Apocalipse 9 – OL & APSD-CEB

O Livro

Apocalipse 9:1-21

1Tocou então a sua trombeta o quinto anjo. E vi uma estrela que caíra do céu sobre a Terra e foi-lhe dada a chave do abismo insondável. 2E quando o abriu, saiu dali fumo, como se fosse de uma imensa fornalha, a ponto de escurecer completamente o ar e o Sol.

3E saíram gafanhotos, do meio daquele grande fumo, que desceram sobre a Terra. E deram-lhes poder para ferroar como os escorpiões. 4Foi-lhes dito que poupassem a vegetação da Terra, a erva, os arbustos, as árvores, e que atacassem somente as pessoas que não tinham nas suas testas a marca de Deus. 5Não deviam matá-las, mas sim torturá-las, durante cinco meses, com um sofrimento semelhante ao que provoca a picada do escorpião. 6Durante esse tempo os homens hão de querer morrer, procurando matar-se e não serão capazes de o fazer: a morte não lhes virá, fugirá deles!

7Esses gafanhotos pareciam cavalos aparelhados para a guerra. Traziam na cabeça algo como coroas de ouro e o seu focinho assemelhava-se ao rosto de homens. 8Tinham na cabeça cabelos compridos, como as mulheres, e viam-se-lhes dentes como de leão. 9Traziam o peito protegido por uma couraça de ferro e quando batiam as asas faziam barulho como um batalhão de carros de combate avançando para a guerra. 10Tinham caudas armadas de um ferrão, tal como os escorpiões, e era com isso que podiam ferir as pessoas, durante cinco meses, como lhes tinha sido ordenado. 11O seu comandante é o anjo do abismo profundo, cujo nome em hebraico é Abadom, e em grego é Apolion, que quer dizer “Destruidor”.

12Assim terminou o primeiro “ai”, mas ainda hão de vir mais dois.

13O sexto anjo tocou a sua trombeta e ouvi uma voz que falava a partir dos quatro chifres do altar de ouro diante de Deus. 14Dirigia-se ao sexto anjo que tinha a trombeta, dizendo: “Solta os quatro anjos que estão amarrados junto do grande rio Eufrates.” 15Eles tinham sido mantidos prontos para aquele momento exato, precisamente para aquela hora, dia, mês e ano. Foram então soltos para que matassem uma terça parte da humanidade. 16E dirigiam um exército de 200 milhões de militares, segundo o número que ouvi anunciar.

17Os cavalos desse exército eram montados por cavaleiros com couraças cor de fogo umas, e outras azuis e amarelas. As cabeças dos cavalos assemelhavam-se às de leões, e saía fogo, enxofre incandescente e fumo das suas bocas. 18Assim mataram uma terça parte de toda a humanidade. 19O poder que tinham para matar estava nas suas bocas e também nas caudas, porque estas eram semelhantes a cabeças de serpentes que podiam ferir mortalmente.

20E os seres humanos que não foram mortos por essas pragas, mesmo assim não se arrependeram das suas obras más! Não quiseram abandonar o culto aos demónios, nem deixar os ídolos de ouro, prata, bronze, pedra e madeira, que não podem ver, nem ouvir, nem andar! 21Não quiseram arrepender-se dos seus assassínios, das suas bruxarias, dos seus atos de imoralidade sexual e dos seus roubos.

