Génesis 3 – OL & HLGN

O Livro

Génesis 3:1-24

A queda do homem

1A serpente era o mais astuto de todos os animais selvagens que o Senhor Deus tinha criado. Então aproximou-se e disse à mulher: “É verdade que Deus disse que não deviam comer de nenhuma das árvores do jardim?”

2“Não. Nós podemos comer do fruto de todas as árvores do jardim. 3Só da árvore que está no meio é que não devemos comer. Dessa é que Deus disse que não devíamos comer e nem sequer tocar-lhe, senão morreríamos.”

4“Não morrem nada!”, retorquiu-lhe a serpente. 5“Deus sabe muito bem que no mesmo instante em que comerem esse fruto os vossos olhos abrir-se-ão e, tal como Deus, serão capazes de distinguir o bem do mal!”

6A mulher vendo que a árvore era agradável, que o fruto era bom para alimento, belo, fresco e apetecível, e que ainda por cima lhe daria entendimento, chegou-se, apanhou do fruto, começou a comer e ofereceu ao marido que com ela estava, e ele também comeu. 7Enquanto comiam, começaram a dar-se conta de que estavam nus, e não se sentiam à vontade. Foram então arrancar folhas de figueira que coseram para se cobrirem à volta da cintura.

8Ao cair a tarde daquele dia ouviram o Senhor Deus a passar através do jardim. Então esconderam-se por entre o arvoredo. 9O Senhor Deus chamou por Adão: “Onde estás?”

10“Ouvi-te a passar pelo jardim”, respondeu Adão, “e não quis que me visses nu. Então escondi-me.”

11“Mas quem te mostrou que estavas nu? Comeste do fruto daquela árvore sobre a qual te avisei?”

12Ele respondeu: “A mulher que me deste por companheira é que me deu do fruto dessa árvore e eu comi.”

13O Senhor Deus perguntou à mulher: “Porque é que fizeste isso?”

“Foi a serpente que me enganou.”

14O Senhor Deus dirigiu-se pois à serpente:

“Este é o teu castigo; de entre todos os animais, serás o único que é amaldiçoado. Terás de rastejar no pó da terra e comê-lo toda a tua vida.

15De agora em diante tu e a mulher serão inimigas, assim como os descendentes de ambas. O descendente da mulher te esmagará a cabeça, enquanto tu lhe ferirás o calcanhar.”

16E à mulher disse:

“Terás de ter filhos com custo e dor. Desejarás muito a afeição do teu marido e este terá predomínio sobre ti.”

17E para Adão:

“Porque deste ouvidos à tua mulher e comeste o fruto que te avisei que não tocasses, o solo da terra será maldito por tua causa. Terás de lutar a vida inteira para tirares da terra a tua subsistência. 18Dar-te-á muitos espinhos e cardos, mas tu comerás das suas verduras. 19Terás de suar muito durante a vida toda, para teres o sustento, até que morras e voltes para a terra donde foste tirado. Porque fundamentalmente és terra e para a terra voltarás.”

20Portanto, Eva foi o nome que Adão chamou à sua mulher, “porque”, disse ele, “se tornará a mãe de toda a humanidade.”

21O Senhor Deus vestiu Adão e Eva com peles de animais. 22Disse então o Senhor Deus: “Agora que o homem adquiriu a mesma capacidade que nós, de conhecer o bem e o mal, é preciso que não venha a comer também o fruto da árvore da vida e viva eternamente.” 23Por isso, o Senhor Deus baniu-o do jardim do Éden e mandou-o cultivar a terra, a própria terra donde tinha sido tirado. 24E depois de o ter tirado dali, pôs querubins a oriente do jardim, os quais, com uma espada flamejante, guardavam o caminho de acesso à árvore da vida.

Ang Pulong Sang Dios

Genesis 3:1-24

Ang Pagpakasala sang Tawo

1Karon, sa tanan nga maila nga sapat nga ginhimo sang Ginoong Dios, ang man-og amo ang labing maayo magpadihot. Isa sadto ka tion, ginpamangkot sang man-og ang babayi, “Matuod gid bala nga ginadilian kamo sang Dios nga magkaon sang bisan ano nga bunga sang kahoy sa katamnan?” 2Nagsabat ang babayi, “Makakaon kami sang bisan ano nga bunga sang kahoy diri sa katamnan, 3luwas lang sang bunga sang kahoy nga ara sa tunga sang sini nga katamnan. Kay nagsiling ang Dios nga indi gid kami magkaon sang bunga sang sina nga kahoy ukon bisan magtandog lang sini. Kay kon himuon namon ina, mapatay kami.” 4Pero nagsiling ang man-og, “Indi matuod nga mapatay kamo! 5Nagsiling ang Dios sina tungod kay nahibaluan niya nga kon kaunon ninyo ina, masanagan kamo, kag mangin pareho kamo sa iya nga nakahibalo kon ano ang maayo kag ang malain.”

