Os dons espirituais
1E agora, irmãos, quero escrever-vos acerca dos dons espirituais que o Espírito Santo dá a cada um, pois é preciso que não haja qualquer confusão a esse respeito.
2Lembrem-se que antes de se tornarem cristãos eram levados a adorar ídolos que nunca puderam dizer-vos uma palavra. 3Portanto quero que saibam como discernir o que é verdadeiramente de Deus. Pois é desta maneira: ninguém que fale pelo Espírito de Deus poderá dizer: “Jesus é maldito!” E ninguém pode dizer conscientemente: “Jesus é o Senhor!”, se não for impulsionado pelo Espírito Santo.
4Ora há diferentes espécies de dons espirituais, mas é do mesmo Espírito Santo que procedem. 5Há várias espécies de serviço para Deus, mas é ao mesmo Senhor que estamos a servir. 6Há muitas formas de Deus trabalhar nas nossas vidas, mas é sempre o mesmo Deus quem faz o trabalho em nós. 7O Espírito Santo manifesta-se por intermédio de cada um de nós, para o que for útil à igreja.
8A uma pessoa, o Espírito concede o dom de falar com sabedoria; a outro, o dom de falar com conhecimento, e tudo isto vem do mesmo Espírito. 9A um outro, dá uma fé especial, e a outro, ainda, o poder de curar doentes. 10Um tem a capacidade de fazer milagres, outro o de profetizar. A outra pessoa, dá a capacidade de distinguir os espíritos. A uma pessoa, a de falar línguas que nunca aprendeu e, a outra pessoa, a de ser capaz de interpretar o que aquela outra diz. 11E é sempre o mesmo e único Espírito Santo que dá todos estes dons, decidindo aquilo que deve ser atribuído a cada um.
Um corpo, muitas partes
12O nosso corpo tem muitas partes, mas o conjunto constitui um só corpo. Assim é também o corpo de Cristo: cada um de nós é uma parte do corpo. 13Uns são judeus, outros gentios; uns são escravos, outros são livres. Mas todos nós fomos batizados no corpo de Cristo por um Espírito e todos nós recebemos o mesmo Espírito.
14Sim, o corpo tem muitas partes; não é constituído só por uma parte. 15Se o pé disser: “Eu não faço parte do corpo, porque não sou mão”, não é por isso que deixa de ser parte do corpo. 16E se o ouvido se pusesse a dizer: “Não pertenço ao corpo, porque podia ser um olho, e afinal não passo de uma orelha.” Seria por isso que faria menos parte do corpo? 17Vamos supor que todo o corpo era olho; como é que se podia ouvir? Ou então se todo ele fosse um enorme ouvido, como se poderia cheirar?
18Mas Deus formou-nos com muitas partes e cada uma com a sua função própria. 19E que coisa estranha seria um corpo humano com uma só parte! 20Mas não, são muitas as partes, mas um só o corpo. 21O olho nunca poderá dizer para a mão: “Não preciso de ti.” Nem a cabeça poderá dizer aos pés: “Vocês são-me inúteis.”
22De facto, algumas partes que parecem mais fracas e menos importantes são realmente as mais necessárias. 23E as partes que consideramos menos dignas são aquelas que vestimos com o maior cuidado. Protegemos cuidadosamente do olhar dos outros aquelas partes que não deveriam ser vistas; 24enquanto há outras partes que não precisam deste cuidado especial. Assim Deus juntou o corpo de tal maneira que são dadas honras extras às partes que têm menos dignidade. 25Assim é criada uma harmonia entre os membros, de maneira que todos os membros cuidam uns dos outros igualmente. 26Se uma parte sofre, todas as partes sofrem com ela, e se uma parte é honrada, todas as partes ficam satisfeitas.
