Eclesiastes 4 – OL & AKCB

O Livro

Eclesiastes 4:1-16

Observando a vida

1Seguidamente, pus-me a observar todas as opressões que se praticam sobre a face da Terra, as lágrimas dos oprimidos, sem haver ninguém que intervenha a favor deles, ao mesmo tempo que o poder se concentra do lado dos opressores. 2Acho que os mortos são mais felizes do que os vivos. 3Mais felizes do que uns e outros são os que ainda não nasceram e não viram todas as maldades que se praticam na Terra.

4Então descobri que a força que impele os homens para o sucesso é a inveja para com o seu próximo. Também isto é ilusão e uma corrida atrás do vento!

5O tolo cruza os braços e não quer trabalhar, quase preferindo morrer de fome. 6Está convencido que é melhor conquistar uma mão-cheia de descanso do que duas mãos-cheias de canseira, correndo atrás do vento.

7Observei também outra situação absurda que existe sobre a Terra. 8É o caso do homem que vive absolutamente sozinho, sem filhos e sem irmãos, e que mesmo assim trabalha, sem descanso, para enriquecer cada vez mais. A quem vai ele deixar o que tem, afinal? Porque se priva ele de tanto? Esta é, sem dúvida alguma, uma forma errada e absurda de viver.

9O trabalho realizado por dois é sempre mais proveitoso. 10Se um cair, o outro levanta-o; se estiver sozinho, ao cair, ver-se-á em grande dificuldade. 11Também, numa noite fria, se dois dormirem juntos, poderão aquecer-se um ao outro, mas como se aquecerá aquele que dorme só? 12Duas pessoas podem resistir melhor a um ataque do que uma só. Um cordão de três dobras não rebenta com facilidade!

13Vale muito mais um jovem pobre, mas sábio, do que um rei velho e insensato que recusa todo e qualquer conselho. 14E isso, ainda que tal jovem tenha saído da prisão para reinar ou tenha nascido na pobreza. 15Toda a gente correria a ajudar um jovem nessas condições, que há de suceder ao rei. 16Pois poderá tornar-se o chefe de toda uma nação e ser muito popular. No entanto, as gerações seguintes não virão a ter por ele nenhum entusiasmo. Mais uma vez, tudo isto é ilusão! É como andar atrás do vento!

Akuapem Twi Contemporary Bible

Ɔsɛnkafo 4:1-16

Nhyɛso, Adwumaden, Ankonam

1Bio, mehwɛ mihuu nhyɛso a ɛrekɔ so wɔ owia yi ase:

Mihuu wɔn a wɔredi wɔn nya no nusu

na wonni ɔwerɛkyekyefo biara;

tumi no wɔ wɔn nhyɛsofo no nsam

na wonni ɔwerɛkyekyefo biara.

2Na mekae se: Awufo a

wɔawuwu dedaw no,

ani gye sen ateasefo;

wɔn a wɔda so wɔ nkwa mu no.

3Na nea oye sen baanu yi

ne nea onnya mmae,

nea onnya nhuu bɔne a

wɔyɛ wɔ owia yi ase.

4Na mihuu sɛ adwumayɛ mu ɔbrɛ ne nea onipa tumi yɛ nyinaa nnyinaso ne sɛ nʼani bere ne yɔnko. Eyi nso yɛ ahuhude, mmirika a wotu taa mframa.

5Ɔkwasea bobɔw ne nsa gu ne ho

na ɔsɛe ne ho.

6Nsammua baako a asomdwoe wɔ mu

ye sen nsammua abien a ɔbrɛ bata ho;

ɛte sɛ nea wotaa mframa.

7Afei nso mihuu biribi a ɛnka hwee wɔ owia yi ase:

8Na ɔbarima bi wɔ hɔ a ɔyɛ ankonam;

onni ɔbabarima anaa onuabarima.

Nʼadwumaden amma nʼawie da,

nanso nʼani ansɔ nʼahonya.

Obisaa ne ho se, “Na hena na merebrɛ ama no,

na adɛn nti na mede anigye kame me kra?”

Eyi nso yɛ ahuhude,

ɛyɛ ɔhaw kwa.

9Baanu ye sen ɔbaakofo,

efisɛ wonya wɔn brɛ so mfaso a ɛsɔ ani:

10Sɛ ɔbaako hwe ase a

ne yɔnko betumi aboa no.

Nanso onipa a ɔhwe ase a

onni ɔboafo no, yɛ mmɔbɔ.

11Bio, sɛ baanu da bɔ mu a wɔka wɔn ho hyew.

Na ɛbɛyɛ dɛn na ankonam bɛka ne ho hyew?

12Ɔbaakofo de, wobetumi aka no ahyɛ

nanso baanu tumi pere wɔn ti.

Hama a wɔawɔ no mmɛsa no, wontumi ntetew mu ntɛm.

Nkɔso Yɛ Adehunu

13Ɔbabun nyansafo a odi hia ye sen ɔhene akwakoraa a ɔyɛ ɔkwasea na ontie kɔkɔbɔ bio. 14Ebia na ɔbabun no fi afiase na obedii ade anaasɛ wɔwoo no too ohia mu wɔ adehye abusua mu. 15Mihuu sɛ wɔn a wɔtenaa ase na wɔnantew owia yi ase nyinaa dii ɔbabun no akyi, nea odii ɔhene no ade no. 16Nnipadɔm a wontumi nkan wɔn dii nʼakyi. Nanso nkyirimma no ani annye ne ho. Eyi nso yɛ ahuhude, ɛte sɛ wotaa mframa.