David é escolhido e ungido
1Finalmente, o Senhor disse a Samuel: “Não há razão para continuares a ter pena de Saul, porque o rejeitei como rei de Israel. Pega num recipiente com azeite e vai a Belém encontrar-te com um homem chamado Jessé. Escolhi um dos seus filhos para ser o novo rei.”
2Samuel perguntou: “Como posso fazer uma coisa dessas? Se Saul vier a saber, tentará matar-me!”
“Leva contigo uma bezerra”, continuou o Senhor, “e diz que vais para fazer um sacrifício ao Senhor. 3Depois convidarás Jessé e mostrar-te-ei como hás de fazer e qual o filho que deverás ungir.”
4Samuel fez como o Senhor lhe disse. Quando chegou a Belém os anciãos da cidade vieram ter com ele muito receosos: “O que é que se passa? Alguma coisa não está bem?”
5Samuel respondeu: “Está tudo bem. Eu vim para fazer um sacrifício ao Senhor. Purifiquem-se e venham comigo ao sacrifício.” Cumpriu então o rito da purificação. Fez o mesmo com Jessé e os seus filhos e convidou-os igualmente.
6Quando chegaram ao local do sacrifício, Samuel reparou em Eliabe e pensou: “É com certeza este o homem que o Senhor escolheu!”
7Mas o Senhor disse-lhe: “Não julgues pelo seu aspeto ou pela sua estatura. Não é esse aquele que eu escolhi. Eu não julgo da mesma forma que os homens. Estes fazem juízos de acordo com a aparência, mas eu olho para as intenções do coração.”
8Depois Jessé disse ao seu outro filho, a Abinadabe, que avançasse perante Samuel. E ele disse: “O Senhor também não escolheu este.”
9A seguir, Jessé mandou Samá avançar. E ele disse: “O Senhor também não escolheu este.” 10E passaram diante de Samuel os seus sete filhos, sendo todos rejeitados.
“O Senhor não escolheu nenhum deles”, disse Samuel a Jessé. 11“São estes todos os teus filhos?”
“Há ainda o mais novo, mas está fora a apascentar as ovelhas.”
“Manda-o vir aqui!”, disse Samuel. “Não nos sentaremos à mesa enquanto não tiver chegado.”
12Jessé mandou que fossem buscá-lo. Era um rapaz de bela aparência, de rosto formoso e saudável. O Senhor disse-lhe: “É este. Unge-o.”
13Assim, enquanto David estava ali em pé, entre os irmãos, Samuel pegou no azeite que trouxera e derramou-o sobre a cabeça de David. E o Espírito do Senhor veio sobre David desse dia em diante. Samuel regressou depois a Ramá.
David ao serviço de Saul
14O Espírito do Senhor deixou Saul e enviou-lhe um espírito atormentador que lhe causava depressão e medo. 15-16Alguns dos seus ajudantes sugeriram-lhe: “Deixa-nos ir à procura dum harpista que toque para ti sempre que esse espírito atormentador te dominar. A música de harpa acalmar-te-á e logo tornarás a ficar bem.”
17“Pois sim”, disse Saul. “Arranjem então um harpista.”
18Um deles disse que conhecia um moço de Belém, filho de um homem chamado Jessé, que não só era um harpista talentoso, mas ainda um indivíduo hábil, corajoso, forte, de boa presença e inteligente. “E o que é ainda mais importante”, acrescentaram, “o Senhor está com ele.”
19Saul mandou mensageiros a Jessé, pedindo-lhe que lhe enviasse David, o pastor. 20Jessé respondeu, enviando não só David, mas também um cabrito e um jumento carregado com alimentos e vinho.
21Logo que viu David, Saul sentiu afeição por ele e fez dele seu pajem de armas. 22Saul mandou dizer a Jessé: “Peço-te que deixes David fazer parte da minha corte. Estou muito satisfeito com ele.”
23Sempre que o espírito atormentador atacava Saul, da parte de Deus, David tocava harpa, ele sentia-se melhor e o espírito mau deixava-o.
Gipili si David nga Mahimong Hari
1Usa niadto ka higayon, miingon ang Ginoo kang Samuel, “Hangtod kanus-a ka magsubo alang kang Saul? Gisalikway ko na siya isip hari sa Israel. Karon, pun-a ug lana ang imong sudlanan nga sungay sa mananap, kay paadtoon ko ikaw kang Jesse nga taga-Betlehem. Gipili ko na ang usa sa iyang mga anak nga mahimong hari.” 2Apan miingon si Samuel, “Unsaon ko pag-adto didto? Kon mahibaloan kini ni Saul, patyon niya ako.” Miingon ang Ginoo, “Pagdala ug dumalagang baka sa Betlehem, ug ingna ang mga tawo didto nga miadto ka aron maghalad sa Ginoo. 3Agdaha si Jesse nga mouban kanimo sa imong paghalad, ug tudloan ko ikaw kon unsa ang imong himuon. Itudlo ko kanimo ang tawo nga gipili ko nga mahimong hari. Unya dihogan mog lana ang iyang ulo.”
