O palácio e a família de David
(2 Sm 5.11-16; 1 Cr 3.5-8)
1Depois Hirão, o rei de Tiro, enviou mensageiros a David, pedreiros e carpinteiros para construírem o seu palácio; forneceu-lhe igualmente muita madeira de cedro. 2David deu-se conta de que a razão por que o Senhor o tinha feito rei e tornado o seu reino tão prestigiado era o amor que tinha pelo seu povo. 3Depois de se mudar para Jerusalém, David casou com outras mulheres e teve muitos filhos e filhas. 4São estes os nomes dos filhos que lhe nasceram em Jerusalém: Samua, Sobabe, Natã, Salomão; 5Ibar, Elisua, Elpelete; 6Nogá, Nefegue, Jafia; 7Elisama, Beeliada e Elifelete.
David derrota os filisteus
(2 Sm 5.17-25)
8Quando os filisteus ouviram que David era o novo rei de todo o Israel, mobilizaram as suas forças para o capturar; ao tomar conhecimento, David convocou o seu exército. 9Os filisteus estenderam-se pelo vale de Refaim. 10David perguntou então a Deus: “Se eu sair e lutar contra eles, dar-me-ás a vitória?”
O Senhor respondeu-lhe: “Sim, entregá-los-ei nas tuas mãos.”
11Então atacou-os em Baal-Perazim e derrotou-os. E David exclamou: “Deus abriu uma brecha, como num dique, para derrubar os meus inimigos diante de mim!” Por isso, chamou àquele lugar Baal-Perazim (Senhor das brechas). 12Depois da batalha, ao fugirem, os filisteus deixaram abandonadas as imagens dos seus deuses e David mandou-as queimar.
13Passado algum tempo, os filisteus voltaram a atacar o vale. 14David consultou de novo a Deus sobre o que haveria de fazer. A resposta de Deus foi: “Desta vez não os ataques frontalmente. Vai por detrás e aparece-lhes por entre as amoreiras. 15Quando ouvires um barulho como de gente marchando por cima das copas das amoreiras, esse será o sinal para atacares. Deus irá à tua frente e destruirá o inimigo.” 16David fez segundo as instruções dadas por Deus e destruiu o exército filisteu, perseguindo-o desde Gibeão até Gezer.
17A fama de David espalhou-se por toda a parte e o Senhor fez com que todas as nações o temessem.
فعاليت داوود در اورشليم
(دوم سموئيل 5:11-16)
1حيرام، پادشاه صور قاصدانی نزد داوود فرستاد. همراه اين قاصدان نجاران و بنايانی با چوب درختان سرو نيز فرستاد تا برای داوود كاخی بسازند. 2پس داوود فهميد كه خداوند به خاطر قوم خود اسرائيل، او را پادشاه ساخته است و به سلطنتش اينچنين عظمتی بخشيده است.
3داوود پس از آنكه به اورشليم نقل مكان نمود، زنان بيشتری گرفت و صاحب دختران و پسران ديگری شد. 4-7فرزندان او كه در اورشليم به دنیا آمدند اينها هستند: شموع، شوباب، ناتان، سليمان، يبحار، اليشوع، اليفلط، نوجه، نافج، يافيع، اليشامع، بعلياداع14:4-7 يا «الياداع»؛ نگاه کنيد به 3:8.، اليفلط.
پيروزی بر فلسطينی‌ها
(دوم سموئيل 5:17-25)
8وقتی فلسطينی‌ها شنيدند داوود، پادشاه اسرائيل شده است، نيروهای خود را برای جنگ با او بسيج نمودند. وقتی داوود اين را شنيد سپاه خود را برای مقابله با دشمن جمع كرد. 9فلسطينی‌ها به درهٔ رفائيم آمده، در آنجا پخش شدند. 10داوود از خدا سؤال كرد: «اگر به جنگ آنها بروم آيا مرا پيروز خواهی ساخت؟»
خداوند جواب داد: «بلی، تو را بر دشمن پيروز خواهم ساخت.»
11پس داوود در بعل فراصيم به فلسطينی‌ها حمله كرد و آنها را شكست داد. داوود گفت: «خدا به دست من دشمنان ما را شكست داد! او چون سيلاب بر آنها رخنه كرد.» به همين سبب آن محل را بعل فراصيم (يعنی «خدای رخنه‌كننده») ناميدند. 12فلسطينی‌ها تعداد زيادی بت برجای گذاشتند و داوود دستور داد آنها را بسوزانند. 13فلسطينی‌ها بار ديگر بازگشتند و در درهٔ رفائيم پخش شدند. 14داوود باز از خدا سؤال كرد كه چه كند و خدا در جواب او فرمود: «از روبرو به آنها حمله نكن بلكه دور بزن و از ميان درختان توت به ايشان حمله كن! 15وقتی صدای پايی بر سر درختان توت شنيدی آنگاه حمله را شروع كن، زيرا اين علامت آن است كه من پيشاپيش شما حركت می‌كنم و لشكر فلسطينی‌ها را شكست می‌دهم.» 16پس داوود مطابق دستور خدا عمل كرده، سپاه فلسطينی‌ها را از جبعون تا جازر سركوب نمود. 17به اين ترتيب شهرت داوود در همه جا پخش شد و خداوند ترس او را در دل تمام قومها جای داد.
