David é ungido rei sobre Judá
1Então David perguntou ao Senhor: “Deverei voltar para Judá?” O Senhor respondeu-lhe: “Sim.” Perguntou ainda: “Para que cidade devo ir?” E o Senhor respondeu: “Para Hebrom.”
2David e as suas mulheres, Ainoã de Jezreel e Abigail, a viúva de Nabal do Carmelo, 3mais os seus homens com as respetivas famílias, mudaram-se para Hebrom. 4Os líderes de Judá vieram dar-lhe as boas vindas e consagraram-no rei sobre o povo de Judá.
Ao saber que os homens de Jabes-Gileade tinham tido o cuidado de fazer o enterro de Saul, 5mandou-lhes uma mensagem: “Que o Senhor vos abençoe por terem honrado dessa maneira a memória do vosso rei, fazendo-lhe um funeral digno. 6Que o Senhor vos trate com bondade e fidelidade! Eu também vos retribuirei o bem que praticaram. 7Agora peço-vos que aceitem ser meus fortes e fiéis súbditos, visto que Saul já está morto. A tribo de Judá também já me designou como seu rei.”
Guerra entre os exércitos de David e de Saul
8No entanto Abner, comandante das tropas de Saul, foi a Maanaim para fazer de Isbosete rei. 9O seu território era Gileade, Asuri, Jezreel, Efraim, a tribo de Benjamim e o restante Israel. 10Isbosete tinha 40 anos nessa altura. Reinou em Israel durante dois anos. Mas a tribo de Judá manteve-se leal a David. 11Entretanto, David reinava em Hebrom. Durante sete anos e meio foi rei do povo de Judá.
12Um dia, o general Abner levou as tropas de Isbosete de Maanaim até Gibeão. 13Joabe, filho de Zeruía, general de David, levou as suas tropas ao encontro das primeiras. Ficaram frente a frente junto ao poço de Gibeão, uns do lado de cá e os outros do lado oposto. 14Abner sugeriu a Joabe o seguinte: “Vamos pôr alguns dos nossos moços a defrontarem-se à espada diante de nós!” E Joabe acedeu. 15Foram escolhidos doze combatentes de cada lado para se confrontarem mortalmente.
16O combate começou e cada um, pegando na cabeça do outro, enfiou-lhe a espada no corpo, acabando todos por morrer assim. Aquele lugar ficou conhecido como o Campo das Espadas.
17Os dois exércitos começaram então a luta. No final do dia, Abner e os seus homens tinham sido derrotados por Joabe. 18Abisai e Asael, irmãos de Joabe, também se encontravam na batalha. Asael era um grande corredor; corria como uma gazela. 19Este foi em perseguição de Abner, correndo sem descanso, absolutamente determinado a apanhá-lo. 20A certa altura, Abner olhou para trás, viu-o e perguntou-lhe: “Tu és Asael?” Ao que lhe respondeu: “Sim, sou!”
21“Aviso-te que não venhas atrás de mim. Vai antes em perseguição dum soldado qualquer e fica com os despojos.” Mas Asael não desistiu e continuou no seu encalço.
22Abner tornou a gritar-lhe: “Sai de trás de mim! Eu nunca mais poderia aparecer ao teu irmão Joabe, se te matasse!”
23Asael recusou-se a desistir. Então Abner trespassou-lhe o ventre com a extremidade mais grossa da sua lança que lhe saiu do outro lado. Asael ficou ali estendido e toda a gente que passava parava para ver o corpo morto.
24Joabe e Abisai puseram-se, por sua vez, em perseguição de Abner. Estava já o Sol a pôr-se quando chegaram ao outeiro de Amá, em frente de Giá, no caminho para o deserto de Gibeão. 25As tropas de Abner, formadas por contingentes de soldados de Benjamim, reagruparam-se no cimo da colina. 26Dali Abner gritou para Joabe no vale: “Será que as nossas tropas hão de continuar a matar-se umas às outras? Quando é que pensas dizer à tua gente que deixe de perseguir os irmãos?”
