O rio da vida
1Finalmente o anjo mostrou-me o rio da água da vida, limpa e cristalina, que saía do trono de Deus e do Cordeiro, 2e que fluía pelo meio da rua principal da cidade. De cada lado do rio crescia a árvore da vida que produz doze colheitas de frutos, uma em cada mês do ano; as suas folhas são utilizadas para curar as nações.
3Ali não haverá mais maldição porque o trono de Deus e do Cordeiro ali estarão. Os seus servos o adorarão, 4e verão diretamente o seu rosto. Terão gravado nas testas o nome de Deus. 5Ali nunca mais haverá noite e não serão precisos candeeiros. E tão-pouco o Sol é necessário, porque o Senhor Deus é a sua luz. E eles reinarão com o seu Deus para sempre.
6O anjo disse-me: “Estas palavras são inteiramente dignas de confiança e verdadeiras. Deus, o Senhor, que inspirou os profetas que falaram em seu nome, foi quem enviou agora o seu anjo para mostrar, a todos aqueles que põem as suas vidas ao seu serviço, as coisas que hão de acontecer brevemente.”
Jesus vem!
7“Atenção, porque o meu regresso está próximo! Feliz é aquele que guarda no coração as palavras proféticas deste livro.”
8Eu, João, sou aquele que vi e ouvi todas estas coisas. E quando as vi e ouvi, lancei-me ao chão para adorar o anjo que me tinha mostrado tudo aquilo. 9Mas ele impediu-me: “Não, não faças tal coisa! Porque eu sou teu companheiro de serviço, assim como dos teus irmãos, os profetas, e de todos os que aceitam o que está revelado neste livro. Só a Deus deves adorar.
10Não mantenhas em segredo as palavras proféticas deste livro”, disse-me ele. “Porque já está próximo o tempo em que elas se vão cumprir. 11O que pratica a injustiça continue a praticá-la. O que é mau continue a ser mau. O que é justo continue a ser justo. O que é santo continue a santificar-se.”
12“Eu virei em breve, trazendo a recompensa que cada um merece de acordo com as suas obras. 13Eu sou o Alfa e o Ómega, o primeiro e o último, a origem e o fim.”
14Felizes são todos os que lavam as suas roupas, para que tenham direito a entrar na cidade pelas portas e comer do fruto da árvore da vida. 15Mas ficarão de fora os cães (os impuros e inimigos de Deus), assim como os que se dedicam à feitiçaria e ao ocultismo, e os que praticam imoralidade sexual, e os assassinos, e os que praticam idolatria, e todos os que mentem e amam a mentira.
16“Eu, Jesus, enviei o meu anjo para vos revelar todas estas coisas destinadas às igrejas. Eu sou a própria raiz e descendência de David! Eu sou a radiosa estrela da manhã!”
17O Espírito Santo e a esposa dizem: “Vem!” E quem ouvir este apelo diga também: “Vem!” Quem tem sede, que se aproxime. Que todo aquele que quiser beba de graça da água da vida. 18Eu declaro solenemente a todo aquele que ouvir as palavras proféticas deste livro que, se alguém lhes acrescentar alguma coisa, Deus o castigará com as pragas que nele estão escritas. 19E se alguém tirar, seja o que for, às palavras proféticas deste livro, Deus lhe retirará a sua participação na árvore da vida e na cidade santa, que estão descritas neste livro.
20Aquele que revelou estas coisas afirma: “Sim, em breve voltarei!”
Que assim seja! Pois vem, Senhor Jesus!
21Que Jesus Cristo, o Senhor, vos conceda a todos a sua graça. Amém!
