1A árvore genealógica de cada pessoa em Israel foi cuidadosamente verificada e escrita no Livro dos Reis de Israel. Judá foi exilado para a Babilónia, porque o povo prestou culto a ídolos.
O povo de Jerusalém
(Ne 11.3-19)
2Os primeiros a regressar e a viver novamente nas suas antigas povoações foram as famílias do reino de Israel e também os sacerdotes, os levitas e os ajudantes do templo.
3Depois algumas famílias das tribos de Judá, Benjamim, Efraim e Manassés voltaram a Jerusalém.
4Uma delas foi a de Utai, filho de Amiude, neto de Omri, bisneto de Imri e trineto de Bani, do clã de Perez, filho de Judá.
5A família dos silonitas foi outra dessas famílias, e incluía Asaías, o filho mais velho de Silo e os seus descendentes.
6Havia também os filhos de Zera, incluindo Jeuel e seus parentes: 690 ao todo.
7Entre os membros da tribo de Benjamim que regressaram contaram-se:
Salu, o filho de Mesulão, neto de Hodavias e bisneto de Hassenua;
8Ibneias, filho de Jeroão;
Elá, filho de Uzi, neto de Micri;
Mesulão, filho de Sefatias, neto de Reuel e bisneto de Ibnijas.
9Todos estes eram chefes de subclãs. O total dos benjamitas eram 956 homens.
10Os sacerdotes que regressaram foram:
Jedaías, Jeoiaribe, Jaquim,
11Azarias, filho de Hilquias, neto de Mesulão, bisneto de Zadoque, trineto de Meraiote e descendente de Aitube. Era ele o guarda-mor do templo.
12Outro sacerdote a regressar foi Adaías, filho de Jeroão, neto de Pasur, bisneto de Malquias. Outro ainda foi Maasai filho de Adiel, neto de Jazerá, bisneto de Mesulão, trineto de Mesilemite e descendente de Imer.
13Foram ao todo 1760 sacerdotes a regressar.
14Entre os levitas que regressaram estava:
Semaías, filho de Hassube, neto de Azricão, bisneto de Hasabias, descendente de Merari.
15Outros levitas a regressar foram: Baquebacar, Heres, Galal, Matanias, filho de Mica, neto de Zicri, bisneto de Asafe;
16Obadias, filho de Semaías, neto de Galal, bisneto de Jedutun;
Berequias, filho de Asa, neto de Elcana, que vivia na área dos netofatitas.
17Os porteiros foram:
Salum, o chefe, Acube, Talmom e Aimã, todos levitas. 18Ainda hoje são responsáveis pela porta oriental, o portão do palácio.
19A ascendência de Salum passava por Core, Ebiasafe e Coré. Tanto ele como os seus parentes mais próximos, os coraítas, tinham a seu cargo os sacrifícios e a proteção do santuário, tal como os seus antepassados, administrando e guardando o tabernáculo.
20Fineias, filho de Eleazar, foi o primeiro responsável por este sector nos tempos antigos. O Senhor estava com ele.
21Zacarias, filho de Meselemias, era o responsável pela proteção da entrada da tenda do encontro.
22Nesse tempo, havia 212 porteiros, escolhidos nas suas povoações, de acordo com as suas genealogias, e nomeados por Samuel e por David, conforme a confiança que mereciam.
23Tanto eles como os seus descendentes ficaram encarregados do tabernáculo do Senhor. 24Foram-lhes atribuídos cada um dos quatro lados; este, oeste, norte e sul. 25Os seus parentes das povoações serviam com eles, de tempos a tempos, durante um período de sete dias. 26Os quatro chefes dos porteiros, todos levitas, exerciam um ofício de confiança, pois tinham à sua responsabilidade as dependências e os tesouros do tabernáculo de Deus. 27Por causa disso, viviam perto do tabernáculo e todas as manhãs tinham de abrir os portões.
28Alguns deles foram designados para cuidar dos recipientes usados nos sacrifícios e nos atos de adoração. Cada vez que eram utilizados, antes e depois, tinham de contá-los, para evitar qualquer perda. 29Outros eram responsáveis pelo mobiliário, pelas peças do santuário e pelo fornecimento de farinha fina, vinho, incenso e especiarias. 30Alguns sacerdotes tinham como função preparar as especiarias e o incenso. 31Matitias, levita, o filho mais velho de Salum, o coraíta, foi responsabilizado pela confeção dos bolos para as ofertas de cereais. 32Alguns dos membros do clã de Coate deviam preparar o pão especial de cada sábado.
