Unidade no corpo de Cristo
1Suplico-vos pois, eu que sou prisioneiro por causa do meu serviço ao Senhor, que se conduzam de uma maneira digna da chamada que receberam de Deus. 2Comportem-se com toda a humildade, delicadeza e paciência uns com os outros, numa base de amor. 3Procurem conservar entre vocês a unidade que o Espírito Santo produziu com laços de paz. 4Somos todos um só corpo e temos todos o mesmo Espírito e fomos todos chamados para uma mesma esperança. 5Existe um só Senhor, uma só fé, um só batismo. 6Temos um só Deus, que é Pai de todos nós, que está acima de todos e que vive em nós e através de nós.
7Contudo, ele concedeu a cada um de nós um dom especial de acordo com a generosidade de Cristo. 8É o que dizem as Escrituras:
“Tendo subido ao céu,
levou consigo os que estavam cativos,
e deu dons aos homens.”4.8 Sl 68.18.
9Ora quando diz que ele subiu, significa que antes desceu das alturas até às profundidades da Terra. 10Mas aquele que desceu também subiu às partes celestiais para encher o universo com a sua presença.
11Foi ele quem deu estes dons à igreja: os apóstolos, os profetas, os evangelistas, os pastores e os ensinadores. 12A responsabilidade deles é o aperfeiçoamento dos crentes para fazerem o trabalho de Deus e edificar a igreja, o corpo de Cristo, 13até que todos cheguemos à unidade na fé e ao pleno conhecimento do Filho de Deus, atingindo a maturidade completa conforme o modelo da pessoa de Cristo!
14Então não seremos mais como crianças instáveis, variando com facilidade de ideias e de sentimentos, influenciados pelos ventos de doutrinas várias que nos empurram ora para um lado ora para o outro, ao sabor de pessoas sem escrúpulos que astuciosamente procuram arrastar as almas para o erro. 15Em vez disso, seguindo a verdade em amor, possamos crescer em todos os aspetos da nossa vida, segundo Cristo, que é a cabeça da igreja. 16Sob a sua orientação, o corpo inteiro é perfeitamente ligado entre si. À medida que cada parte faz o seu trabalho específico, isso ajudará as outras partes a crescer, para que todo o corpo seja saudável e edificado em amor.
Viver como filhos da luz
17Por isso, quero avisar-vos, em nome do Senhor, que não andem mais como os gentios que deambulam em pensamentos ilusórios. 18Os seus entendimentos estão obscurecidos; a sua ignorância das coisas espirituais e a sua insensibilidade à voz divina afastou-os da vida de Deus. 19Tendo feito calar a voz das suas consciências, entregaram-se a tudo o que é imoralidade, procurando com avidez satisfazer os seus desejos corruptos.
20Mas esse não é o caminho que Cristo vos ensinou! 21Se prestaram ouvidos à sua voz, sabem bem como em Jesus está a verdade, e foi nela que foram instruídos. 22Vocês foram ensinados, relativamente à forma de vida que levavam anteriormente, que se devem desfazer dessa velha natureza que vai apodrecendo na sua própria imoralidade, nas suas ilusões. 23E que o vosso entendimento se deve renovar nas atitudes a tomar na vida. 24Devem revestir-se do novo homem que é criado por Deus e que se manifesta na verdadeira justiça e na santidade.
25Por isso, deixem a mentira e falem verdade uns com os outros, porque somos membros de um só corpo. 26Não pequem, deixando que a ira vos domine. Antes que o dia acabe, coloquem um fim à vossa irritação. 27Não deem ocasião para que o Diabo encontre meio de vos fazer cair. 28Aquele que roubava ou explorava fraudulentamente pare com isso de uma vez. Trabalhe e ganhe a vida pelos seus próprios meios, honestamente, de forma até a poder ajudar outros menos favorecidos.
29Não saia da vossa boca nenhuma palavra suja; que tudo o que for dito sirva de ajuda e encorajamento para aqueles que vos ouvem. 30Não entristeçam o Espírito Santo de Deus, o qual vos marcou com um selo, como garantia da vossa redenção. 31Façam desaparecer do vosso meio todo o mau humor, assim como a cólera, a ira, as discussões, tal como as injúrias e as revoltas rancorosas. 32Em vez disso, sejam amáveis e compassivos uns para com os outros, perdoando-vos mutuamente, como Cristo também vos perdoou.
