porque no seu ódio mataram homens,

na sua excitação mutilaram bois.

7Maldita seja a sua fúria, pois foi feroz e cruel.

Por isso, espalharei os seus descendentes por todo o Israel.

8Judá, os teus irmãos te louvarão.

Destruirás os teus inimigos.

Os filhos do teu pai se inclinarão perante ti.

9És como um pequeno leão

que acabou de tragar a sua presa.

Assenta-se como um forte leão e deita-se como uma leoa;

quem ousará despertá-lo?

10O cetro real não deixará de lhe pertencer,

até que venha Silo, a quem todo o mundo obedecerá.

11Ele amarra o seu jumentinho à melhor videira,

e lava os seus fatos no vinho.

12Seus olhos são mais escuros do que o vinho,

seus dentes mais brancos que o leite.

13Zebulão habitará à beira do mar

e terá os portos de que se servirão os navios.

Os seus limites estender-se-ão até Sídon.

14Issacar é um possante animal de carga

que repousa no meio dos fardos.

15Quando vê que o seu repouso é bom,

e a terra é agradável para se viver,

de boa vontade se entregou ao trabalho

e aceitou a tarefa que lhe era imposta.

16Dan governará o seu povo

tal como qualquer outra tribo de Israel.

17Ele será como uma serpente no caminho,

como uma víbora à beira da estrada

que morde as patas do cavalo,

o qual lança o cavaleiro ao chão.

18Eu confio na tua salvação, Senhor!

19Gad será atacado por um bando de guerrilheiros,

mas ele os atacará pelos calcanhares.

20Aser produzirá alimento abundante

e de finíssima qualidade, próprio de reis.

21Naftali é como uma gazela à solta,

produzindo lindas crias.

22José é como uma árvore frutífera,

produzindo frutos junto duma fonte.

Os seus ramos passam acima do muro.

23Foi gravemente ferido por aqueles

que se atiraram sobre ele e o perseguiram.

24Mas o seu arco permeneceu firme,

e os seus braços jamais esmoreceram,

diante do Poderoso de Jacob,

o seu Pastor, o Rochedo de Israel.

25Que o Deus dos teus pais, o Todo-Poderoso,

te abençoe com as bênçãos dos céus

e também com as da Terra,

as bênçãos dos seios, assim como as da madre,

26Que as bênçãos do teu pai ultrapassem as bênçãos das antigas montanhas,

que chegam às alturas das colinas eternas.

Estas serão as bênçãos que descerão sobre a cabeça de José,

que teve de se separar dos irmãos.

27Benjamim é um lobo que devora a sua presa.

Devora os seus inimigos logo de manhã

e pela tarde reparte os despojos.”

28Estas são as bênçãos que Israel deu aos doze filhos.

A morte de Jacob

29-30Depois disse-lhes: “Vou morrer em breve. Vocês deverão pôr-me junto dos meus pais na terra de Canaã, na gruta que está no campo de Macpela, diante de Mamre, o campo que Abraão comprou a Efrom, o hitita, como terreno para sepultura. 31Foi lá que sepultaram Abraão e Sara, a sua mulher; e ainda Isaque mais a sua mulher Rebeca; eu próprio ali coloquei o corpo de Leia. 32Essa gruta e o campo foram comprados pelo meu avô Abraão aos filhos de Hete.”

33Tendo acabado de dar aquelas profecias e estas indicações aos filhos, deitou-se, acomodou-se na cama, deu um último suspiro e faleceu, juntando-se aos seus antepassados.

Asante Twi Contemporary Bible

1 Mose 49:1-33

Yakob Hyira Ne Mmammarima

1Yakob frɛɛ ne mmammarima nyinaa ka kyerɛɛ wɔn sɛ, “Mommɛtwa me ho nhyia, na menka mo deɛ ɛbɛba mo so.

2“Yakob mmammarima, mommoaboa mo ho ano, na montie;

montie mo agya Israel.

3“Ruben, wo na woyɛ mʼabakan.

Wo na woyɛ me tumi ne mʼahoɔden nsɛnkyerɛnneɛ a ɛdi ɛkan a

ɛboro animuonyam ne tumi so.

4Woyɛ kirikiri sɛ asorɔkye, nanso worenkɔ so bio,

ɛfiri sɛ, woforoo wʼagya mpa ne ne yere kɔdaeɛ,

de guu mʼanim ase.

5“Simeon ne Lewi yɛ anuanom.

Wɔgyina hɔ ma basabasayɛ ne nsisie.

6Mma me nkɔka wɔn agyinatuo ho,

ɛfiri sɛ, wɔnam wɔn abufuo so akunkum nnipa,

na wɔkunkumm anantwie de gyee wɔn ani.

7Nnome nka wɔn abufuo, ɛfiri sɛ, ano yɛ den,

na ɛyɛ atirimuɔdensɛm!

Ɛno enti, mɛbɔ wɔn asefoɔ ahwete

Israelman mu nyinaa.

8“Yuda, wo nuammarimanom bɛyi wo ayɛ.

Wobɛsɛe wʼatamfoɔ nyinaa.

Wʼagya mmammarima bɛkoto wo.