33-34Todos os cantores eram proeminentes levitas e viviam no próprio templo. Estavam isentos de outras responsabilidades, tendo sido selecionados pelas suas genealogias.
A genealogia de Saul
(8.29-38)
35Jeiel, o pai de Gibeão, vivia em Gibeão;
o nome de sua mulher era Maacá. 36O seu filho mais velho chamava-se Abdom; seguiram-se: Zur, Cis, Baal, Ner, Nadabe, 37Gedor, Aiô, Zacarias e Miclote. 38Este último, Miclote, vivia com o seu filho Simeão em Jerusalém, perto dos seus familiares.
39Ner foi pai de Cis e Cis foi pai de Saul. Entre os filhos de Saul incluíam-se: Jónatas, Malquisua, Abinadabe e Esbaal.
40O filho de Jónatas foi:
Mefibosete. O filho de Mefibosete foi Mica.
41Os filhos de Mica foram:
Pitom, Meleque, Tarea e Acaz.
42Acaz foi pai de Jaera, que foi pai de Alemete, Azmavete e Zimri. O filho de Zimri foi Moza. 43Moza foi pai de Binea, cujos filhos foram: Refaías, Elasá e Azel.
44Azel teve seis filhos:
Azricão, Boqueru, Ismael, Searias, Obadias e Hanã.
يهوديانی كه از تبعيد بازگشتند
1اصل و نسب تمام اسرائيلی‌ها در كتاب «تاريخ پادشاهان اسرائيل» نوشته شد.
مردم يهودا به سبب بت‌پرستی به بابل تبعيد شدند. 2نخستين گروهی كه از تبعيد بازگشتند و در شهرهای قبلی خود ساكن شدند، شامل خاندانهايی از قبايل اسرائيل، كاهنان، لاويان و خدمتگزاران خانهٔ خدا بودند. 3از قبيله‌های يهودا، بنيامين، افرايم و منسی عده‌ای به اورشليم بازگشتند تا در آنجا ساكن شوند.
4-6از قبيلهٔ يهودا خاندانهای زير كه جمعاً ۶۹۰ نفر بودند در اورشليم سكونت گزيدند:
خاندان عوتای (عوتای پسر عميهود، عميهود پسر عمری، عمری پسر امری، امری پسر بانی بود) از طايفه فارص (فارص پسر يهودا بود)؛
خاندان عسايا (عسايا پسر ارشد شيلون بود) از طايفهٔ شيلون؛
خاندان يعوئيل از طايفهٔ زارح.
7-9از قبيلهٔ بنيامين خاندانهای زير كه جمع ۹۵۶ نفر بودند در اورشليم سكونت گزيدند:
خاندان سلو (سلو پسر مشلام نوهٔ هودويا نبيرهٔ هسنوآه بود)؛
خاندان يبنيا (يبنيا پسر يروحام بود)؛
خاندان ايله (ايله پسر عزی و نوهٔ مكری بود)؛
خاندان مشلام (مشلام پسر شفطيا نوهٔ رعوئيل و نبيرهٔ يبنيا بود).
10-11كاهنانی كه در اورشليم ساكن شدند، اينها بودند:
يدعيا، يهوياريب، ياكين و عزريا (پسر حلقيا، حلقيا پسر مشلام، مشلام پسر صادوق، صادوق پسر مرايوت، مرايوت پسر اخيطوب). عزريا سرپرست خانهٔ خدا بود.
12يكی ديگر از كاهنان عدايا نام داشت. (عدايا پسر يروحام، يروحام پسر فشحور، فشحور پسر ملكيا بود.)
كاهن ديگر معسای بود. (معسای پسر عدی‌ئيل، عدی‌ئيل پسر يحزيره، يحزيره پسر مشلام، مشلام پسر مشليميت، مشليميت پسر امير بود.)
13اين كاهنان و خاندانهايشان جمعاً ۱,۷۶۰ نفر می‌شدند. همگی ايشان شايستگی خدمت در خانه خدا را داشتند.
14-16لاويانی كه در اورشليم ساكن شدند عبارت بودند از:
شمعيا (پسر حشوب، نوه عزريقام و نبيرهٔ حشبيا كه از طايفهٔ مراری بود):
بقبقر؛ حارش؛ جلال؛
متنيا (پسر ميكا، نوه زكری و نبيرهٔ آساف)؛
عوبديا (پسر شمعيا، نوهٔ جلال و نبيرهٔ يدوتون)؛
برخيا (پسر آسا و نوهٔ القانه كه در ناحيهٔ نطوفاتيان ساكن بود).
