Paulo pede orações
1Finalmente, irmãos, peço-vos que orem por nós, para que a palavra do Senhor se espalhe livremente e seja glorificada onde quer que chegue, como aconteceu convosco. 2Orem também para que sejamos livres de homens corruptos e maus; porque a fé não atinge todas as consciências. 3Mas o Senhor é fiel e vos fortalecerá e guardará dos ataques do Maligno. 4Confiamos em Deus que estão e continuarão a fazer aquilo que vos mandámos. 5Que o Senhor dirija os vossos corações no amor de Deus e na perseverança em Cristo.
Aviso contra a ociosidade
6Com toda a firmeza vos mandamos, irmãos, em nome de nosso Senhor Jesus Cristo, que não acompanhem aquele que, sendo cristão, levar uma vida desregrada, e não segundo as instruções que vos demos. 7Quando aí estivemos, não foi assim que vivemos, ociosos. E vocês sabem que devem imitar-nos. 8Nem nunca comemos de graça o pão de ninguém; antes, trabalhando noite e dia, procurámos ganhar o nosso sustento, de forma a não nos tornarmos pesados a ninguém. 9Não é que não tivéssemos direito a isso, mas para, através do nosso exemplo, mostrar como deveriam viver. 10Quando aí estivemos, uma das nossas regras de conduta era que quem não trabalha também não tem direito a comer.
11O certo é que ouvimos dizer que alguns no vosso meio levam uma vida desregrada, ocupando-se com futilidades. 12A esses mandamos, é uma ordem que damos, em nome do nosso Senhor Jesus Cristo, que trabalhem sossegadamente, comendo do pão ganho com o trabalho das suas próprias mãos. 13Irmãos, não se cansem de fazer o bem.
14E se alguém não se conformar com as instruções desta carta, chamem-no à atenção e suspendam-no de toda a colaboração convosco, para que se envergonhe. 15Não quer isto dizer que passem a considerá-lo como inimigo; mas devem aconselhá-lo como irmão.
Saudações finais
16Que o Senhor da paz, ele próprio, vos dê sempre a sua paz. Que o Senhor seja com todos vós.
17E agora a minha saudação pessoal, pelo meu próprio punho: Paulo. Este é, em todas as cartas que envio, o sinal de que são minhas.
18Que a graça do nosso Senhor Jesus Cristo seja com cada um!
داوای نوێژکردن
1لە کۆتاییدا ئەی خوشکان و برایانم، نوێژمان بۆ بکەن، تاکو پەیامی مەسیحی خاوەن شکۆ بە خێرایی بڵاوبێتەوە و شکۆدار بێت، هەروەک ئەوەی لەلای ئێوە ڕوویدا، 2هەروەها تاکو لە کەسانی بەد و خراپ ڕزگارمان بکات، چونکە هەمووان باوەڕیان نییە. 3بەڵام مەسیحی خاوەن شکۆ دڵسۆزە، ئەوەی دەتانچەسپێنێت و لە شەیتان دەتانپارێزێت. 4بەهۆی مەسیحی خاوەن شکۆوە متمانەمان بە ئێوە هەیە کە ئەوەی ڕامانسپاردوون دەیکەن و بەردەوام دەبن لەسەری. 5با عیسای مەسیحی خاوەن شکۆ خۆشەویستی خودا و دانبەخۆداگرتنی خۆی بخاتە دڵتانەوە.
ئاگاداری بۆ تەمبەڵەکان
6ئێستاش خوشکان، برایان، بە ناوی عیسای مەسیحی خاوەن شکۆمانەوە ڕاتاندەسپێرین کە لە هەر خوشک یان برایەک دوور بکەونەوە کە بە تەمبەڵی ژیان بەڕێ دەکات و بەگوێرەی ئەو فێرکردنە ناڕوات کە لە ئێمەوە وەریگرتووە. 7ئێوە خۆتان دەزانن کە دەبێت چۆن لاسایی ئێمە بکەنەوە، چونکە کاتێک لەلاتان بووین تەمبەڵ نەبووین، 8بەخۆڕایی نانی کەسمان نەخواردووە، بەڵکو شەو و ڕۆژ بە ڕەنج و ماندووبوون کارمان کردووە، تاکو نەبینە بار بۆ کەستان. 9ئەمەش نەک لەبەر ئەوەی مافمان3:9 ماف بۆ وەرگرتنی یارمەتی وەک خزمەتکارێک. نییە، بەڵکو بۆ ئەوەی خۆمان بکەین بە نموونە بۆ ئێوە تاکو لاساییمان بکەنەوە. 10تەنانەت کاتێک لەلاتان بووین ئەم ڕاسپاردەیەمان پێدان: «ئەوەی کار نەکات، ناخوات.»
11ئێمە بیستوومانە هەندێکتان بە تەمبەڵی دەژین و کار ناکەن و خۆتان لە کاروباری کەسانی دیکەدا هەڵدەقورتێنن. 12بە ناوی عیسای مەسیحی خاوەن شکۆوە ئامۆژگاری و فەرمان بەو کەسانە دەکەین کە بە هێمنی کار بکەن و نانی خۆیان بخۆن. 13خوشک و برایان، ئێوەش لە چاکەکاری ماندوو مەبن.
14ئەگەر کەسێک گوێڕایەڵی ئەو ڕاسپاردانە نەبوو کە لەم نامەیەدا هاتووە، دیاری بکەن و تێکەڵی مەبن تاکو شەرمەزار بێت. 15بە دوژمنی دامەنێن، بەڵکو وەک برایەک ئاگاداری بکەنەوە.
سڵاوی کۆتایی
16با مەسیحی پەروەردگاری ئاشتی خۆی لە هەموو کات و دۆخێکدا ئاشتیتان بداتێ. با مەسیحی خاوەن شکۆ لەگەڵ هەمووتان بێت.
17من پۆڵسم، ئەم سڵاوە دەستخەتی خۆمە. ئەمەش نیشانەیەکی ڕاستیی هەموو نامەکانی منە، من بەم شێوەیە نامە دەنووسم.
18با نیعمەتی عیسای مەسیحی خاوەن شکۆمان لەگەڵ هەمووتان بێت.