27Ora vocês formam o corpo de Cristo e cada um separadamente constitui uma parte necessária desse corpo. 28Por isso, na igreja Deus colocou em primeiro lugar, apóstolos; em segundo, profetas; em terceiro, ensinadores; e depois os que fazem milagres, os que têm o dom de curar, outros com o dom de ajudar o semelhante, outros que sabem administrar a igreja, e outros ainda que falam línguas que nunca aprenderam.
29Deverão ser todos apóstolos? Serão todos pregadores ou profetas? Tornar-se-ão todos ensinadores? Poderão todos fazer milagres? 30Podem todos curar os doentes? Dá-nos Deus a todos a capacidade de falar línguas que não conhecemos? Pode qualquer pessoa interpretar o que aqueles que têm esse dom dizem? Claro que não. 31Contudo, esforcem-se por serem capacitados com os dons mais importantes.
O amor
Mas deixem-me mostar-vos o caminho mais excelente!
О даровима Светога Духа
1Не желим, браћо, да будете у незнању по питању духовних дарова. 2Знате да сте, као бивши многобошци, били заведени, те сте служили немим идолима. 3Зато вам обзнањујем: нико ко је вођен Божијим Духом, не може да каже: „Проклет био Исус.“ Исто тако, нико не може да каже: „Исус је Господ“, ако није вођен Светим Духом.
4Дарови су различити, али је исти Дух. 5Има и различитих служби, али је исти Господ. 6Има разлике и у деловањима, али је исти Бог који кроз њих делује у свакоме.
7А Дух на свакоме показује своје дејство ради заједничке користи. 8Једноме Дух даје дар мудрог саветовања, док другоме исти Дух даје дар саопштавања посебног знања. 9Једноме Дух даје дар вере, док другоме исти Дух даје дар исцељивања. 10Једноме Дух даје дар да чини чуда, а другоме дар пророштва. Некоме даје дар разликовања духова, некоме да говори другим језицима, а некоме да тумачи те језике. 11Све ово чини један те исти Дух, који по својој вољи додељује дар сваком појединцу.
Једно тело – многи удови
12Наиме, као што у телу има много удова, а сви ти удови, иако их је много, чине једно тело, тако је и са Христом. 13Јер, по Духу смо сви ми крштени у једно тело. Било Јевреји или Грци, било робови или слободни, сви смо напојени једним Духом. 14Јер један уд не чини тело, него многи. 15Ако нога каже: „Пошто нисам рука, не припадам телу“, зар ипак не припада телу? 16И ако ухо каже: „Пошто нисам око, не припадам телу“, зар ипак не припада телу? 17Ако би цело тело било око, где би био слух? Или ако би цело тело било ухо, где би било чуло мириса? 18А Бог је поставио сваки део тела онако како је он хтео. 19Где би било тело да су сви они само један део тела? 20Но, ствари стоје овако: има много делова тела, али је тело једно.
21Око не може да каже руци: „Не требаш ми!“, нити глава ногама: „Не требате ми!“ 22Шта више, и наизглед слаби делови тела су неопходни. 23Па чак и са деловима тела који нам се чине мање вредним поступамо с пуним уважавањем. И са стидним деловима тела поступамо с већом пристојношћу, 24која није потребна другим деловима тела. Бог је, наиме, тако саставио тело, да је неугледнијим деловима тела дао посебну част, 25да не буде поделе у телу, него да се делови тела једнако брину једни за друге. 26Ако један део тела пати, пате и сви остали; ако се једном делу тела указује част, са њим се радују и сви остали.
27Дакле, ви сте тело Христово и делови тела појединачно. 28А Бог је у Цркви поставио прво апостоле, друго пророке, треће учитеље; затим чудотворце, исцелитеље, помагаче, оне са даром управљања, те оне са даром говорења других језика. 29Јесу ли сви апостоли? Јесу ли сви пророци? Јесу ли сви учитељи? Јесу ли сви чудотворци? 30Зар сви поседују дар исцељивања? Зар сви говоре другим језицима? Зар сви тумаче језике? 31Ревносно тежите за вишим даровима!
Ја ћу вам, пак, показати најбољи пут.