9Ao, Yuda, woyɛ gyata ba a

woawe wʼatamfoɔ ɛnam awie.

Wote sɛ gyata a wabutu.

Hwan na ɔbɛtumi akɔka no?

10Ahempoma remfiri Yuda nsam,

na saa ara nso na ahempoma remfiri ne nan ntam,

kɔsi sɛ, deɛ ɛyɛ ne dea a aman nyinaa bɛtie no no bɛba.

11Ɔbɛsa nʼafunumu wɔ bobe dua mu.

Ɔde nʼafunumu ba bɛsa bobe pa mman mu.

Ɔbɛsi ne ntoma wɔ nsã mu,

na wasi nʼatadeɛ nso wɔ bobesa kɔɔ mu.

12Nʼaniwa aba bɛbiri asene bobesa.

Ne se bɛyɛ fitaa asene nufosuo.

13“Sebulon bɛtena mpoano.

Ɔbɛsisi ahyɛngyinabea ama ahyɛn.

Nʼahyeɛ so bɛtrɛ akɔsi Sidon.

14“Isakar yɛ afunumu hoɔdenfoɔ a

ɔbutu hɔ rehome wɔ nnwankuo mu.

15Sɛ ɔhunu sɛdeɛ nʼahomegyebea yɛ fa a,

ne sɛdeɛ nʼasase no so dwo a,

ɔbɛkuntunu agye adesoa,

na wapene so sɛ akoa ama ɔhyɛ adwuma.

16“Dan bɛbu ne manfoɔ atɛn

sɛ Israel mmusuakuo no baako.

17Dan bɛyɛ sɛ ɔtweaseɛ a ɔda kwankyɛn;

ɔbɛyɛ sɛ ahuritia a ɔnam tempɔn mu a

ɔka ɔpɔnkɔ nantin,

sɛdeɛ ɛbɛma ne sotefoɔ ate ahwe nʼakyiri.

18“Ao, Awurade, wo nkwagyeɛ na meretwɛn.

19“Nnipa bɔnefoɔ bɛto ahyɛ Gad so,

na ɔno nso bɛti wɔn ato ahyɛ wɔn so.

20“Aser aduane a ɔdi no bɛyɛ aduane pa.

Na ɔbɛma ahennuane a ɛyɛ akɔnnɔ.

21“Naftali te sɛ ɔforoteɛ a wɔagyaa no a

ɔwo mma ahoɔfɛfoɔ.

22“Yosef yɛ ngo dua a ɛso aba,

a ɛsi asutene ho,

na ne mman tra afasuo.

23Agyantofoɔ kaa no hyɛeɛ,

de abufuo to hyɛɛ ne so.

24Nanso, ne bɛma no gyinaa pintinn,

na ne basa mu yɛɛ den;

esiane Otumfoɔ Onyankopɔn a Yakob somm no no

a ɔyɛ odwanhwɛfoɔ ne Israel botantim no;

25esiane Onyankopɔn a wʼagya somm no a ɔboa wo no;

Otumfoɔ a ɔde ɔsoro nhyira bɛhyira wo;

nhyira a ɛfiri asase ase pɛɛ;

nhyira a ɛfiri nufoɔ ne yafunu mu no.

26Wʼagya nhyira a wɔahyira no no

bɛdɔɔso asene tete ntredee mmepɔ

ne nkokoɔ a ɛtintim hɔ daa no so nnɔbaeɛ.

Yeinom nyinaa mmra Yosef a ɔda mu fua

a wɔpaa no firii ne nuanom mu no so.

27“Benyamin yɛ pataku a ɔyɛ nam;

ɔbɔ aporɔ anɔpa, kye nʼahaboa we,

na ɛduru anwummerɛ a, ɔkyekyɛ ɛnam nkaeɛ no.”

28Yei ne nhyira a Israel mmusuakuo dumienu no agya de hyiraa wɔn; obiara ne sɛdeɛ ɛfata no.

Yakob Wuo Ne Ne Sie

29Yakob rebɛwuo no, ɔka kyerɛɛ wɔn hyɛɛ wɔn sɛ, “Aka kakraa bi, na wɔrebɛfa me akɔka me mpanimfoɔ ho. Sɛ mewu a, monsie me wɔ ɔboda a ɛwɔ Hetini Efron afuo a wɔsiee me mpanimfoɔ mu no mu. 30Ɛno ne ɔboda ne afuo a ɛwɔ Makpela, a ɛbɛn Mamrɛ a ɛwɔ Kanaan asase so no. Abraham tɔɔ saa ɔboda no firii Hetini Efron nkyɛn, de yɛɛ amusieeɛ. 31Saa ɔboda no mu na wɔsiee Abraham ne ne yere Sara. Ɛhɔ ara nso na wɔsiee Isak ne ne yere Rebeka, na mesiee Lea nso. 32Me nana Abraham tɔɔ afuo no ne ɔboda a ɛka ho no nyinaa firii Hetifoɔ no nkyɛn.”

33Ɛberɛ a Yakob kasa kyerɛɛ ne mma no wieeɛ no, ɔmaa ne nan so guu ne mpa so wuiɛ. Wɔkɔsiee no wɔ ne mpanimfoɔ nkyɛn.