Ang Pulong Sa Dios

Gipadayag 9:1-21

1Ug ang ikalima nga anghel mipatingog sa iyang trumpeta, ug nakita ko ang usa ka bitoon nga nahulog sa yuta gikan sa langit. Kining bitoon gihatagag yabi alang sa kinahiladman sa yuta.9:1 kinahiladman sa yuta: puloy-anan sa daotan nga mga espiritu. 2Giablihan sa bitoon ang kinahiladman sa yuta, ug dayon migawas ang aso nga morag gikan sa dakong hurnohan. Mingitngit ang kalibotan tungod kay ang sidlak sa adlaw nasalipdan sa aso nga gikan sa bung-aw nga dili matugkad. 3Ug dili kay kana lang, gikan sa aso may nanggawas nga mga dulon nga mitugpa sa yuta, ug gihatagan silag gahom sa pagpanakit sama sa tanga. 4Gisultihan sila nga dili pasipad-an ang mga sagbot, ang mga kahoy, ug uban pa nga mga tanom. Ang mga tawo lang nga walay marka sa Dios diha sa ilang mga agtang ang ilang pasipad-an. 5Gitugotan ang mga dulon nga sakiton kadto nga mga tawo sulod sa lima ka bulan, apan wala sila tugoti sa pagpatay kanila. Ang kasakit sa ilang pinaakan sama sa pinaakan sa tanga. 6Busa sulod sa lima ka bulan, mangandoy ang mga tawo nga mamatay na, apan dili sila mamatay. Bisan gusto na gayod nilang mamatay, dili gayod sila mangamatay.

7Ang hitsura niadtong mga dulon morag mga kabayo nga andam na sa pagpakiggira. Diha sa ilang ulo may gitungtong nga morag korona nga bulawan ug ang ilang nawong morag nawong sa tawo. 8Ang ilang buhok morag buhok sa babaye, ug ang ilang mga ngipon morag ngipon sa liyon. 9Ang ilang mga dughan gitabonan sa morag taming nga puthaw, ug ang tingog sa ilang mga pako morag haguros sa daghang karwaheng giguyod sa mga kabayo paingon sa pagpakiggira. 10Ang ilang ikog sama sa ikog sa tanga nga malala, ug maoy ilang gamiton aron sakiton ang mga tawo sulod sa lima ka bulan. 11Adunay hari nga nagadumala kanila. Kini mao ang anghel nga miabre sa kinahiladman sa yuta. Ang iyang ngalan sa pinulongan nga Hebreo si Abadon, sa Griego si Apolyon, nga ang buot ipasabot Tiglaglag.

12Human na ang unang makahahadlok nga hitabo, apan may lain pang duha nga moabot.

13Unya ang ikaunom nga anghel mipatingog sa iyang trumpeta, ug nadungog ko nga may misulti gikan sa mga eskina sa halaran nga bulawan nga nagaatubang sa Dios. 14Miingon ang tingog sa ikaunom nga anghel nga may trumpeta, “Buhii na ang upat ka anghel nga gigapos didto sa dako nga suba sa Eufrates!” 15Busa gipangbuhian sila. Giandam na silang daan alang gayod nianang higayona, aron pamatyon nila ang ikatulong bahin sa tanang mga tawo. 16Gisuginlan ako nga ang gidaghanon sa ilang mga sundalo nga tigkabayo 200,000,000. 17Ug sumala sa gipakita kanako, mao kini ang hitsura sa mga kabayo ug sa mga nagasakay niini: may mga taming sa dughan ang mga tigkabayo, ug ang kolor sa ilang mga taming pula sama sa kalayo, asul sama sa sapiro, ug dalag sama sa asupre; ang ulo sa mga kabayo morag ulo sa liyon, ug sa baba niini may nagagawas nga kalayo, aso, ug asupre. 18Ug pinaagi niining tulo ka katalagman nga mao ang kalayo, aso, ug asupre nga nagagawas sa baba sa mga kabayo, nangamatay ang ikatulong bahin sa mga tawo. 19Ang gahom sa mga kabayo gikan sa ilang baba ug sa ilang ikog. Ang ilang ikog morag bitin nga malala, ug mao kini ang ilang gigamit sa pagpasakit sa mga tawo.

20Apan ang mga tawo nga nahibilin, nga wala mangamatay pinaagi niining tulo ka mga katalagman, wala pa gayod mobiya sa mga dios-dios nga ilang gibuhat. Nagpadayon pa gihapon sila sa pagsimba sa mga demonyo ug sa mga rebulto nga bulawan, plata, bronsi, bato, ug kahoy. Kini nga mga rebulto dili makakita, dili makadungog, ug dili makalakaw. 21Wala usab sila maghinulsol sa ilang pagpamatay, pagsalamangka, pagpakighilawas gawas sa kaminyoon, ug pagpangawat.