27“Garanto-te, diante de Deus, que mesmo que não tivesses falado, os homens teriam continuado a persergui-los até a manhã nascer”, respondeu-lhe Joabe. 28Tocou a trombeta e os seus homens pararam de correr atrás das tropas de Israel.
29Nessa noite, Abner e os seus soldados retiraram-se através da planície do Jordão. Atravessaram o rio, caminharam durante toda a manhã seguinte, até que chegaram a Maanaim.
30As tropas de Joabe também se retiraram para a sua terra. Quando contaram as baixas verificaram que tinham perdido apenas 19 homens, além de Asael. 31Da parte de Abner tinha havido 360 perdas, todas da tribo de Benjamim. 32Os soldados de Joabe levaram o corpo de Asael para Belém e enterraram-no na sepultura do seu pai. Depois marcharam toda a noite e chegaram a Hebrom ao romper do dia.
Si David Gihimong Hari sa Juda
1Human niadto, nangutana si David sa Ginoo, “Motungas ba ako sa usa sa mga lungsod sa Juda?” Mitubag ang Ginoo, “Oo.” Nangutana si David, “Asa dapit?” Mitubag ang Ginoo, “Sa Hebron.” 2Busa mitungas didto si David uban sa iyang duha ka asawa nga si Ahinoam nga taga-Jezreel ug si Abigail nga asawa kanhi ni Nabal nga taga-Carmel. 3Giuban usab ni David ang iyang mga tawo apil ang ilang mga pamilya, ug namuyo sila sa Hebron ug sa mga lungsod sa libot niini. 4Unya, miadto sa Hebron ang mga pangulo sa Juda ug gidihogan nila si David sa pagpaila nga siya na ang hari sa Juda.
Sa dihang gisultihan nila si David nga ang mga taga-Jabes Gilead ang naglubong kang Saul, 5nagpadala si David ug mga mensahero ngadto sa taga-Jabes Gilead sa pagsulti niini kanila, “Hinaut nga panalanginan kamo sa Ginoo tungod sa kaayo nga inyong gipakita ngadto kang Saul nga inyong agalon pinaagi sa paglubong kaniya. 6Hinaut nga ipakita sa Ginoo ang iyang kaayo ug pagkamatinumanon diha kaninyo, ug ipakita ko usab ang akong kaayo kaninyo tungod sa inyong gihimo. 7Pagmalig-on ug pagmaisogon kamo bisan patay na si Saul nga inyong agalon. Ako ang gipili sa mga taga-Juda ingon nga ilang hari.”
Nagaaway ang mga Pamilya ni David ug ni Saul
8Unya, si Abner nga komander sa mga sundalo ni Saul, nga anak ni Ner, miadto sa Mahanaim uban si Ishboshet nga anak ni Saul. 9Didto giproklamar ni Abner si Ishboshet nga hari sa tibuok Israel, apil na dinhi ang mga dapit sa Gilead, Ashuri, Jezreel, Efraim, Benjamin. 10Nagaedad si Ishboshet ug 40 ka tuig sa dihang nahimo siyang hari sa Israel, ug naghari siya sulod sa duha ka tuig. Apan si David ang giila nga hari sa mga taga-Juda. 11Ug naghari si David sa Juda sulod sa pito ka tuig ug unom ka bulan. Didto siya magpuyo sa Hebron.
12Usa niana ka higayon, migikan si Abner sa Mahanaim aron pag-adto sa Gibeon uban sa mga tawo ni Ishboshet. 13Gitagbo sila ni Joab nga anak ni Zeruya ug sa mga tawo ni David didto sa bangag nga pundohanan ug tubig sa Gibeon. Nanglingkod ang grupo ni Abner sa usa ka bahin sa pundohanan ug tubig ug ang grupo ni Joab didto usab sa atbang. 14Unya miingon si Abner kang Joab, “Pasangkaon nato sa atong atubangan ang pipila nato ka maayong mga sundalo.” Misugot si Joab, 15ug nanindog sa pagpakig-away ang 12 ka tawo ni Ishboshet nga gikan sa tribo ni Benjamin ug ang 12 usab ka tawo ni David. 16Ug naggunitay ang matag usa sa ulo sa ilang kaaway ug nagdinunggabay sa isigka-kilid, ug nangamatay silang tanan. Busa gitawag kadtong dapita sa Gibeon ug Helkat Hazurim.2:16 Helkat Hazurim: Ang buot ipasabot, dapit diin may nagaaway pinaagi sa espada. 17Unya naggira ang duha ka grupo sa hilabihan gayod. Ug niadtong adlawa napildi si Abner ug ang mga tawo sa Israel sa mga tawo ni David.