जिनगी देवइया पानी के नदिया
1तब स्वरगदूत ह मोला जिनगी देवइया पानी के नदिया ला देखाईस, जेकर पानी ह इसफटिक के सहीं साफ रिहिस। ओ नदिया ह परमेसर अऊ मेढ़ा-पीला के सिंघासन ले सहर के गली के बीचों-बीच बोहावत रिहिस। 2नदिया के दूनों तीर म जिनगी के रूख रिहिस, जऊन म एक साल म बारह किसम के फर धरय – याने कि हर एक महिना ओम फर धरय अऊ ओ रूख के पान ले देस-देस के मनखेमन के बेमारी के इलाज होवत रिहिस। 3उहां कोनो किसम के सराप नइं होही। ओ सहर म परमेसर अऊ मेढ़ा-पीला के सिंघासन होही, अऊ ओकर सेवकमन ओकर अराधना करहीं। 4ओमन ओकर चेहरा ला देखहीं अऊ ओकर नांव ह ओमन के माथा म लिखाय होही। 5उहां कभू रात नइं होही। ओमन ला दीया या सूरज के अंजोर के जरूरत नइं पड़ही, काबरकि परभू परमेसर ह ओमन के अंजोर होही, अऊ ओमन सदाकाल तक राज करहीं।
6तब स्वरगदूत ह मोला कहिस, “ए बातमन बिसवास लइक अऊ सच अंय। परभू परमेसर जऊन ह अगमजानीमन ला अपन आतमा देथे, ओह अपन स्वरगदूत ला अपन सेवकमन करा ओ बातमन ला देखाय बर पठोय हवय, जऊन ह निकट भविस्य म होवइया हवय।”
यीसू के अवई
7यीसू ह कहिस, “देखव! मेंह जल्दी आवत हंव। धइन ए ओ, जऊन ह ए किताब के अगम के बातमन ला मानथे।”
8में यूहन्ना ए बातमन ला सुने अऊ देखे हवंव। अऊ जब मेंह एमन ला सुन अऊ देख चुकेंव, त जऊन स्वरगदूत ह मोला ए बातमन ला देखाईस, ओकर गोड़ खाल्हे मेंह ओकर अराधना करे बर गिरेंव। 9पर ओह मोला कहिस, “अइसने झन कर। मेंह घलो तोर सहीं अऊ तोर भाई अगमजानीमन सहीं अऊ ओ जम्मो झन जऊन मन ए किताब के बात ला मानथें, ओमन सहीं एक संगी सेवक अंव। परमेसर के अराधना कर।”
10अऊ ओह मोला फेर कहिस, “तेंह ए किताब के अगम के बातमन ला गुपत म झन रख, काबरकि समय ह लकठा आ गे हवय। 11जऊन ह अधरम करथे, ओह अधरम करते रहय। जऊन ह दुस्ट मनखे ए, ओह दुस्ट मनखे बने रहय। जऊन ह धरमी ए, ओह भलई करते रहय; अऊ जऊन ह पबितर ए, ओह पबितर बने रहय।”
12यीसू ह कहिस, “देखव! मेंह जल्दी आवत हंव। मेंह अपन इनाम ला अपन संग लेके आहूं अऊ हर एक मनखे ला ओकर काम के मुताबिक इनाम दूहूं। 13मेंह अलफा अऊ ओमेगा, पहिली अऊ आखिरी, आदि अऊ अंत अंव। 14धइन अंय ओमन, जऊन मन अपन कपड़ा ला धोथें। ओमन ला जिनगी के रूख म ले फर खाय के अधिकार अऊ कपाट म ले होके सहर के भीतर जाय के अधिकार मिलही। 15पर कुकुर, जादू-टोना करइया, छिनारी करइया, हतियारा, मूरती पूजा करइया अऊ लबरा बात अऊ काम करइयामन सहर ले बाहिर रहिहीं।”
16में यीसू ह अपन स्वरगदूत ला तुम्हर करा पठोय हवंव कि ओह कलीसियामन ला ए बात बतावय। मेंह दाऊद राजा के मूल अऊ बंसज अंव, अऊ मेंह बिहनियां के चमकत तारा अंव।
17पबितर आतमा अऊ दुल्हिन कहिथें, “आवव!” अऊ जऊन ह सुनथे, ओह कहय, “आवव!” जऊन ह पियासा हवय, ओह आवय; अऊ जऊन ह चाहथे, ओह जिनगी के पानी ला बिगर कोनो दाम के ले लेवय।
18में यूहन्ना ओ जम्मो मनखे ला चेतावत हंव, जऊन मन ए किताब के अगम के बात ला सुनथें; कहूं कोनो एम कुछू जोड़ही, त परमेसर ह ए किताब म लिखाय महामारीमन ला ओकर ऊपर लानही। 19अऊ कहूं कोनो अगम के ए किताब म ले कुछू बात ला निकारही, त परमेसर ह ए किताब म लिखाय जिनगी के रूख अऊ पबितर सहर म ले ओकर बांटा ला निकार दिही।
20जऊन ह ए बातमन के गवाही देथे, ओह कहिथे, “सही म, मेंह जल्दी आवत हंव।”
आमीन! हे परभू यीसू, आ।
21परभू यीसू के अनुग्रह परमेसर के मनखेमन ऊपर होवय। आमीन।