Jedność w kościele
1Jako więzień Pana zachęcam was, abyście żyli w zgodzie z waszym powołaniem. 2Bądźcie pokorni, łagodni i cierpliwi. Z miłością znoście nawzajem swoje słabości. 3Z oddaniem dbajcie o duchową jedność, zachowując między sobą pokój.
4Tworzymy jedno wspólne ciało. Boży Duch jest również jeden i zostaliśmy powołani do jednej wspólnej nadziei. 5Jest tylko jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest, 6i jeden wspólny Ojciec nas wszystkich, który panuje nad wszystkimi, działa przez wszystkich i mieszka w nas wszystkich. 7A każdy z nas otrzymał od Chrystusa jakiś szczególny dar. 8Pismo mówi:
„Wstępując do nieba,
zabrał ze sobą jeńców,
a ludziom rozdał dary”.
9Czy słowo „wstąpił” nie oznacza, że najpierw musiał zstąpić do otchłani ziemi? 10Tak! Ten, który zstąpił do otchłani, potem wstąpił do nieba, aby napełnić swoją obecnością cały wszechświat. 11To właśnie On, Chrystus, ustanowił w kościele apostołów, proroków, ewangelistów oraz pasterzy i nauczycieli. 12Ich zadaniem jest przygotowywanie świętych do służby, mającej na celu budowanie ciała Chrystusa—kościoła, 13abyśmy wszyscy osiągnęli całkowitą jedność wiary, w pełni poznali Syna Bożego i stali się doskonali, na wzór Chrystusa.
14Nie bądźmy jak dzieci, które łatwo wierzą w fałszywe informacje i ulegają sprytnym kłamstwom przewrotnych ludzi. 15Zamiast tego, z miłością mówmy sobie prawdę i coraz bardziej upodabniajmy się do Chrystusa, który jest Głową swojego ciała—kościoła. 16Dzięki Niemu całe to ciało jest doskonale połączone w jedną całość, a każda jego część we właściwy sobie sposób służy innym, tak że cały organizm coraz bardziej się rozwija i rośnie w miłości.
Dzieci światła
17Dlatego też ostrzegam was w imieniu Pana: Nie postępujcie jak niemądrzy poganie! 18Ich umysły są bowiem pogrążone w ciemności i dlatego nie mają oni nic wspólnego z życiem dla Boga. Jest to spowodowane ich niewiedzą i twardym sercem. 19Ludzie ci znieczulili swoje sumienie i rzucili się w wir wszelkiego rodzaju nieczystości i rozwiązłości.
20Wy jednak nie tego nauczyliście się od Chrystusa. 21Skoro usłyszeliście o Nim i poznaliście Jego prawdę, 22to wiecie, że musicie porzucić dawne, grzeszne życie, zepsute z powodu zwodniczych pragnień. 23Macie również poddać się Duchowi Świętemu, aby nieustannie zmieniał wasz sposób myślenia. 24Stawajcie się nowymi ludźmi, prawymi i świętymi, stworzonymi na obraz Boga.
25Dlatego odrzućcie kłamstwo i mówcie sobie nawzajem prawdę—należycie przecież do jednego ciała! 26Wyrażajcie swój gniew, ale nie pozwalajcie, aby prowadził was do grzechu. A jeśli tak się stanie, rozwiążcie problem jeszcze przed zachodem słońca, 27aby nie dawać diabłu okazji do działania. 28Kto dotychczas kradł, niech teraz przestanie. Niech się weźmie do uczciwej pracy, aby dzięki zarobionym pieniądzom mógł pomagać potrzebującym.
29Niech z waszych ust nie wychodzi żadne złe słowo, ale tylko dobre—umacniające innych w wierze lub pomagające im w ich problemach. 30Nie zasmucajcie swoim życiem Ducha Świętego, którym Bóg opieczętował was, gwarantując wam w ten sposób zbawienie. 31Usuńcie spośród siebie wszelkie zgorzknienie, gwałtowne reakcje, gniew, krzyk i ostre słowa. Odrzućcie także złość. 32Bądźcie wobec siebie łagodni i współczujący. Przebaczajcie sobie nawzajem, tak jak Bóg—ze względu na Chrystusa—przebaczył wam.