17-18نگهبانانی كه در اورشليم ساكن شدند عبارت بودند از:
شلوم (رئيس نگهبانان)، عقوب، طلمون و اخيمان كه همه لاوی بودند. ايشان هنوز مسئول نگهبانی دروازهٔ شرقی كاخ سلطنتی هستند. 19نسل شلوم از قوری و ابياساف به قورح می‌رسيد. شلوم و خويشاوندان نزديكش كه از نسل قورح بودند جلو دروازهٔ خانهٔ خدا نگهبانی می‌دادند، درست همانطور كه اجدادشان مسئول نگهبانی در ورودی خيمهٔ عبادت بودند. 20در آن زمان فينحاس پسر العازار، بر كار آنها نظارت می‌كرد و خداوند با او بود. 21زكريا پسر مشلميا مسئول نگهبانی در ورودی خيمه عبادت بود.
22تعداد نگهبانان ۲۱۲ نفر بود. آنها مطابق نسب نامه‌هايشان از روستاها انتخاب شدند. اجداد آنها بوسيلهٔ داوود پادشاه و سموئيل نبی به اين سمت تعيين شده بودند. 23مسئوليت نگهبانی دروازه‌های خانهٔ خداوند به عهدهٔ آنها و فرزندانشان گذاشته شده بود. 24اين نگهبانان در چهار طرف خانهٔ خداوند شرق و غرب، شمال و جنوب مستقر شدند. 25خويشاوندان ايشان كه در روستاها بودند هر چند وقت يكبار برای يک هفته به جای آنها نگهبانی می‌دادند. 26رياست نگهبانان را چهار لاوی به عهده داشتند كه شغلهايشان بسيار حساس بود. آنها مسئوليت اتاقها و خزانه‌های خانه خدا را به عهده داشتند. 27خانه‌های ايشان نزديک خانهٔ خدا بود چون می‌بايست آن را نگهبانی می‌كردند و هر روز صبح زود دروازه‌ها را باز می‌نمودند.
28بعضی از لاويان مسئول نگهداری ظروفی بودند كه برای قربانی كردن از آنها استفاده می‌شد. هر بار كه اين ظروف را به جای خود برمی‌گرداندند، با دقت آنها را می‌شمردند تا گم نشوند. 29ديگران مأمور حفظ اثاث خانهٔ خدا و نگهداری از آرد نرم، شراب، روغن زيتون، بخور و عطريات بودند. 30بعضی از كاهنان، عطريات تهيه می‌كردند. 31متتيا (يكی از لاويان و پسر بزرگ شلوم قورحی)، مسئول پختن نانی بود كه به خدا تقديم می‌شد. 32بعضی از افراد خاندان قهات مأمور تهيهٔ نان مقدس روز سبت بودند.
33برخی از خاندانهای لاوی مسئوليت موسيقی خانهٔ خدا را به عهده داشتند. سران اين خاندانها در اتاقهايی كه در خانهٔ خدا بود، زندگی می‌كردند. ايشان شب و روز آمادهٔ خدمت بودند و مسئوليت ديگری نداشتند.
34تمام افرادی كه در بالا نام برده شدند، طبق نسب نامه‌هايشان، سران خاندانهای لاوی بودند. اين رهبران در اورشليم زندگی می‌كردند.
نسب نامه و نسل شائول
(8:29-38)
35يعی‌ئيل شهر جبعون را بنا كرد و در آنجا ساكن شد. نام زن او معكه بود. 36پسر ارشد او عبدون و پسران ديگرش عبارت بودند از: صور، قيس، بعل، نير، ناداب، 37جدور، اخيو، زكريا و مقلوت. 38مقلوت پدر شمام بود. اين خانواده‌ها با هم در اورشليم زندگی می‌كردند.
39نير پدر قيس، قيس پدر شائول، و شائول پدر يوناتان، ملكيشوع، ابيناداب و اشبعل بود.
40يوناتان پدر مفيبوشت9:40 نام ديگر او «مريب بعل» بود.، مفيبوشت پدر ميكا، 41ميكا پدر فيتون، مالک، تحريع و آحاز، 42آحاز پدر يعره، يعره پدر علمت، عزموت و زمری، زمری پدر موصا، 43موصا پدر بنعا، بنعا پدر رفايا، رفايا پدر العاسه و العاسه پدر آصيل بود.
44آصيل شش پسر داشت به اسامی:
عزريقام، بكرو، اسماعيل، شعريا، عوبديا و حانان.