4Gituman ni Samuel ang giingon sa Ginoo. Pag-abot niya sa Betlehem, gitagbo siya sa mga tigdumala sa lungsod nga nagakurog sa kahadlok. Nangutana sila, “Maayo ba ang imong tuyo sa pag-anhi mo dinhi?” 5Mitubag si Samuel, “Oo! Mianhi ako dinhi aron maghalad sa Ginoo. Panghinlo kamo sa inyong kaugalingon16:5 Panghinlo kamo sa inyong kaugalingon: Ang buot ipasabot, buhaton nila ang seremonya sa pagpakahinlo. ug uban kanako sa paghalad.” Unya gihimo ni Samuel ang seremonya aron mahimong hinlo si Jesse ug ang iyang mga anak, ug giimbitar niya sila sa paghalad.
6Sa pag-abot nila sa halaranan, nakita ni Samuel ang usa sa mga anak ni Jesse nga si Eliab, ug miingon siya sa iyang kaugalingon, “Walay duhaduha, mao gayod kini siya ang gipili sa Ginoo nga mahimong hari.” 7Apan miingon ang Ginoo kang Samuel, “Ayaw basihi ang iyang hitsura o ang iyang gitas-on. Dili siya ang akong gipili. Dili ako sama sa tawo. Ang tawo nagtan-aw sa hitsura, apan ako nagtan-aw sa kasing-kasing.” 8Unya gitawag ni Jesse ang iyang anak nga si Abinadab ug gipaatubang kang Samuel. Apan miingon si Samuel, “Dili siya ang gipili sa Ginoo.” 9Unya gipaatubang ni Jesse si Shama kang Samuel, apan miingon si Samuel, “Dili usab siya ang gipili sa Ginoo.” 10Human gipaatubang ni Jesse ang iyang pito ka mga anak nga lalaki kang Samuel, miingon si Samuel kaniya, “Wala gayoy usa kanila nga gipili sa Ginoo.” 11Unya nangutana si Samuel kang Jesse, “Sila lang ba ang imong mga anak?” Mitubag si Jesse, “Anaa pa ang kamanghoran, apan nagabantay siya sa mga karnero.” Miingon si Samuel, “Paanhia siya dinhi, kay dili kita mopadayon hangtod dili siya moabot.” 12Busa gipatawag ni Jesse si David, ug gipaadto didto kanila. Guwapo siya, nindot ang iyang mga mata, ug pulahon ang iyang nawong. Unya miingon ang Ginoo kang Samuel, “Dihogi siya sa lana kay siya ang akong gipili.” 13Busa gikuha ni Samuel ang lana ug gidihogan niya si David atubangan sa iyang mga igsoon. Ug gikan niadtong adlawa gigamhan si David sa Espiritu sa Ginoo. Unya mipauli si Samuel sa Rama.
Nagaalagad si David kang Saul
14Unya mibiya ang Espiritu sa Ginoo kang Saul, ug gihasol siya sa daotang espiritu nga gipadala sa Ginoo. 15Miingon ang mga alagad ni Saul kaniya, “Gihasol ka sa daotang espiritu nga gipadala sa Dios. 16Busa, Mahal nga Hari, tugoti kami nga mangita ug makahibalong motukar ug harpa, kay kon hasolon ka na gani sa daotang espiritu nga gitugotan sa Dios, tukaron niya ang harpa ug mamaayo ang imong pamati.” 17Busa miingon si Saul sa iyang mga alagad, “Sige, pangita kamo ug tawo nga maayong motukar ug harpa ug dad-a ninyo siya dinhi kanako.” 18Mitubag ang usa sa iyang mga alagad, “Ang anak ni Jesse nga taga-Betlehem maayong motukar ug harpa, ug dili kay kana lang, isog siya ug maayong makig-away. Guwapo siya ug maayong manulti, ug nagauban kaniya ang Ginoo.”
19Busa nagpadala si Saul ug mga mensahero kang Jesse aron sa pagsulti nga paadtoon kaniya ang anak niini nga si David nga magbalantay sa mga karnero. 20Busa gipadala ni Jesse si David ngadto kang Saul nga may dalang mga gasa—usa ka asno nga kargado ug pan, usa ka sudlanan nga panit nga puno ug bino, ug usa ka batan-ong kanding.
21Sa dihang didto na si David kang Saul, nagaalagad siya kaniya. Nagustohan kaayo siya ni Saul. Ug gihimo siya ni Saul nga tigdala sa iyang armas. 22Unya nagpadala ug mensahe si Saul kang Jesse nga nagaingon, “Tugoti si David nga magpabilin sa pag-alagad kanako, kay nagustohan ko siya.”
23Matag higayon nga hasolon si Saul sa espiritu nga gipadala sa Dios, kuhaon dayon ni David ang iyang harpa ug tukaron. Mahuwasan dayon si Saul ug mobiya kaniya ang daotang espiritu.
