A celebração da Páscoa
(2 Rs 23.21-23)
1Josias anunciou que a Páscoa para o Senhor seria celebrada no dia 14 do primeiro mês35.1 Mês de Abibe ou Nisan. Entre a lua nova do mês de março e o mês de abril. em Jerusalém; o cordeiro pascal seria morto no final desse dia. 2Restabeleceu as funções dos sacerdotes, instigando-os a retomar o serviço no templo. 3Emitiu também a seguinte ordem aos levitas que se tinham consagrado e que se dedicavam ao ensino em Israel: “Visto que a arca está definitivamente depositada no templo que Salomão mandou construir, e sendo que não precisam mais de a carregar aos ombros, apliquem o vosso tempo ao serviço do Senhor, vosso Deus, junto do seu povo. 4Distribuam-se conforme os turnos de atividade em que estavam organizados os vossos antecessores, tal como foram agrupados por David, rei de Israel, e pelo seu filho Salomão. 5Cada turno dará assistência particular a um clã do povo que venha trazer as suas oferendas ao templo. 6Matem o cordeiro pascal e santifiquem-se; preparem-se para dar assistência ao povo que se apresentar; sigam todas as instruções do Senhor, dadas através de Moisés.”
7O rei contribuiu com 30 000 cordeiros e cabritos, para as ofertas de celebração da Páscoa, e ainda com 3000 bois. 8Os governantes fizeram também contribuições voluntárias aos sacerdotes e aos levitas. Hilquias, Zacarias e Jeiel, os supervisores do templo, deram aos sacerdotes 2600 ovelhas e cabritos e 300 bois, como ofertas de Páscoa. 9Os líderes levitas, Conanias, Semaías e Netanel, com os seus irmãos Hasabias, Jeiel e Jozabade, deram 5000 cordeiros pascais e 500 bois aos levitas.
10Quando tudo estava organizado e os sacerdotes se encontravam nos seus lugares, com os levitas formados em turnos de serviço, conforme as instruções reais, 11os levitas começaram a matar os cordeiros pascais, apresentando o sangue aos sacerdotes, que com ele aspergiam o altar, enquanto outros levitas arrancavam a pele dos animais. 12Amontoavam seguidamente os corpos dos animais mortos, para que cada tribo apresentasse o seu holocausto ao Senhor, como está escrito na Lei de Moisés; fizeram o mesmo com os bois. 13Então, de acordo com as instruções da Lei, assaram os cordeiros e cozeram as ofertas sagradas em caldeiras, panelas e sertãs, apressando-se a reparti-las entre o povo, para que comesse. 14A seguir, os levitas prepararam uma refeição para si e para os sacerdotes, pois tinham estado ocupados desde a manhã até à noite, oferecendo a gordura dos holocaustos.
15Os cantores, os filhos de Asafe, estavam nos seus lugares, segundo as diretrizes dadas pelo rei David, Asafe, Hemã e Jedutun, o profeta do rei. Os porteiros encontravam-se nas entradas do templo e não tiveram necessidade de abandonar os seus lugares, porque as refeições foram-lhes trazidas pelos outros levitas seus irmãos.
16Assim se completou toda a cerimónia da Páscoa num só dia; todos os holocaustos foram queimados sobre o altar do Senhor, conforme as ordens de Josias. 17Os israelitas presentes em Jerusalém participaram nesta celebração da Páscoa, seguida da festa dos pães sem fermento, durante os sete dias posteriores. 18Não tinha havido, desde os dias do profeta Samuel, uma celebração de Páscoa assim, nem nenhum dos reis de Israel fez uma festividade que envolvesse tantos sacerdotes, levitas, povo de Jerusalém e de todas as partes de Judá e de Israel. 19Esta Páscoa teve lugar no décimo oitavo ano do reinado de Josias.
A morte de Josias
(2 Rs 23.28-30)
20Algum tempo depois, o rei Neco do Egito levou o seu exército a combater contra os assírios em Carquemis, na margem do rio Eufrates, e Josias declarou-lhe guerra. 21O rei Neco do Egito enviou-lhe embaixadores com a seguinte mensagem: “Não estou interessado em lutar contigo, ó rei de Judá! O meu intuito é unicamente fazer guerra ao rei da Assíria! Não te metas comigo! Deus disse-me que não me detivesse. Não interfiras com as ordens de Deus, senão serás destruído, pois Deus está do meu lado.”
