Preparações para o templo
1David disse mais: “Será aqui mesmo, na eira de Ornã, que hei de mandar construir o templo do Senhor e o altar dos holocaustos para as ofertas da nação.”
2David deu ordem para que todos os residentes estrangeiros em Israel preparassem blocos de cantaria para a construção do templo. 3Também prepararam ferro em grande quantidade, com o qual fabricaram pregos para as portas e para as inúmeras junturas. Foi tanto o bronze derretido que nem se achou necessário pesá-lo. 4Os homens de Tiro e de Sídon trouxeram a David grandes toros de madeira de cedro.
5“O meu filho Salomão ainda é novo e sem experiência”, disse David, “e o templo do Senhor tem de ser uma obra maravilhosa, com fama e glória a nível mundial. Por isso, começo agora os preparativos.” Foi essa a razão que levou David a armazenar os materiais necessários à construção, antes da sua morte.
6Chamou o seu filho Salomão e deu-lhe ordens expressas de construir um templo para o Senhor, o Deus de Israel. 7“Queria ter podido construí-lo, eu próprio”, disse-lhe David, “mas o Senhor, meu Deus, disse-me para não o fazer. 8‘Mataste muita gente em muitas e grandes batalhas’, disse-me o Senhor. ‘Derramaste muito sangue; por isso, não serás tu quem me construirá o templo.’ 9Deus disse-me: ‘Dar-te-ei um filho que será um homem pacífico; farei com que tenha paz com os povos vizinhos, seus inimigos; o seu nome será Salomão22.9 Em hebraico, Salomão significa pacífico. e darei paz e sossego a Israel durante o seu reinado. 10Construirá o meu templo, serei para ele um Pai e ele será meu filho; farei com que a sua dinastia permaneça para sempre em Israel.’
11Portanto, meu filho, que o Senhor seja contigo, te faça prosperar e construir o templo do Senhor, teu Deus, como ele te ordena. 12Que o Senhor te dê sabedoria e discernimento para guardares a Lei do Senhor, teu Deus, quando te fizer rei de Israel. 13Porque se obedeceres cuidadosamente às ordens e às leis que deu a Israel pela boca de Moisés, certamente prosperarás. Esforça-te e tem coragem! Não tenhas medo nem recues!
14Através dos meus combates consegui recolher 3400 toneladas de ouro, 34 000 toneladas de prata e tanto ferro e bronze que nem foi preciso pesar. Também juntei muita madeira e pedras para a construção. Isto é apenas o ponto de partida; tu farás o resto. 15Tens também ao teu serviço muitos pedreiros, carpinteiros e outros artífices competentes e em grande número. 16Tens também ourives que sabem trabalhar o ouro e a prata e artesãos para trabalharem o ferro e o bronze. Portanto, põe mãos à obra e que o Senhor seja contigo!”
17David deu também ordens para que todos os líderes de Israel dessem apoio ao seu filho neste projeto. 18“O Senhor, vosso Deus, está convosco”, declarou ele. “Deu-vos paz com as nações vizinhas, pois foi em nome do Senhor e para o seu povo que as conquistei. 19Portanto, esforcem-se, com todo o vosso coração e a vossa alma, por obedecer ao Senhor, vosso Deus. Ponham mãos à obra e construam o santuário do Senhor, vosso Deus, para levarem a arca da aliança do Senhor e os objectos sagrados para o templo que se vai construir ao Senhor!”
Место за Дом Господњи
1Давид рече: „Овде ће бити Дом Господа Бога, и овде ће бити жртвеник за жртве свеспалнице за Израиљ.“
2Давид је заповедио да се скупе странци, који су били у израиљској земљи. Њих је одредио да буду клесари, да клешу камен за градњу Дома Господњег. 3Давид је припремио и много гвожђа за клинове на вратним крилима и за споне, и толико бронзе да се није могло измерити. 4Кедровом дрвету није било броја, јер су Сидонци и Тирци донели Давиду много кедровог дрвета.
5Давид је, наиме, мислио: „Мој син Соломон је млад и неискусан, а Дом који треба сазидати Господу мора бити изванредно величанствен, чувен и славан у свим земљама. Стога, да ја припремим што треба за њега.“ Тако је Давид припремио много ствари пре своје смрти.
6Давид је позвао свога сина Соломона и заповедио му да изгради Дом за Господа, Бога Израиљевог. 7Давид рече Соломону: „Сине мој, било ми је на срцу да саградим Дом имену Господа Бога, 8али ми је дошла реч Господња говорећи: ’Много си крви пролио и велике си ратове водио; нећеш ти саградити Дом моме имену, јер си пролио много крви на земљу преда мном. 9Ево, родиће ти се син који ће бити човек мира. Ја ћу му дати починак од његових непријатеља унаоколо. Његово име биће Соломон22,9 Соломон значи мирољубив., а ја ћу дати мира и покоја Израиљу у његове дане. 10Он ће изградити Дом моме имену. Он ће ми бити син, а ја ћу му бити Отац, и ја ћу утврдити престо његовог царства над Израиљем заувек.’
11Стога, сине мој, нека Господ буде с тобом, како би успео да саградиш Дом Господа Бога твога, као што је обећао за тебе. 12Нека ти Господ да разборитост и разумност кад те постави над Израиљем да држиш Закон Господа Бога свог. 13Тада ћеш успети, ако будеш држао и извршавао законе и уредбе, које је Господ дао Мојсију за Израиљ. Буди јак и храбар; не бој се и не страхуј!
14Ја сам, ево, с муком припремио за Дом Господњи: стотину хиљада таланата22,14 Око 3.400 t. злата и милион таланата22,14 Око 34.000 t. сребра, а бронзе и гвожђа има толико да се не може измерити. Припремио сам и дрва и камење, а ти још додај на то. 15Имаш и много радника, клесара, зидара и дрводеља, и све врсте занатлија за сваку врсту посла. 16Злата, сребра, бронзе и гвожђа има толико да се не може избројити. Зато устани и ради, а Господ ће бити с тобом.“
17Давид је заповедио свим кнезовима Израиља да помогну његовом сину Соломону: 18„Није ли с вама Господ, Бог ваш? Није ли вам дао мир унаоколо кад је предао у моје руке становнике земље, тако да је земља покорена пред Господом и његовим народом? 19А сад, усмерите своје срце и душу да тражите Господа Бога вашега; устаните и градите Светилиште Господу Богу, да донесете Ковчег савеза Господњег и свето посуђе Божије у Дом који ће се изградити имену Господњем.“