6Sang makita sang babayi nga ang kahoy manami tulukon kag ang iya mga bunga manamit kaunon, kag tungod nga naghandom siya nga mangin maalam, nagkuha siya sang bunga kag nagkaon. Ginhatagan man niya ang iya bana kag nagkaon man siya. 7Pagkatapos nila kaon, nakaintiendi sila kon ano ang maayo kag ang malain, kag natalupangdan nila nga hublas gali sila. Gani nagtambi-tambi sila sang mga dahon sang kahoy nga higera3:7 higera: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. para itabon sa ila lawas.

8Sang mabulubugnaw na sang hapon, nabatian nila nga nagalakat ang Ginoong Dios sa katamnan. Gani nagpanago sila sa kakahuyan. 9Pero gintawag sang Ginoong Dios ang lalaki kag ginpamangkot, “Diin ka?” 10Nagsabat ang lalaki, “Nabatian ko ikaw sa katamnan, gani nagpanago ako kay nahadlok ako tungod kay hublas ako.” 11Nagpamangkot ang Ginoong Dios, “Sin-o bala ang nagsiling sa imo nga hublas ka? Nagkaon ka bala sang bunga sang kahoy nga ginsiling ko sa imo nga indi mo pagkaunon?” 12Nagsabat ang lalaki, “Ang babayi abi nga ginpaupod mo sa akon ginhatagan niya ako sang bunga sang sadto nga kahoy kag ginkaon ko.”

13Ginpamangkot dayon sang Ginoong Dios ang babayi, “Ngaa bala ginhimo mo ato?” Nagsabat ang babayi, “Gindayaan abi ako sang man-og. Amo ato nga nagkaon ako.”

Naghatag ang Dios sang Silot

14Gani nagsiling ang Ginoong Dios sa man-og, “Tungod nga ginhimo mo ini, pagasilutan ko ikaw. Sa tanan nga sapat, ikaw lang gid ang magaagom sini nga sumpa: sa bug-os mo nga kabuhi magakamang ka paagi sa imo tiyan, kag ang imo baba permi lang masudlan sang yab-ok. 15Ikaw kag ang babayi magakontrahanay. Ang imo kaliwat kag ang iya kaliwat3:15 kaliwat: ukon, mga kaliwat. magakontrahanay man. Dunuton niya ang imo ulo kag kadton mo ang iya tikod.”

16Nagsiling man siya sa babayi, “Tungod sang imo ginhimo, dugangan ko ang imo pag-antos sa pagbusong kag ang imo kasakit sa pagbata. Pero sa pihak sina, handumon mo gihapon ang imo bana, kag magagahom siya sa imo.”3:16 handumon… sa imo: o, tinguhaan mo nga gamhan ang imo bana, pero magagahom siya sa imo.

17Nagsiling man siya sa lalaki, “Tungod kay nagpati ka sa imo asawa kag nagkaon sang bunga sang kahoy nga gindumili ko sa imo, pakamalauton ko ang duta. Gani sa bug-os mo nga kabuhi magapangabudlay ka sing tudo-tudo para makakaon ka. 18Magatubo sa duta ang tunukon nga mga tanom, kag magakaon ka sang mga gintanom sa uma. 19Kinahanglan nga magpangabudlay ka sing tudo-tudo agod makakaon ka, hasta nga magbalik ka sa duta nga amo ang imo ginhalinan. Tungod nga sa duta ka naghalin, gani sa duta ka man magabalik.”

20Gin-ngalanan ni Adan3:20 Adan: buot silingon sa Hebreo, lalaki; ukon, katawhan. ang iya asawa nga “Eva”3:20 Eva: posible ang buot silingon sa Hebreo, nagakabuhi. tungod kay siya ang mangin iloy sang tanan nga tawo. 21Dayon naghimo ang Ginoong Dios sang bayo nga halin sa panit sang sapat para kay Adan kag sa iya asawa.

Ginpahalin si Adan kag si Eva sa Katamnan sang Eden

22Dayon nagsiling ang Ginoong Dios, “Karon ang tawo nangin pareho na sa aton nga nakahibalo kon ano ang maayo kag ang malain. Kinahanglan nga indi gid siya pagtugutan nga magkaon sang bunga sang kahoy nga nagahatag sang kabuhi, kay kon magkaon siya, magapabilin siya nga buhi sa wala sing katapusan.” 23Gani ginpahalin siya sang Ginoong Dios sa katamnan sang Eden sa pagpanguma sang duta nga amo ang iya ginhalinan.

24Sang nakahalin na ang tawo, nagbutang ang Ginoong Dios sang mga kerubin3:24 kerubin: Tan-awa ang Lista sang mga Pulong sa likod. sa sidlangan dampi sang katamnan sang Eden. Kag nagbutang man siya sang espada nga nagadabadaba kag nagatiyog agod wala sing may makapalapit sa kahoy nga nagahatag sang kabuhi.