22Contudo, Josias recusou alterar a sua posição e conduziu o exército à batalha, no vale de Megido. Tirou as roupas reais, para que o inimigo não o reconhecesse; Josias não quis acreditar que a mensagem de Neco era de Deus. 23Os archeiros inimigos atingiram gravemente o rei Josias. “Tirem-me daqui, do meio da batalha!”, clamou ele aos seus ajudantes.
24Tiraram-no então do carro de combate, levaram-no para outro carro e conduziram-no a Jerusalém, onde acabou por morrer. Foi sepultado no cemitério real. Todo o reino de Judá e a população de Jerusalém choraram a sua morte.
25Jeremias compôs uma lamentação sobre Josias. Os cantores e cantoras do templo cantaram nas exéquias fúnebres e ainda hoje se cantam as lamentações fúnebres da cerimónia do seu enterro, pois foram incorporadas no Livro da Lamentações.
26Outros feitos de Josias e as suas louváveis ações, a forma como seguiu o livro da Lei do Senhor, 27está tudo escrito no Livro dos Reis de Israel e de Judá.
Gisaulog ni Josia ang Pista sa Paglabay sa Anghel
(2 Hari 23:21-23)
1Sa ika-14 nga adlaw sa unang bulan, gisaulog ni Haring Josia sa Jerusalem ang Pista sa Paglabay sa Anghel sa pagpasidungog sa Ginoo. Nagaihaw sila alang niini nga pista. 2Gihatagan ni Josia ang mga pari sa ilang katungdanan sa templo sa Ginoo, ug gidasig niya sila sa ilang pag-alagad. 3Giingnan usab niya ang mga Levita nga mga magtutudlo sa Israel ug gigahin alang sa pag-alagad sa Ginoo nga, “Ipahimutang na ang balaan nga kahon sa templo nga gipatukod ni Solomon nga anak ni David. Dili na ninyo kini kinahanglang pas-an-pas-anon. Gamita ninyo ang inyong panahon sa pag-alagad sa Ginoo nga inyong Dios ug sa iyang katawhan nga mga Israelinhon. 4Himoa ninyo ang inyong mga katungdanan basi sa grupo sa inyong mga pamilya, sumala sa nahisulat nga mga tulumanon ni David nga hari sa Israel, ug sa iyang anak nga si Solomon. 5Barog kamo sa inyong mga pwesto sa templo ug tabangi ninyo sa ilang paghalad ang mga pamilya sa inyong isigka-Israelinhon nga gitugyan kaninyo. 6Ihawa ninyo ang mga ihawonon alang sa Pista sa Paglabay sa Anghel, panghinlo kamo sa inyong kaugalingon, ug pangandam sa pag-alagad sa inyong mga katagilungsod. Sunda ninyo ang mga sugo nga gihatag sa Ginoo kaninyo pinaagi kang Moises.”
7Gikan sa iyang kaugalingong kahayopan mihatag si Josia ug 30,000 ka mga karnero ug kanding, ug 3,000 ka mga baka, alang sa halad sa mga tawo sa panahon sa Pista sa Paglabay sa Anghel. 8Kinabubut-on usab nga mihatag ang mga opisyal ni Josia ngadto sa mga tawo, mga pari, ug mga Levita. Ang mga tigdumala sa templo nga sila si Hilkia, Zacarias, ug Jehiel, mihatag sa ilang kaubang mga pari ug 2,600 ka mga karnero ug kanding, ug 300 ka mga baka ingon nga halad sa pista. 9Ang mga pangulo sa mga Levita nga sila si Konanias, ang iyang mga igsoon nga sila si Shemaya ug Netanel, si Hashabia, Jeil, ug Jozabad mihatag sa ilang kaubang nga mga Levita ug 5,000 ka mga karnero ug kanding, ug 500 ka mga baka ingon nga halad sa pista.
10Sa dihang andam na ang tanan alang sa pista, mipahimutang sa ilang mga pwesto ang mga pari ug mga Levita sa templo, sumala sa sugo sa hari. 11Giihaw sa mga Levita ang mga karnero ug mga kanding, ug gihatag ang dugo ngadto sa mga pari. Gisablig kini sa mga pari sa halaran samtang gipanitan sa mga Levita ang mga hayop. 12Unya giapod-apod nila ngadto sa mga tawo, basi sa mga grupo sa ilang pamilya, ang mga halad nga sinunog aron ihalad ngadto sa Ginoo, sumala sa nahisulat sa Libro ni Moises. Mao usab ang gihimo nila sa mga baka. 13Unya gilitson nila ang mga hayop nga alang sa pista, sumala sa nahisulat sa kasugoan, ug gilat-an ang balaan nga mga halad diha sa mga kolon, mga kaldero, ug mga kawa, ug giapod-apod dayon ngadto sa mga tawo.
