A Páscoa
(Êx 12.14-20; Lv 23.5-8; Nm 28.16-25)
1Lembrem-se sempre de celebrar a Páscoa durante o mês de Abibe, porque foi numa noite desse mês que o Senhor, o vosso Deus, vos tirou do Egito. 2O vosso sacrifício de Páscoa será ou um cordeiro ou um boi, oferecido ao Senhor, vosso Deus, no lugar que o Senhor escolher para habitação do seu nome. 3Comam esse sacrifício com pão sem fermento durante sete dias, para se lembrarem daquele que comeram enquanto escapavam do Egito. Isto é para se lembrarem que deixaram o Egito com tal pressa que não tiveram tempo de deixar o pão fermentar. Lembrem-se desse dia durante toda a vossa vida. 4Durante sete dias não haverá fermento nas vossas casas; além disso, nada do cordeiro pascal será deixado para a manhã seguinte.
5A Páscoa não é para ser celebrada em qualquer das cidades, que o Senhor, vosso Deus, vos dará, 6mas sim no lugar que o Senhor tiver escolhido para o seu santuário. Celebrem o sacrifício ali, na tarde do dia do aniversário do acontecimento, ao fim do dia, ao pôr-do-sol. 7Cozam o cordeiro e comam-no, depois voltem para as vossas casas na manhã seguinte. 8Durante seis dias não comerão pão feito com fermento. No sétimo dia haverá uma reunião solene do povo de cada povoação perante o Senhor, vosso Deus. Não façam qualquer espécie de trabalho nesse dia.
A festa das semanas
(Lv 23.15-22; Nm 28.26-31)
9Sete semanas após o começo das colheitas, 10haverá outra festividade, na presença do Senhor, vosso Deus, chamada a festa das semanas. Nessa altura, tragam uma oferta voluntária que será proporcional em valor à bênção que receberam, de acordo com a colheita. 11Será uma ocasião de se alegrarem perante o Senhor, vosso Deus, com a vossa família e com todos os da casa, no lugar que ele escolher para habitação do seu nome. Não se esqueçam de incluir os levitas da vossa localidade nessa festa, como também os estrangeiros, as viúvas e os órfãos. Convidem-nos a acompanharem-vos nessa celebração. 12Lembrem-se que foram escravos no Egito! Por isso, tenham cuidado de seguir à risca este mandamento.
A festa dos tabernáculos
(Lv 23.33-43; Nm 29.12-39)
13Uma outra celebração será a festa dos tabernáculos que deverá ser realizada durante sete dias, no final da época das colheitas, depois do grão ter sido guardado e o vinho pisado no lagar. 14Há de ser uma ocasião de se alegrarem juntos, com a vossa família e os vossos escravos. Nunca se esqueçam de convidar também os levitas e os estrangeiros, os órfãos e viúvas da vossa localidade. 15Durante sete dias celebrarás esta festividade no santuário, no sítio que o Senhor, vosso Deus, tiver escolhido. Será uma oportunidade de expressar profunda gratidão e ação de graças ao Senhor pelas suas bênçãos, representadas numa tão boa colheita e em muitas outras coisas. Será um tempo de grande alegria.
16Cada homem de Israel deverá apresentar-se ao Senhor, seu Deus, no lugar que ele tiver escolhido, três vezes ao ano, para estas três festas:
a festa dos pães sem fermento,
a festa das semanas,
e a festa dos tabernáculos.
Em cada uma destas ocasiões tragam um presente ao Senhor. 17Deem o que está nas vossas possibilidades, de acordo com o que o Senhor, vosso Deus, vos abençoou.
Os juízes
18Designem juízes e funcionários administrativos para todas as cidades que o Senhor, vosso Deus, vos dá. Eles administrarão a justiça em todas as partes da terra. 19Nunca torçam a justiça em benefício de um rico, por exemplo, nem se deixem nunca comprar por presentes; porque o suborno cega os olhos até dos sábios e transtorna as palavras dos justos. 20Deve prevalecer só a justiça. É essa a única forma de terem sucesso na terra que o Senhor, vosso Deus, vos dá.
Não à idolatria
21Nunca ergam altares e imagens de postes ídolos de Achera junto do altar do Senhor, vosso Deus. 22E nunca levantem pilares religiosos, porque o Senhor, vosso Deus, os aborrece.
Пасха
1Држи месец авив и слави Пасху Господу, Богу своме, јер те је у месецу авиву, Господ, Бог твој, извео ноћу из Египта. 2Приноси Господу, Богу своме, на пасхалну жртву, живинче од твоје ситне и крупне стоке на месту које Господ одабере, да тамо настани своје име. 3Не једи с њим ништа што има квасца, него седам дана једи с њим бесквасни хлеб – хлеб невољнички – јер си у журби изашао из Египта, да би се целог свог живота сећао дана свога изласка из Египта. 4Квасац нека се не види на свему твојем подручју седам дана; и ништа од меса које жртвујеш увече првога дана не сме да остане преко ноћи до јутра.
5Пасху не смеш жртвовати ни у једном од твојих градова које ти даје Господ, Бог твој, 6него само на месту које одабере Господ, Бог твој, да тамо настани своје име. Само ту приноси Пасху увече по заласку сунца, у исто време кад си изашао из Египта. 7Кувај и једи на месту које је одабрао Господ, Бог твој. Онда се ујутро врати у своје шаторе. 8Шест дана једи бесквасни хлеб, а у седми дан нека буде свечано сабрање Господу, Богу твоме. Не ради никакав посао.
Празник седмица
9Изброј седам седмица; тих седам седмица почни да бројиш од првог замаха српа по зрелом житу. 10Тада слави празник Седмица Господу, Богу своме, приносећи добровољни прилог како те буде благословио Господ, Бог твој. 11Тада се весели пред Господом, Богом својим, ти, твоји синови и ћерке, твоје слуге и слушкиње, Левит који живи у твојим градовима, те странац, сироче и удовица, који живе у твојој средини, на месту које изабере Господ, Бог твој, да тамо настани своје име. 12Сећај се да си био роб у Египту. Зато држи и врши ове уредбе.
Празник Сеница
13Празник Сеница слави седам дана након што сабереш урод са свога гумна и из своје винске каце. 14Весели се на свом празнику, ти, твоји синови и ћерке, твоје слуге и слушкиње, Левит, те странац, сироче и удовица, који живе у твојим градовима. 15Седам дана слави празник Господу, Богу своме, на месту које одабере Господ, јер ће те Господ, Бог твој, благословити у свему што ти роди и у сваком послу кога се твоје руке лате, како би био у потпуности радостан.
16Трипут годишње нека се сви твоји мушки појаве пред Господом, Богом твојим, на месту које он изабере: за празник Бесквасних хлебова, за празник Седмица и за празник Сеница. Нико нека не долази пред Господа празних руку. 17Свако нека дарује што може, према благослову који је на тебе излио Господ, Бог твој.
Судије
18У свим својим градовима које ти даје Господ, Бог твој, постави судије и управитеље за своја племена, да по правди суде народу. 19Не искривљуј правду; не буди пристрасан; не примај мито, јер мито заслепљује очи мудрих и изврће речи праведника. 20Иди у потпуности за правдом, да би живео и заузео земљу који ти даје Господ, Бог твој.
Забрана служења другим боговима
21Не сади себи никакво дрво за Аштартин стуб поред жртвеника Господа, Бога твога, који подигнеш, 22нити подижи себи стубове, јер их Господ, Бог твој, мрзи.
