O despertamento de Asa
(1 Rs 15.13-16)
1Então o Espírito de Deus veio sobre Azarias, filho de Odede. 2Este foi encontrar-se com o rei Asa, quando o rei regressava da batalha. “Escuta-me, Asa! Ouçam, todos os exércitos de Judá e de Benjamim!”, gritou ele. “O Senhor estará convosco, enquanto vocês estiverem com ele! Sempre que o buscarem, o acharão. Mas se lhe virarem as costas, ele vos deixará. 3Durante muito tempo, o povo de Israel não prestou culto ao verdadeiro Deus, nem teve sacerdotes para o ensinar; viveram sem a Lei de Deus. 4Contudo, sempre que se voltavam para o Senhor, o Deus de Israel, e na sua angústia o procuravam, ele socorria-os. 5Nos tempos de rebelião contra Deus não havia paz, nem para os que saíam, nem para os que entravam. Um período de grandes perturbações veio sobre os habitantes daquela nação. 6Havia guerras no exterior e conflitos internos entre as cidades. Era Deus quem os afligia com todos esses apertos. 7Mas vocês, gente de Judá, esforcem-se por fazer o bem e não desanimem, porque serão recompensados.”
8Ouvindo as palavras e a mensagem do profeta Azarias, filho de Odede, Asa encheu-se de coragem e destruiu todos as abominações das terras de Judá e de Benjamim, assim como das povoações que tinha ocupado nas colinas de Efraim. Reconstruiu também o altar do Senhor do pórtico do templo do Senhor.
9Depois convocou todo o povo de Judá e de Benjamim e os imigrantes de Israel, porque muita gente viera dos territórios de Efraim, Manassés e Simeão, ao perceberem que o Senhor Deus estava com o rei Asa.
10Todos vieram a Jerusalém, no terceiro mês do décimo quinto ano do reinado de Asa. 11Sacrificaram ao Senhor 700 bois e 7000 cordeiros; era parte do despojo capturado na batalha. 12Em seguida, fizeram uma promessa solene de prestar culto unicamente ao Senhor, o Deus dos seus antepassados. 13Concordaram também que se alguém se recusasse a adorar o Senhor, Deus de Israel, deveria morrer, fosse velho ou novo, homem ou mulher. 14Juraram bem alto a sua lealdade ao Senhor, acompanhados de toques de trombetas e cornetas. 15Todos estavam felizes com este juramento, pois fizeram-no de boa vontade e de todo o seu coração. Buscaram o Senhor acima de todas as coisas e encontraram-no; por isso, o Senhor deu paz a toda a nação.
16O rei Asa retirou à sua avó Maacá a distinção de rainha-mãe, por ter sido ela quem fizera o abominável ídolo de Achera; destruiu esse ídolo desprezível, despedaçou-o e queimou-o, deitando as cinzas no ribeiro de Cedron. 17Contudo, em Israel não foram removidos os santuários pagãos sobre as colinas, apesar do coração de Asa se manter fiel ao Senhor todo o tempo da sua vida. 18Tornou a trazer para o templo as taças e as bacias de prata e de ouro que o seu pai tinha consagrado a Deus.
19Não houve guerra até ao trigésimo quinto ano do reinado de Asa.
Ang Mga Pagbag-o nga Ginhimo ni Asa
1Karon, gin-gamhan sang Espiritu sang Dios si Azaria nga anak ni Oded. 2Nagpakigkita siya kay Asa kag nagsiling sa iya, “Pamatii ninyo ako Haring Asa, kag tanan kamo nga taga-Juda kag taga-Benjamin. Magapabilin ang Ginoo sa inyo samtang nagapabilin kamo sa iya. Kon magdangop kamo sa iya, makita ninyo ang iya kaayo. Pero kon talikdan ninyo siya, talikdan man niya kamo. 3Sa malawig nga panahon nagkabuhi ang mga Israelinhon nga wala sing matuod nga Dios, wala sing mga pari nga nagatudlo sa ila, kag wala sing kasuguan. 4Pero sa ila kalisod, nagdangop sila sa Ginoo, ang Dios sang Israel, kag ginbuligan niya sila. 5Sadto nga tion, delikado ang pagbiyahe tungod kay nagaginamo ang mga tawo. 6Nagailinaway ang mga nasyon kag ang mga siyudad, tungod ginpagamo sila sang Dios paagi sa nagkalain-lain nga mga kalisod. 7Pero kamo iya, magpakaisog kamo kag indi magkaluya, kay ang inyo mga binuhatan pagabalusan.”
8Pagkabati ni Asa sa mensahi ni Azaria nga anak ni Oded, nagpakaisog siya. Ginpakuha niya ang makangilil-ad nga mga dios-dios sa bug-os nga Juda kag Benjamin, kag sa mga banwa nga iya naagaw sa kabukiran sang Efraim. Ginpakay-o niya ang halaran sang Ginoo nga ara sa atubangan sang balkon sang templo sang Ginoo.
9Dayon ginpatipon niya ang tanan nga katawhan sang Juda kag Benjamin, kag ang mga katawhan halin sa Efraim, Manase, kag Simeon nga nag-estar upod sa ila. Madamo ang nagsaylo sa Juda halin sa Israel sang makita nila nga si Asa ginaupdan sang Ginoo nga iya Dios.
10Nagtipon sila sa Jerusalem sang ikatatlo nga bulan sang ika-15 nga tuig sang paghari ni Asa. 11Kag sa sina nga tion naghalad sila sa Ginoo sang mga sapat halin sa ila naagaw sa inaway—700 ka baka kag 7,000 ka karnero kag kanding. 12Naghimo sila sang kasugtanan nga magdangop sa Ginoo, ang Dios sang ila mga katigulangan, sa bug-os nila nga tagipusuon kag kalag. 13Ang bisan sin-o nga indi magdangop sa Ginoo, ang Dios sang Israel, pagapatyon, bata man ukon tigulang, lalaki man ukon babayi. 14Nagsumpa sila sa Ginoo sa mabaskog nga tingog, nga may paghinugyaw kag pagpatunog sang mga trumpeta kag mga budyong. 15Nagkalipay gid ang tanan nga taga-Juda tungod kay nagsumpa sila sing tinagipusuon. Nagdangop sila sa Dios nga hugot gid sa ila tagipusuon, kag nakita nila ang iya kaayo. Kag ginhatagan sila sang Ginoo sang kalinong sa ila mga kaaway sa palibot.
16Ginpahalin man ni Haring Asa ang iya lola nga si Maaca sa iya pagkarayna tungod kay naghimo siya sang makangilil-ad nga hulohaligi nga simbolo sang diosa nga si Ashera. Ginpautod ni Asa ini nga hulohaligi kag ginpabis-ak, kag ginpasunog sa Kidron nga ililigan sang tubig. 17Bisan wala madula ang tanan nga simbahan sa mataas nga mga lugar sa Israel, nagpabilin nga matutom si Asa sa Ginoo sa bug-os niya nga kabuhi. 18Gindala niya sa templo sang Dios ang mga pilak, mga bulawan, kag ang iban pa nga mga butang nga gindedikar niya kag sang iya amay sa Dios.
19Wala gid sing inaway hasta sa ika-35 nga tuig sang paghari ni Asa.