18-19Didto niadtong higayona ang tulo ka anak ni Zeruya nga si Joab, Abishai, ug Asahel. Kini si Asahel sama kakusog modagan sa mananap nga usa, ug wala siyay lingi-lingi nga migukod kang Abner. 20Sa dihang milingi si Abner, nakita niya si Asahel ug miingon, “Ikaw ba kana Asahel?” Mitubag si Asahel, “Oo.” 21Miingon si Abner kaniya, “Ayaw na akog gukda. Dakpa na lang ang usa sa mga sundalo ug kuhaa ang iyang mga gamit.” Apan wala gayod miundang si Asahel sa paggukod kaniya.
22Miingon pag-usab si Abner kang Asahel, “Ayaw na akog gukda! Ayaw ako pugsa sa pagpatay kanimo. Unsa pa may nawong nga akong ikaatubang sa imong igsoon nga si Joab kon mapatay ko ikaw?” 23Apan wala gayod miundang si Asahel sa paggukod kaniya, busa giduslak siya ni Abner sa pulohan sa iyang bangkaw ug milapos kini sa iyang likod. Natumba siya ug namatay. Ug ang mga tawo nga makaagi niadtong dapita manghunong.
24Sa dihang nahibaloan ni Joab ug ni Abishai ang nahitabo, gigukod nila si Abner. Nagasalop na ang adlaw sa dihang nakaabot sila sa bungtod sa Ama duol sa Gia, sa dalan paingon sa kamingawan sa Gibeon. 25Mipaluyo kang Abner ang mga sundalo nga gikan sa tribo ni Benjamin ug nagtigom sila didto sa ibabaw sa bungtod aron sa pagpangandam sa pagpakiggira. 26Misinggit si Abner kang Joab, “Magpinatyanay na lang ba kita hangtod sa hangtod? Wala ka ba maghunahuna nga ang sangpotan niini mao ang pagdinumtanay? Kanus-a mo man paundangon ang imong mga tawo sa paggukod sa ilang mga kadugo?”
27Unya mitubag si Joab, “Ipanumpa ko atubangan sa buhi nga Dios, nga kon wala ka mosulti niini, magpadayon sa paggukod kaninyo ang akong mga tawo hangtod mabuntag.” 28Busa gipatingog ni Joab ang budyong ug miundang ang tanan niyang mga tawo sa paggukod sa mga taga-Israel, ug naundang ang gira. 29Tibuok gabii nga nagbaklay si Abner ug ang iyang mga tawo agi sa Kapatagan sa Jordan.2:29 Kapatagan sa Jordan: sa Hebreo, Araba. Unya mitabok sila sa Suba sa Jordan ug nagpadayon sa paglakaw sa tibuok buntag hangtod nakaabot sila sa Mahanaim.
30Miundang si Joab sa paggukod kang Abner, ug mipauli siya uban sa iyang mga tawo. Sa dihang gitigom niya sila, nasayran niya nga gawas kang Asahel, may 19 pa nga namatay kanila. 31Apan 360 ang ilang napatay sa mga tawo ni Abner, ug tanan gikan sa tribo ni Benjamin. 32Gikuha nila ni Joab ang patayng lawas ni Asahel ug gilubong sa lubnganan sa amahan niini didto sa Betlehem. Unya tibuok gabii silang nagbaklay, ug nakaabot sila sa Hebron sa pagkabuntag.