14Pagkahuman, nagaandam ang mga Levita ug pagkaon alang sa ilang kaugalingon ug sa mga pari, tungod kay hangtod gabii nga naghalad sa mga halad nga sinunog ug sa mga tambok sa hayop ang mga pari nga kaliwat ni Aaron. 15Ang mga musikero nga mga kaliwat ni Asaf didto sa ilang pwesto sa templo, sumala sa tulumanon nga gihatag nila ni David, Asaf, Heman, ug Jedutun nga propeta sa hari. Wala na mobiya sa ilang pwesto ang mga magbalantay sa pultahan kay giandaman silag pagkaon sa ilang mga paryente nga mga Levita.
16Nahuman niadtong adlawa ang pagpangandam sa tanang seremonya alang sa Pista sa Paglabay sa Anghel nga gisaulog alang sa Ginoo, ug ang paghalad sa mga halad nga sinunog sumala sa mando ni Haring Josia. 17Nagsaulog sulod sa pito ka adlaw ang mga Israelinhon nga nanambong niining maong pista ug sa Pista sa Pan nga Walay Patubo. 18Sukad sa panahon ni Samuel nga propeta, wala masaulog ug sama niini ang Pista sa Paglabay sa Anghel. Wala gayoy usa sa nangaging mga hari sa Israel nga nakasaulog ug sama sa pagsaulog nga gihimo ni Haring Josia ug sa mga pari, mga Levita, mga lumulupyo sa Jerusalem, ug sa mga katawhan sa Juda ug Israel. 19Gisaulog kini nga pista sa ika-18 nga tuig sa paghari ni Josia.
Ang Pagkamatay ni Josia
(2 Hari 23:28-30)
20Pagkahuman niining gihimo ni Josia alang sa templo, gipangulohan ni Neco nga hari sa Ehipto ang iyang mga sundalo sa pagpakiggira didto sa Carkemish, sa may Suba sa Eufrates. Miadto didto si Josia ug ang iyang mga sundalo sa pagpakiggira kang Neco. 21Apan nagpadala si Neco ug mga mensahero ngadto kang Josia sa pag-ingon, “Wala kitay labot sa usag usa, Hari sa Juda! Dili ikaw ang akong kaaway karon kondili ang nasod nga nakiggira kanako. Miingon ang Dios kanako nga magdali ako sa pagsulong. Kauban ko ang Dios, busa ayaw siyag supaka, kay basig laglagon ka niya.”
22Apan wala mosibog si Josia. Nagpakaaron-ingnon hinuon siya aron makiggira kang Neco. Wala siya mamati sa pulong sa Dios nga gisulti pinaagi kang Neco. Miadto siya sa patag sa Megido ug nakiggira. 23Gipana si Haring Josia ug nasamdan siya. Miingon siya sa iyang mga opisyal, “Kuhaa ninyo ako dinhi, kay grabe kaayo ang akong samad.” 24Busa gikuha nila siya sa iyang karwahe ug gisakay sa laing karwahe ug gidala sa Jerusalem. Namatay siya didto ug gilubong sa lubnganan sa iyang mga katigulangan. Nagsubo alang kaniya ang tanang katawhan sa Juda ug Jerusalem. 25Naghimo si Jeremias ug mga awit sa pagbangotan alang kang Josia, ug hangtod karon giawit pa kini sa mga mag-aawit sa paghinumdom kaniya. Ang maong mga awit sa pagbangotan nahimo nang kabahin sa tradisyon sa Israel, ug nasulat kini sa Libro sa Mga Pagbangotan. 26-27Ang uban pang sugilanon mahitungod sa paghari ni Josia, gikan sa sinugdan hangtod sa kataposan, nahisulat sa libro sa mga sugilanon bahin sa mga hari sa Israel ug Juda. Nahisulat usab dinhi ang mahitungod sa paghigugma ni Josia sa Ginoo nga gipakita niya pinaagi sa pagtuman sa kasugoan sa Ginoo.
