Cântico de Salomão 6 – OL & APSD-CEB

O Livro

Cântico de Salomão 6:1-13

As filhas de Jerusalém:

1Ó mais formosa entre as mulheres,

para onde foi o teu amado?

Estamos dispostas a ir procurá-lo contigo.

Ela

2O meu amor desceu ao seu jardim,

aos canteiros de bálsamo,

para apascentar os seus rebanhos e colher lírios.

3Eu sou do meu amado

e o meu amado é meu.

Ele apascenta o seu rebanho entre os lírios!

Ele

4Ó minha querida, és tão bela!

Tão encantadora como a terra de Tirza6.4 Tirza. Cidade que, devido à sua beleza, foi feita capital de Israel pelo rei Jeroboão.!

Sim, tão bela como Jerusalém!

A tua beleza conquistou-me,

como se se tratasse dum exército imponente.

5Desvia de mim os teus olhos,

porque eles me perturbam!

O teu cabelo, emoldurando-te o rosto,

é como um rebanho de cabras pastando em Gileade.

6Os teus dentes são como um rebanho de ovelhas recém-lavadas,

Todas elas têm gémeos;

não há estéreis entre elas.

7Como duas metades de romã,

assim são as tuas faces, escondidas atrás do teu véu.

8Sessenta são as rainhas,

oitenta as concubinas,

as virgens não têm conta.

9Mas tu, minha pomba, és única entre elas!

És perfeita, não tens rival!

As mulheres de Jerusalém ficaram encantadas, quando te viram,

e até as rainhas e as concubinas te louvam.

As filhas de Jerusalém:

10Quem é esta que aparece como a alva do dia,

formosa como a Lua,

pura como o Sol,

incondicionalmente conquistadora?

Ele

11Desci até ao bosque das nogueiras,

fui até ao vale para ver os novos frutos ali,

para ver se floresciam as vides

e se já brotavam as romeiras.

12Mas antes de me dar conta disso,

os meus pensamentos já me haviam sentado

no carro com o meu príncipe.

As filhas de Jerusalém:

13Volta, volta, ó sulamita!

Regressa para que possamos ver-te outra vez!

Ele

Porque querem olhar para uma simples rapariga de Sulam,

como para uma dança de Maanaim?

Ang Pulong Sa Dios

Awit ni Solomon 6:1-13

Ang mga Babaye sa Jerusalem

1O labing matahom nga babaye, hain na ang imong hinigugma? Diin siya paingon kay tabangan ka namo sa pagpangita kaniya?

Ang Babaye

2Miadto ang akong hinigugma sa iyang hardin nga puno sa mga tanom nga ginahimong pahumot. Pasabsabon niya didto ang iyang mga kahayopan, ug manguha siya ug mga liryo. 3Akoa siya ug ako iya usab. Ginapasabsab niya ang iyang mga kahayopan diha sa mga liryo.

Ang Lalaki

4Pagkatahom mo, mahal ko. Sama ikaw katahom sa siyudad sa Tirza ug sa Jerusalem. Madanihon ka gayod sama sa mga sundalo nga may mga bandera. 5Ayaw ako tan-awa kay madani ako kanimo. Ang imong buhok daw panon sa mga kanding nga nanglugsong gikan sa Bukid sa Gilead. 6Ang imong mga ngipon sama kaputi sa karnero nga bag-o lang gikaligoan. Walay nakulang niini ug maayo ang pagkaplastar niini. 7Ang imong nawong nga natabonan sa belo daw sama sa prutas sa pomegranata nga mapula-pula.

8Bisan may 60 pa ako ka mga asawa nga rayna, 80 ka mga asawa nga sulugoon, ug mga dalaga nga dili maihap, 9usa ra gayod ang akong hinigugma. Pinasahi gayod siya ug wala gayoy ikasaway diha kaniya. Siya lang gayod ang anak nga babaye sa iyang inahan ug paborito siya niini. Kon makita siya sa mga babaye ginapasidunggan nila siya, ug bisan ang mga rayna ug ang mga asawa nga sulugoon nakadayeg kaniya. 10Miingon sila, “Kinsa kining daw nagasubang nga adlaw ang katahom? Matahom siya sama sa bulan, ug maanyag sama sa adlaw. Madanihon kaayo siya sama sa mga sundalo nga may mga bandera.”

11Milugsong ako sa mga tamnanan sa kahoy nga almond sa pagtan-aw sa bag-ong mga tanom nga nanubo sa lugut. Gitan-aw ko kon nanalingsing na ang mga ubas ug kon namulak na ang mga pomegranata. 12Sa akong hilabihan nga kalipay, gibati ko nga daw nagsakay ako sa harianong karwahe uban sa akong hinigugma.

Ang mga Babaye sa Jerusalem

13Balik, dalaga sa Shulam. Balik aron masud-ongan ka namo pag-ayo.

Ang Lalaki

Nganong gusto man gayod ninyong makita ang dalaga sa Shulam nga mosayaw taliwala sa ubang mga mananayaw?